tijdens het werken met de vrachtwagen...

[Honda GL Castlebiker]

@Nico: het is 28 dagen dat ze terug kunnen gaan. Woensdagavond ben ik clean. Dan mogen ze me aanhouden als ze willen. Overigens mag je de rijtijd overschrijden als je een boot moet halen (die boot die ik moest halen ging maar 1x per 24 uur). Heb bootticket ook nog en print gemaakt van tacho met bijbehorende opmerking op de achterkant. Dus eigenlijk zit ik wel safe. Maar ga dat hier een Spanjool maar eens uitleggen.

@RonalT: ja inderdaad, met de motor zou wel mooi zijn. Zwitserland vind ik maar een ellendig land met de vrachtwagen. Maar met de motor lijkt het me juist geweldig. En zo naar Portugal rij je eigenlijk altijd dezelfde weg. Tot Salamanca, en daar hangt het er vanaf of je naar "zuid" of naar "midden" moet. En bijna alles is snelweg. Dus da's niet zo spannend. Ik kijk wel eens rond, gister ook, zag ik een weggetje de bergen in lopen. Ik dacht: dat is wat voor met de motor. Met de vrachtwagen is dat taboe, daar probeer je juist niet op zulke weggetjes te komen.

Zal kijken dat ik komende week nog wat foto's kan maken voor dit topic. Misschien nog wat met sneeuw of zo. We zien wel.

[De Motormuis]

Johan,

Weer bedankt voor het mooie verhaal en de mooie foto's.
En net als de anderen ook al zeggen , ga zo door.

[nico72]

Was ik ff vergeten je hebt gelijk Johan maar ja je weet als je eenmaal staat vinden ze altijd wel iets om je te pesten!

[Honda GL Castlebiker]

We zitten nog op vrijdag 9 januari. Het losadres had ik gevonden door middel van coördinaten. Geen straat. Het laadadres heb ik wel een straat van, maar geen huisnummer. De navigatie kent de straat. Ik zie het laadadres vanaf de snelweg al liggen. Mooi. Na de afrit kom ik op een rotonde. Mij lijkt rechtdoor, maar daar staat alleen een bordje naar de supermarkt. En de navigatie zegt 3 kwart. Dus pakken we 3 kwart. Straatje verboden voor vrachtverkeer, maar ik denk als ik er moet zijn, dan mag het wel. Maar het wordt smal. Ik stop en maak m'n raam open en roep naar 2 mannen. Ze gebaren dat ik terug moet. Da's makkelijker gezegd dan gedaan. Ik rij het straatje door en kom dan op een grote weg met een rotonde waar ik kan draaien. Weer terug door het te smalle straatje. Op de rotonde nu richting de supermarkt en inderdaad, ik kom bij de portier van het laadadres. Ik meld me met m'n laadnummer. Da's niet goed. Dus bellen voor ander laadnummer. Als ik het goede nummer heb zegt een vrouw in het portiershok in het engels waar ik moet zijn. Ze zit er samen met een man. Als het engels te moeilijk voor haar wordt roept ze de man erbij. Die kan echter niet veel beter engels. Ze sturen me naar een locatie (het laadadres is ik gok 20 voetbalvelden groot) waar ik blijkbaar niet moet zijn. Want een jongen die alleen Portugees spreekt knikt met z'n hoofd. Hij roept iemand die engels spreekt. Die zegt dat ik naar een soort kantoor moet, langs deur 11. Okay, doen we. De man op het kantoor spreekt engels. Hij moet een blanco vrachtbrief hebben. Die geef ik hem. 5 minuten later krijg ik de vrachtbrief en het T-document voor Zwitserland terug. Maar waar nu laden? Nou, niet hier. Ik moet achter een Portugese vrachtwagen aanrijden die er ook moet laden. En da's een geluk, want dat had ik alleen nooit gevonden. Kilometertje of 5 rijden, over rotondes, linksaf, rechtsaf, rotonde draaien, ventweg op, dan zandweg inrijden, witte loods. De volgende keer weet ik het. Ik maak 2 zijkanten open. 2 heftruckchauffeurs beginnen tegelijk met laden. Ik sta in de zon. En in de zon is het, op 9 januari, in Portugal 25 graden. Binnen een half uur ben ik klaar en maak de zijkanten weer dicht. De eerste zweetdruppels van 2015 zijn een feit.

Na het laden rij ik m'n uurtjes vol. Kom tot vlak voor Vilar Formoso, de grens met Spanje. Daar m'n rust gemaakt. Zaterdag rij ik verder. Via Salamanca, Valladolid naar Burgos. Alles rustig over een fijne, in Spanje tolvrije, autoweg. Bij Burgos komt dan wel stukje tolweg, maar dat kun je vermijden, en dat doe ik, net als bijna alle andere vrachtwagens. Het is ook op dat stukje binnendoor, van Burgos naar Miranda, lekker rustig. Hier fotootje ter illustratie:


Daarna het laatste stukje tot Alsasua. Daar zit een IDS pomp, grote parking, restaurantje, douche, wc. Da's wel fijn, want ik blijf tot maandag hier staan. Waarom weet ik eigenlijk niet. Vooral vanwege het feit dat ik dan kan douchen en naar de wc kan. Vroeger wemelde het van de Nederlanders in Spanje, bij Victor, of stukje verderop dan waar ik nu stond, bij Hotel Alaska. Daar sliep ik 9-11-2001. Na het douchen zag ik op de TV die vliegtuigen het WorldTradeCenter binnen vliegen. Ik begreep het nog niet helemaal toen, m'n spaans is niet zo goed. Elk weekend stonden er toen Nederlanders van Heiploeg, Wijntrans, Breda. Nu niks meer. Dus maar Alsasua. Waar het douchen gratis is, en bij Hotel Alaska kostte het 3,50 euro. De douche is dan wel weer een ramp hier. Elke 6 seconden moet je op een knop drukken, want dan stopt het water ermee. Dus relaxed douchen zit er niet in. Zaterdag en zondag een broodje gepakt in het restaurant. Maar dat wordt ook steeds slechter. Meer vet dan vlees. Foto van de parking in Alsasua op maandag voordat ik weer ging rijden:


Ik was niet aan de diarree geraakt door het eten in Spanje, maar moest toch de billen bij elkaar geknepen houden. En waarom? Nou omdat ik bijna bij Irun was, en daar is de beruchte controle post. Ik maak me daar altijd druk, want als ze je daar aanhouden gaat het niet om een paar tientjes. De boetes bedragen honderden, dan wel duizenden euro's. Waarom ik me altijd zo druk maak weet ik niet. De laatste keer dat ik er ben aangehouden is in 2007. Toen eigenlijk wel elke keer als ik er voorbij kwam. Alleen keken ze toen nog niet zo nauw. Had je je rust gemaakt, dan was het al gauw goed. Nu hebben ze ook het geld ontdekt, en gaan dus meer controleren. De helft van de tijd is de controle post dicht, en als hij al open is, en je rijd in een "treintje" van een stuk of 10 auto's, is de kans nog kleiner dat je wordt aangehouden. Ze kunnen maar 2-3 auto's tegelijk controleren. Aan de andere kant: paar kilometer verderop heb je het eerste betaalhok in Frankrijk. Welk poortje ook pakt, als de franse douane ziet dat er een Nederlander aan komt, dan gaan ze rennen. Want die moeten ze controleren. Hier op de foto rechts de controle post in Irun, die gelukkig dicht was:


Ik rij Bordeaux voorbij, en via Limoges naar Montlucon. Kort voor Montlucon ga ik aan de kant en zit de maandag erop. Dinsdag verder via Chalon, Besancon naar Mulhouse. Daar de grens over naar Duitsland. De tolkast in de auto van Duitsland staat op rood en piept al de hele week. Da's niet mooi. "bedrijfsgegevens ongeldig" zegt die. Maar dat gebeurd wel vaker. Rij je dan Duitsland in, dan springt die op groen en is alles weer goed. Maar nu niet. Hij blijft op rood staan. Dus de 1e afrit eraf en binnendoor naar Freiburg. Pakt de BAG je in Duitsland op de snelweg zonder dat je tol betaald, kost dat 120 euro, en ze controleren meteen 28 dagen je kaart. En dat mag nog niet, morgen is die pas weer netjes. Over een weggetje wat niet super loopt kom ik in Freiburg. Daar is het druk. Ik rij de B31 op en zo binnendoor naar de A81. Onderweg even pauze gemaakt. Na het pauze maken start ik de auto en de tolkast springt op groen. Mooi. Die doet het dus weer. En dat moet ook, want de A81 is dan weer tol betalen. Stukje binnendoor naar Friedrichshafen. Daar zit m'n rijtijd er bijna op en ik heb daar ooit bij het vliegveld gestaan op een rustig plekje. Dat zoek ik nu weer op dacht ik. Alleen kon ik het in het donker niet vinden. Het vliegveld wel, dat staat aangegeven. Maar het plekje niet. Toen maar op een industrieterrein neergezet. 's-Ochtends om 05:00 uur wordt ik wakker van deuren die dicht gaan. Hier beginnen ze vroeg met werken dacht ik, en ik draai me om. Het blijft echter door gaan met de deuren die dichtgaan. Raar, want er zit helemaal geen groot bedrijf hier. Als ik m'n gordijnen open doe, zie ik dat er steeds auto's langs m'n vrachtwagen stoppen. Ik blijk bij een bakker voor de deur te staan en de mensen gaan er vers brood halen. Die bakker heeft van 05:00 tot 07:00 meer verdiend dan ik in een hele dag. Om 07:00 uur rij ik weg. Op naar Oostenrijk.

Ik heb deze auto pas. En ben er nog niet mee in Oostenrijk geweest. Dus ik ga een GoBox halen, een tolkastje voor Oostenrijk. De vrouw achter de balie zegt: die auto heeft al een GoBox. Ik zeg: nee hoor. Misschien de vorige eigenaar, maar ik niet. En ik wijs naar het kenteken naar de datum van overschrijving. Niets mee te maken zegt de vrouw, je moet Ersatzkosten betalen als je een nieuw kastje wil. Ik zeg: heb ik een andere keuze? Ze lacht. Dus maar betalen. 60 euro. Omdat die vorige eigenaar z'n kastje nooit heeft ingeleverd. Fraai. Ik denk er echt over na om bakker te gaan worden. Door de tunnel, 40 kilometer door Oostenrijk rijden, en dan bij Feldkirch eraf. Dan is het nog zo'n 5 kilometer naar Liechtenstein, daar moet ik de douane papieren afgeven om in te klaren. Feldkirch lijkt me een mooie stad. Veel oude gebouwen. Je rijd door een tunnel waar een kasteel op staat. Daar heb ik maar even een foto van gemaakt om op dit forum te plaatsen:

[RonalT]

Johan, mooi verhaal. Maar wat ik niet snap is dat je door Duitsland en Oostenrijk naar Zwitserland rijdt?

[inside]

Johan,

Ik heb weer met plezier je verhaal gelezen.
Kijk al weer uit naar je volgende avontuur

groet en veilige kilometers

Hans

[Honda GL Castlebiker]

@RonalT: ik moet bij Chur lossen. Da's in het oosten van Zwitserland. Vanaf Liechtenstein zijn dat maar 50 km. De tol is 80 cent per kilometer in Zwitserland voor vrachtwagen met Euro-5 per geredem kilometer. Dus da's 40 euro. Was ik er bij Basel ingereden, dan waren het ik gok 200-220 km. Dus 160 euro tol. Da's de reden.

@Hans: ja probeer morgen de rest van het verslag wel bij te werken. Maar het internet is een ramp onderweg. Je betaald je scheel aan T-Mobile, maar het is nog slechter dan de inbelkwaliteit die je in 1998 thuis had .

[tumtrans]

Mooi stukje weer!

Bij T Mobile zoek ik in het buitenland net zo lang totdat ik de snelste provider heb, en dat scheelt!

Michel

[Honda GL Castlebiker]

Doe ik ook meestal Michel. Met automatisch zoeken krijg je 2G, en zoek je handmatig, komen er gewoon 2 of 3 met 3G tevoorschijn. Al kun je die weer niet altijd selecteren. Heb nu ook 3G, maar het blijft belabberd. Beste is wifi van de McDonalds, net als die Bulgaar toen in Eindhoven wou hebben. Maar dan moet je niet met je vrachtwagen door de McDrive rijden, dat komt meestal niet goed .

[Honda GL Castlebiker]

Zo, heb maar weer een snelheidsreset gedaan bij T-Mobile voor 9,95, kan weer 500 MB vooruit. Zonder dat kan ik geen foto's uploaden. We waren in Feldkirch. Ja da's raar, moet al het verkeer door die stad heen. OK, de buitenkant van de stad, maar toch. Denk dat er veel vrachtwagens van Beieren naar Milano via deze grens gaan. Want waarom zou het anders zo druk zijn hier. Ik moest bij Chur lossen. Dat is vanaf Feldkirch nog 55 kilometer. Daarom ben ik dus zo gereden. Met de vrachtwagen met Euro-5 motor (dat heb ik) betaal je in Zwitserland 80 eurocent omgerekend tol per gereden kilometer. Zou ik via Basel gaan, dan heb ik meer dan 200 kilometer x 80 cent, da's te duur. Daarom via Liechtenstein erin. Een Euro-3 vrachtwagen (die zijn er nog genoeg) betaald omgerekend 1 euro per gereden kilometer aan tol in Zwitserland. Ook de Zwitser heeft ontdekt hoe ze nog rijker kunnen worden. Toen ik begon met vrachtwagen rijden in 1997 kocht je een soort dagkaart voor Zwitserland. Was 20 Franken (10 voor de trekker, 10 voor de oplegger). Mocht je zoveel rijden als je wou in Zwitserland. Zeg dat is 15 euro. Een paar jaar later werd dat verdubbeld. Naja, 30 euro. Nu betaal je als je van Basel naar Chiasso gaat (waar je Italië in kunt) zo'n 225 euro, waar we vroeger dus 15 euro voor betaalden. En wat dacht de Zwitser, want ze hebben de tol zo duur gemaakt om het vrachtverkeer te weren in Zwitserland over de weg, we matsen de truckers, ze mogen voortaan met 40 ton totaal gewicht door ons land (dat was vroeger met die dagkaartjes 26 ton totaal. Een span weegt leeg zo'n 14-15 ton, gewone tautliner heb ik het dan over, dus je mocht 11-12 ton lading erin hebben. Nu mag je gewoon 25 ton vol laden. Je ziet, overal is politiek hetzelfde. De heren politici zeggen iets wat vooral groen bekt, en wat tijdens verkiezingen goed klinkt, maar uiteindelijk gaat het er alleen om hoe de schatkist het beste en snelste gevuld kan worden. Dat is in Nederland, dat is in Zwitserland. Waar niet? Hier een foto van de grensovergang Schaan bij Liechtenstein. Zoals je ziet was ik niet de enige die er moest zijn:


Naja, dan schuif je maar aan. Meer kun je niet doen. Op zich ging het nog redelijk snel, denk half uurtje aanschuiven en ik was op de douane parking. Afgelopen jaren moest ik bij Basel Weil am Rhein Zwitserland in, op een maandag, en de vrijdag ervoor was feestdag geweest. Heb toen 6 uur staan aan te schuiven. En 3 kwartier maken kun je dan dus ook niet, want als je 3 kwartier niet aanschuift ga je ruzie krijgen denk ik. Of ze gaan je voorbij en maken ongelukken omdat dat niet mag. Printje gemaakt en een week of 2 erna werd ik aangehouden in Duitsland. Alles goed behalve dat in die wachtrij voor de grens. Ik heb het verhaal uitgelegd, print gemaakt, maar mocht toch even 120 euro aan de BAG betalen vanwege niet na komen van de wettelijke rust. Dat is dagelijkse kost. Tijdens het aanschuiven stond ik nog in Oostenrijk. Oostenrijkers zijn fijne mensen. Spontaan en vriendelijk. Dit hier op de foto viel me dan weer wel op, overal kon je parkeren, maar net daar waar het niet mocht, stond dit autootje:


Dan de douane formaliteiten. Eerst aanmelden voor de tol in Zwitserland bij een kast. Minuutje werk. Daarna naar de douaneboer. Bijna 1 uur werk, dan naar de Oostenrijkse douane, stempel halen, terug naar de auto, zorgen dat je bij een loket komt met de auto, en dan moet je gewoon lomp doorduwen met je auto, want de meeste (voornamelijk Duitse) collega's laten je er niet tussen, en op naar het losadres. Ik was er al eens geweest, dus had het meteen gevonden. Het lossen deden hun. Alleen de deurtjes achter open maken en wachten. 2 uur later leeg. In Liechtenstein had ik een terugvracht. Qua tol en douane valt Liechtenstein onder Zwitserland. Zo'n mooi weer als ik op de heenweg naar Chur had, zo slecht was het op de terugweg. Wind, regen. Het laadadres zag ik al liggen toen ik vanochtend naar Chur reed. Dus dat was een makkie. Toen ik er aankwam moest ik me op kantoor melden. Ze waren blij dat ik er was, want er was nog een auto die moest laden en die stond te wachten. We moesten ergens anders laden. Konden we samen achter een personenauto aanrijden. 8 kilometer verderop was een loods. De andere mocht eerst laden, daarna ik. Wel zelf met electrisch pompwagentje. Maar het spul woog niet veel. Daarna weer 8 kilometer terug en het laatste stukje naar de grens. Die 2x8 kilometer kost dus 16 euro extra aan tol. Dat ter info. De douaneboer was snel op de grens en met een kwartiertje had ik de papieren terug. Daarna naar de Zwitser, en weer naar de Oostenrijker waar ik vanochtend ook was, en naar de auto, langs het loket en je kilometer-briefje laten zien en het uitrij-kaartje pakken. In Friedrichshafen ben ik even gestopt bij die bakker waar ik de dag ervoor had gestaan. Zag dat stukje ervoor een grote winkel zat, en had nog wel wat boodschappen nodig. Daarna weer stukje rijden. Op de radio hoorde ik dat het niet goed zat met het weer. Op de B317 bij Titisee-Neustadt moesten sneeuwkettingen gelegd worden. Hmm. Daar ben ik eigenlijk te lui voor. Dus gas erop, en Titisee voorbij zien te komen, want de B317 ligt vlak bij de B31, en dan kon het daar ook zo gaan sneeuwen. Dat lukte. Het was niet zo'n slecht weer. De eerste parking die ik toen tegen kwam ben ik 9 uur gaan maken. Niet zo veel gereden vandaag, wel veel bezig geweest.

Dan zitten we op donderdag 15 januari. Voor de drukte Freiburg nog voorbij zien te komen. Afgezien van een heftig irritante Duitse collega, die niet harder wilde dan 50-55, en toen ik hem in ging halen de hele tijd op m'n bumper ging rijden, viel het wel mee. En half uurtje later was ik in Frankrijk. Fijn. Eindelijk Duitsland uit en geen pestkoppen meer op de weg. Een Fransoos rijdt meestal wel door (als die geen ADR/gevaarlijke stoffen heeft geladen). Dezelfde weg weer terug dan. Via Chalon naar Montlucon en tussen Montlucon en Limoges ben ik maar weer gaan slapen, omdat er daarna amper parkeerplaatsen zijn, en als je er eentje vind, is de kans groot dat je ingeparkeerd word, en omdat ik al rond 01:00 uur wou vertrekken, wilde ik dat niet riskeren.

Vrijdag 16 januari. 01:00 uur vertrokken, met het doel Bordeaux voor de spits voorbij te komen. Bij Limoges nog even getankt om Spanje te halen. Bordeaux lukte voor 06:00 uur en de 2e parking na Bordeaux maar even gaan liggen. 3 uurtjes. Daarna rustig naar Spanje en geen angstzweet dit keer, want de tacho was weer goed, zo mogen me aanhouden. De controle-post was overigens gesloten. In Alsasua ging ik dan weer 9 uur maken. Gratis douchen met de drukknop die elke 6 seconden opnieuw ingedrukt moet worden, en weer een broodje gehaald. Dit keer was het broodje zo slecht, dat ik me heb voorgenomen niet meer te eten in Spanje. Ik maak het zelf wel klaar in de auto. Zonde van het geld zo. 's-Avonds dan weer vertrokken. Bij Vitoria nog even volgetankt voor 1,05 euro incl btw. Het begon te sneeuwen. Da's niet zo mooi. Ik had de hoop dat het bij Burgos wel voorbij zou zijn met het sneeuwen, en inderdaad, daar was het weer normaal weer. Wel fris, maar daar merk je in je cabine niets van met de kachel aan.

Zaterdag 17 januari nog even gereden tot ik er 4 uurtjes op had staan, toen effe gaan slapen, 3 uurtjes. Daarna nog even geteld hoeveel ik deze week nog mocht rijden. Aha, dan kom ik ergens bij Salamanca uit was m'n gedachte. Parkeerplaats vinden zal niet zo moeilijk zijn, want die zijn er hier genoeg. En dat lukte. Om 07:30 een rustig plekje gevonden bij een restaurant:


Nu moet ik niet persee 45 uur rust maken dit weekend, heb dat vorig weekend al gedaan. Maar dan ga je tellen. Ik moet nog 440 kilometer naar het losadres. 5,5 uur rijden. Dan hetzelfde laadadres als ik vorige keer had, is 90 kilometer, zit je op 7 uur. Dan van daar naar Zwitserland: 32 rij-uren. Totaal 39 rij-uren. En mag er komende week 42. Dus naar huis haal ik niet. Nah, dan maar gewoon 45 uur maken. Zal volgende week wel weekendje Frankrijk worden denk ik dan. Heb het thuisfront al gemailed: eerste weekend thuis in 2015 wordt in februari. Dan weten die ook weer waar ze aan toe zijn. Maar, je mag niet klagen. Januari is altijd een slappe maand. Amper wat te rijden of te verdienen, is dit keer wel anders. Hier nog een foto shotje van de tacho, wat hebben we het weer goed uitgemikt, elke minuut optimaal gebruikt in de 2-wekelijkse rijtijd (90 uur in 2 weken, zie linksonder op de tacho).


Dan is het verslag weer up-to-date. Nog eens kijken of ik volgende week nog wat foto's maken kan. Heb het al eerder geschreven, voor een buitenstaander klinkt het wel mooi zo, ritje Portugal. Maar ik heb die weg al zo vaak gereden, daar is niet meer veel leuks aan. Afgezien dan van dat de diesel lekker goedkoop is hier, geen inhaalverboden voor vrachtwagens, amper verkeer en altijd parkeerplaats. En geen stress op de weg, en geen etter-collega's, da's ook belangrijk. Gewoon lekker cruise-control erop en gaan. Inhalen hoeft nauwelijks, remmen alleen als het te hard bergaf gaat. Da's voor mij eigenlijk de reden dat ik dit werk zo graag doe. Zie er nu alweer tegen op volgende week dat stukje door Duitsland te moeten. T'is maar iets van 200 kilometer, maar dat lijken er wel 2.000. Maar voorlopig eerst nog even genieten van de rust hier in Spanje en Portugal.

Wordt vervolgd...

[De Motormuis]

Hoi Johan.

Weer genoten van je verhaal en de foto's.
Zoals jij alles beschrijft lijkt het mij wel leuk
om op die manier eigen baas en trucker te zijn.
Maar er zullen ook best wel minpuntjes aan zitten
denk ik. Zoals oa je gezin mee en dan maar weinig zien.
Zullen sommige chauffeurs misschien niet zo erg vinden.
Maar we wachten weer allemaal op het vervolg van je reis.

[Honda GL Castlebiker]

Naja Wil, overal is het wel iets. Ik heb wel eens geprobeerd om dichter bij huis werk te doen, maar dan zit je op donderdag al te jagen om te zorgen dat je vrijdag thuis bent. En ik wil niet vast voor een opdrachtgever rijden, dan ben je als het ware gewoon loondienstchauffeur met alle risico's voor jezelf. Kun je beter bij een baas gaan werken. De familie is er wel aan gewend. Dat ze het leuk vinden is misschien een ander verhaal. Ik vind het zo ook wel goed. Hou ik wel tot m'n pensioen vol denk ik. Zal voor komende week nog wel wat foto's maken voor het verhaaltje .

[Honda GL Castlebiker]

Zo, we hebben weer even tijd om het topic bij te werken. Maandagochtend liep het klokje iets voor 05:00 uur af. Wilde voor 12:00 uur leeg zijn. Had uur speling vanwege het tijdsverschil in Portugal. Met Metallica uit de luidsprekers wilde het wel vlot lopen in het begin. Net voor Portugal nog even getankt. Was daar vorige week ook geweest, en die man schreef toen een bedrag op het bonnetje en ik kreeg nog bonnetjes met cijfers erop (100, 200, 50). Had toen niet gevraagd wat ik ermee kon, maar vandaag wel. Het bleek dat je voor het bedrag wat op het bonnetje stond dingen in de shop mocht pakken, hoefde je dan niet te betalen. Mooi, had vorige week 760 liter, vandaag 550 liter. Dus kon voor 13 euro dingen pakken. Het werd zuivel en water. Da's altijd makkelijk om te hebben. Die andere briefjes kon je voor dingen sparen. 400 punten waren 2 flessen wijn, maar kon ook een laptop, was 193.000 punten. Da's 4 jaar tanken, dat zal ik niet gaan halen. Maar toch leuk. Had je vroeger bij de Shell in Luxemburg ook, geen idee of dat nog steeds is. Had toen een MagLite, die ik nog steeds in de auto heb, een map, een bodywarmer, een koffiezetter. Allemaal gratis met dat sparen. Na het tanken door naar het losadres. Portugal weer rustig zoals altijd op de weg, en lekker weer:


Ik moest lossen in Peniche. Dat ligt direct aan de zee. Bij een bedrijf waar ze vis in blikjes deden. Zoals tonijn in blik, maar geen idee wat ze hier voor vis hadden. Die blikjes kwam ik dus brengen. In Peniche was ik nog niet eerder geweest, en schreef het al eerder, de weg is altijd hetzelfde, zou niet weten wat ik nog voor foto's moet maken, want aan de snelweg is maar verdomd weinig te zien, maar kon nu toch weer enkele foto's knippen om het topic te verfraaien. Hier op de foto Obidos, vanaf de snelweg een foto gemaakt. Zag er wel interessant uit om met de Goldwing te gaan verkennen. Helaas had ik geen Goldwing bij en zitten we altijd met de druk van de digitacho opgescheept.


Peniche zelf is ook wel leuk om de toerist uit te hangen denk ik. Zal wel wat geschiedenis hebben. Gedeeltelijk ommuurd, das van ouds uit wel een vestingstadje, en visserij zal er ook altijd al wel belangrijk zijn geweest. Ik had wel een straat voor het losadres, maar dat werkte niet, de navigatie kon die straat niet. Dus op google maar weer even gezocht naar het bedrijf, en daar stonden weer GPS coördinaten bij. Die ingevoerd. Zo'n 300 meter voor ik er was stond er een agent op de straat en de weg was afgezet. Even uitstappen met de vrachtbrief en de agent vragen. Die zei me netjes in het engels hoe ik moest rijden, en daarna hield hij nog het verkeer tegen dat ik de bocht kon maken. Netjes van hem. Het losadres zelf was op zich best groot. Me bij de portier gemeld en die zei waar ik moest lossen en had het over witte strepen op het asfalt. Daar moest ik precies over rijden, anders kon ik niet voor de losdeur komen. En de luchtvering omhoog, anders lag de bumper eraf voor ik voor de losdeur stond. Zo gezegd, zo gedaan. Al viel dat in de praktijk toch tegen. Na het lossen de vrachtbrief terug in ontvangst genomen en op naar het laadadres, zelfde als de vorige keer. Die klant vond dat ik het toen snel had gedaan en vroeg of ik nog een keer zo'n vracht wilde doen. Hier nog foto van Peniche:


Het laadadres was 94 kilometer rijden. Wat ik vorige keer niet snapte of fout deed, wist ik nu wel. Ze konden me nog. Dat is een goed teken. Of niet. Vorige keer moest ik achter een Portugees aanrijden naar een andere loods, dit keer kon ik meteen hier laden. 2 zijkanten open, 28 pallets erin, papieren halen en weg. De uurtjes volgereden en gaan slapen. Zo ging de maandag voorbij.

Dinsdag om 04:00 uur vertrokken. Weer getankt bij dat pompje met dat spaarprogramma. Voor ik kon betalen moest ik op een agent wachten. Die stond er te krassen met een kraskaart, in de hoop rijk te worden. Ik moest aan de politie in Duitsland denken, en wilde hem zeggen dat alle agenten hetzelfde zijn. Allemaal krassen ze op een kaart. Hij op een kraskaart, in Duitsland op de chauffeurskaart. Met dat verschil dat de Duitser altijd prijs heeft, want al heb je alles in orde, dan krijg je nog een bekeuring omdat je onderbroek geen Tüv keuring heeft bijvoorbeeld. Nou zal dat met de onderbroek wel meevallen, maar als je geen juiste schoenen aan hebt in de auto, moet je betalen in Duitsland. Sandalen, slippers, klompen die achter niet dicht zijn. Het mag allemaal niet. Ik rij altijd op m'n sokken en in de zomer op m'n blote voeten. Dat mag ook niet. Want dan kun je niet voldoende remmen als je een noodstop moet maken zegt de Duitser. Dus betalen. Toen de agent klaar was met krassen en niets gewonnen had, ging ik betalen en pakte m'n gratis flesje zuivel en water. Had maar 330 liter getankt, meer zat er niet in. Maandag was het wel mooi weer, maar vandaag was het niet veel. Hier bij Salamanca was het gewoon wit, en de temperatuur kwam niet boven 0 uit:


Nog een fotootje voor het topic. In Simancas kom je langs een kasteel, echt pal aan de snelweg. Ben er nog nooit gestopt. Het kan wel, is een strook zand waar je de vrachtwagen mooi op kunt parkeren. Nu stond er een politie auto op die strook, en had toch niet de intentie om te stoppen. Maar ooit stop ik er nog eens, als het lekker weer is. En dan om het kasteel lopen en een paar mooie foto's maken. Vanuit een rijdende vrachtwagen kwam ik niet verder dan deze foto:


Enkele postings terug had ik een foto geplaatst van de rustige weg tussen Burgos en Miranda. Mooie foto waar het wel herfst op leek. Nu, een dikke week later, vanaf bijna dezelfde locatie zag het er een stuk anders uit:


Verder gereden en kwam 's-middags in Alsasua aan, voor de zoveelste keer. Gratis douchen met de knop die je elke seconde in moet drukken, en een broodje pakte ik na m'n laatste ervaring niet meer. Ik was er optijd, en moest ook optijd weer vertrekken. Rond middernacht vertrekken was de bedoeling, dan kwam ik mooi voor de spits Bordeaux voorbij, en Limoges ook nog wel. Slapen was een ellende. In het weekend gaat het nog wel, maar nu overdag te veel last van de collega's die de diesel niet zelf moeten betalen, en de remschijven ook niet. Tot op het laatst gas geven om daarna vol in de remmen te gaan. Dus de oordopjes maar in. Moet zeggen dat ik toen wel goed heb geslapen.

Woensdag dan middernacht vertrokken. Bordeaux voorbij en nog even voltanken voor 1,11 euro incl btw. Daarna 3 kwartier rust gemaakt en toen om 07:00 Limoges voorbij. Verder gereden naar Montlucon. Zat te kijken wat de tijdwinst was vergeleken met vorige week. Omdat ik eigenlijk altijd op dezelfde plekken stop, kan ik dat mooi bijhouden. Gister 26 minuten sneller, vandaag 40 minuten sneller. Kijk, dat loont, dat 's-nachts rijden. Geen file, geen inhaalverbod, geen controle. Ben Montlucon nog voorbij gereden en toen, rond 09:30 rust gaan maken. 9 uur later zat de rust erop, en rond 18:30 dus weer vertrokken. In 1 ruk tot Besancon doorgereden, daar even 3 kwartier gemaakt en weer verder. Freiburg voorbij. Maar dat kostte 's-nachts ook tijd. De tunnel was afgesloten en nu was er één of andere onlogische omleidingsroute door 30-km zones, verkeerslichten die op rood bleven staan zonder dat er verder verkeer was, en door woonwijken. Daarna de B31 nog afgereden en toen 3 uur pauze gemaakt. Hoefde ik daarna nog maar 9 uur pauze te maken, want 3x 9 uur had ik al verbruikt, dit is ook legaal zo. Kwam tot in Bregenz uit, daar bij de pomp dan maar gaan slapen. Was er 07:30 uur. 4 uur later werd ik wakker. Weer de fijne collega's die als Schumacher over de parking rijden. Of eentje die langs je komt staan en de auto gewoon 3 kwartier laat lopen. Dus maar 5 uur zitten internetten. Wel met resultaat, heb 2 vrachten gevonden voor als ik leeg ben in Zwitserland. Er stonden zat vrachten op, maar als je belde, waren ze niet actueel of al weg. Niks te krijgen naar Nederland of België. Heb nu iets te laden naar Wales. En in Wales al een terugvracht geregeld naar België.

De 9 uur rust zaten er om 16:30 uur op. Dan nog dik 20 kilometer naar de grens in Liechtenstein. Waarom ik nu zo strak en maf heb zitten rijden? 's-ochtends staat er daar altijd file, verlies je veel kostbare rijtijd. En ik mag deze week al niet meer veel. Je kan tot 18:00 uur de grens over in Liechtenstein, daarna moet je wachten tot de volgende dag. Omdat de trend in het transport is: ik-ik-ik, wilde ik de ellende van 's-ochtends douane voor zijn. Was om 17:00 uur op de grens. Papieren waren binnen 20 minuten klaar. Even langs de Oostenrijkse douane, stempeltje halen. Daarna broodje halen bij een eettentje op de grens, en voor 18:00 uur langs het loket van de Zwitser. Daarna naar de parking in Chur gereden waar ik dan nu sta. En daarmee zit de donderdag erop.

Morgen lossen, dan 20 bulkcontainertjes laden, en zorgen dat ik bij een goed Autohof terecht kom, en daar dan van vrijdagmiddag tot zondagmiddernacht blijven staan. M'n 2-wekelijkse rijtijd zit er dan weer op en mag dan niet meer verder rijden. Jammer, want heb niet eens zoveel rijtijd dan deze week. 42 uur ongeveer. 6 uurtjes verder en ik was thuis geweest. Maar de wet is de wet, en daar houden we ons aan. Maar na Wales gaan we naar huis, dan is het mooi geweest. Zitten er weer 4 weken op en dan een lang weekend thuis. Kijken of ik in Engeland nog wat foto's kan maken om deze trip mee af te sluiten.

[De Motormuis]

Hallo Johan.

Dus dit aankomend weekend niet thuis.
Wordt dat dan half in de week en dan tot
zondagavond of maandagochtend lang weekend ??
En dan weer een of twee weken van huis zeker.
Maar dan deze week nog de boot op naar Wales ??
En dan na het lossen in Belgie naar huis.
Goede reis verder de komende dagen.

[Honda GL Castlebiker]

Nou Wil, de wet zegt dat je 90 uur in 2 weken mag rijden. En de week loopt van maandag 00:00 tot en met zondag 23:59 uur. Dus sta nu alweer 3 uurtjes bij een restaurant in Duitsland en moet wachten tot zondag 23:59 uur, dan mag ik weer rijden. Op naar de boot, maandag over, dinsdag lossen Wales, en daar terugladen voor België. Woensdag lossen en dan gaan we naar huis . Daarna zal het wel weer een weekje of 2-3 weg zijn ja.