Meest in het oog springende zijn -voor een Noord-Amerikaanse motorfiets- de running lights, de ontbrekende stads- of parkeerlichten en de ontbrekende E-keurmerken in het lampenglas.
De teneur van de reacties was dat de stand van de pet van de keurmeester behoorlijk invloed kan hebben. Niet ieder gaat even rechtlijnig met (de interpretatie van) de kleine lettertjes van de wegenverkeerswet om. Zorg in ieder geval dat de running lights niet branden (verlichting mag alleen wit naar voren schijnen, en ook niet knipperen tegengesteld aan de richtingaanwijzers, dwz. als richtingaanwijzer links brand gaat running light links uit), en dat er stadslicht aanwezig is. Soms is het ontbrekende E-keurmerk een afkeuringsgrond, maar vaker ook niet - bij individuele motorfietsen is die kans groter. "Geen peil op te trekken"
Voor de keuringsdag had ik een ééndagskenteken aangevraagd, was meteen een goede gelegenheid om weer eens met haar te rijden - toch?
Ter keuring -ik ontmoette een erg vriendelijk en behulpzame keurmeester, moet ik zeggen- bleek dat de LEDs die ik als stadslichten onder de kuip had gemonteerd over het contact moeten schakelen en niet op een batterij, want deze verlichting moet geïnterpreteerd worden als contourverlichting: het moet blijven branden als het dimlicht uitvalt. Ook werd de afronding van de ruit als te scherp beoordeeld - afronding van scherpe kanten moet een straal van minimaal 2,5 mm hebben. De keurmeester toonde mij een mooi afgerond siliconen randje als voorbeeld.
Afgekeurd dus - naar huis gestuurd met een termijn van 8 weken om de motor opnieuw ter keuring aan te bieden. Dat hoefde dan niet in Lelystad maar mocht "lokaal". Niettemin een beetje een domper - maar wel een dag mogen rijden met prachtig weer, dat dan weer wel
Thuisgekomen de LEDs (in serie zodat ze niet te opvallend fel zijn) op het dimlicht aangesloten, en op de lokale autosloop een rubberen rand met aerodynamisch profiel van waarschijnlijk een open dak gescoord. Dat staat nog heel netjes ook!
Opnieuw een keuringsafspraak gemaakt, en weer met een ééndagskenteken er naar toe. De goedkeuring was in minder dan 30 seconden gebeurd...
Dat van die stadslichten schakelen vind ik nog wel te plaatsen, maar die afronding van de ruit snap ik niet. Er is geen motorfiets die dit heeft, en een rubberen randje rond de ruit die je na keuring weer verwijderd is vrij zinloos... In Lelystad werd gelijktijdig een R18 trike gekeurd, onder het oog van de keurmeester werden na goedkeuring de rubberen randen rond ruit en voorste wielkappen weer verwijderd!
Moraal van het verhaal: de administratieve afhandeling is bevredigd, en ik heb een goedgekeurde motor.
(Nu nog BPM en kenteken...)
