viewtopic.php?f=39&t=12243#p143076
Verder dank voor je reactie, is een erg zinvolle!!!
Groet Pieter
Wings en Wieken ... Nieuws en Info
Moderator: pieter
Re: Wings en Wieken ... Nieuws en Info
A Man's got to know his limitations
Re: Wings en Wieken ... Nieuws en Info
Een foto van je Goldwing met een achtergrond van b.v. een molen is helemaal prima, van mijn part staat er een autobus, camper of wat dan ook achter.
Ik bedoelde dus eigenlijk het hele verhaal er omheen wat niets met motoren te maken heeft.
Miss, word het zo beter begrepen.
Maar goed maakt niet uit, ik reed laatst door Friesland en daar stond een oude boerderij en wat een koeien stonden daar in het weiland geweldig gewoon. En bla bla bla……..Interesseert ook niemand als je op een Goldwing forum zit.
Krijg je hoogstens een tik van de male molen van!!!
Mvg, Andrewing
Ik bedoelde dus eigenlijk het hele verhaal er omheen wat niets met motoren te maken heeft.
Miss, word het zo beter begrepen.
Maar goed maakt niet uit, ik reed laatst door Friesland en daar stond een oude boerderij en wat een koeien stonden daar in het weiland geweldig gewoon. En bla bla bla……..Interesseert ook niemand als je op een Goldwing forum zit.
Krijg je hoogstens een tik van de male molen van!!!
Mvg, Andrewing
Onder het mom, niet ouwe hoeren maar toeren!!!
Re: Wings en Wieken ... Nieuws en Info
Ook ik wordt wel een beetje chagrijnig van dit hondenweer, maarrrr, gelukkig komt er naar regen meestal zonneschijn !!! daar put ik dan weer moed uit.Andrewing schreef: ↑25 nov 2023, 13:06Een foto van je Goldwing met een achtergrond van b.v. een molen is helemaal prima, van mijn part staat er een autobus, camper of wat dan ook achter.
Ik bedoelde dus eigenlijk het hele verhaal er omheen wat niets met motoren te maken heeft.
Miss, word het zo beter begrepen.
Maar goed maakt niet uit, ik reed laatst door Friesland en daar stond een oude boerderij en wat een koeien stonden daar in het weiland geweldig gewoon. En bla bla bla……..Interesseert ook niemand als je op een Goldwing forum zit.
Krijg je hoogstens een tik van de male molen van!!!
Mvg, Andrewing
Groet Pieter.
A Man's got to know his limitations
-
RonalT
- Berichten: 13534
- Lid geworden op: 11 okt 2007, 09:45
- Type Goldwing: GL1800
- Locatie: Dinteloord
Re: Wings en Wieken ... Nieuws en Info
Dat je het niet eens bent met dit topic is prima, maar er zijn charmantere manieren om dit te laten weten.
Groeten, RonalT
Kijk in de evenementen kalender wat er dan te doen is
And there is no better teacher than experience (Christain Horner)
Kijk in de evenementen kalender wat er dan te doen is
And there is no better teacher than experience (Christain Horner)
Re: Wings en Wieken ... Nieuws en Info
Daar heb je miss, wel gelijk in Ronald, mijn excuus als het verkeerd of ongemakkelijk is overgekomen voor de molen liefhebbers onder ons.
Ik heb zelf niets tegen molens of liefhebbers er van laat dat wel duidelijk zijn Zoals ik al liet weten.
Mvg, Andrewing
Ik heb zelf niets tegen molens of liefhebbers er van laat dat wel duidelijk zijn Zoals ik al liet weten.
Mvg, Andrewing
Onder het mom, niet ouwe hoeren maar toeren!!!
Re: Wings en Wieken ... Nieuws en Info
Wing & Wieken
Groet Pieter
Groet Pieter
A Man's got to know his limitations
Re: Wings en Wieken ... Nieuws en Info
Mooie foto Pieter!
Groeten uit Volkel,
Erik Windmeijer
oprichter van www.goldwingforum.nl
Mijn motorhistorie sinds 1985:
Verkocht: 1985, Honda CX500, (bj 1980); 1990, Honda CM400t; 1998, Yamaha XS 400 SE, (bj 1980); 2000, Honda CX500, (bj 1983); 2004, BMW K75RT, (bj 1990); 2005, Honda Goldwing 1200 Asp, (bj 1985); 2017, Yamaha XV 535, (bj 1987); 2011, Honda Goldwing 1500 Asp, (bj 1989), 2019, Honda Goldwing 1800, (bj 2002)
In bezit:
2017, Oldwing (voor mijn oude dag)
2022, Honda CB350 Four, bj 1975
2018, Honda CB500 Four, bj 1975
2023, Honda Goldwing Tour DCT, bj 2018
Erik Windmeijer
oprichter van www.goldwingforum.nl
Mijn motorhistorie sinds 1985:
Verkocht: 1985, Honda CX500, (bj 1980); 1990, Honda CM400t; 1998, Yamaha XS 400 SE, (bj 1980); 2000, Honda CX500, (bj 1983); 2004, BMW K75RT, (bj 1990); 2005, Honda Goldwing 1200 Asp, (bj 1985); 2017, Yamaha XV 535, (bj 1987); 2011, Honda Goldwing 1500 Asp, (bj 1989), 2019, Honda Goldwing 1800, (bj 2002)
In bezit:
2017, Oldwing (voor mijn oude dag)
2022, Honda CB350 Four, bj 1975
2018, Honda CB500 Four, bj 1975
2023, Honda Goldwing Tour DCT, bj 2018
Re: Wings en Wieken ... Nieuws en Info
Molens fotograferen is een stoffig maar leuk klusje
Link BN deStem https://www.bndestem.nl/rucphen/molens- ... ~a9ed458a/
Bron BN DeStem Rucphen / Roosendaal - Nicole Froeling
Groet Pieter.
Link BN deStem https://www.bndestem.nl/rucphen/molens- ... ~a9ed458a/
Bron BN DeStem Rucphen / Roosendaal - Nicole Froeling
Groet Pieter.
A Man's got to know his limitations
Re: Wings en Wieken ... Nieuws en Info
Windekinderen: vier kinderen molenbewoners Kinderdijk halen tegelijkertijd hun molenaarsdiploma
Rik Klapwijk, Jaco de Vries, Martin Hoek en Marisa Mol. Foto: peter paul klapwijk
KINDERDIJK • Puur toeval: vier kinderen van molenbewoners van Kinderdijk haalden onlangs tegelijkertijd hun molenaarsdiploma op. Een verhaal over de liefde voor het eeuwenoude ambacht.
Molenaars.
Dan denk je toch aan oudere mannen, door wind en weer gegroefde gezichten, getekend door de tijd. Maar het is tijd om je beeld bij te stellen. Rik Klapwijk, Jaco de Vries, Marisa Mol en Martin Hoek vormen de nieuwe generatie. Jong, kinderen van de 21e eeuw, en toch verliefd op het geknars van de tandwielen en het geruis van de wieken.
Verhuizen naar de gloednieuwe molens van Kinderdijk
Ze hebben alle vier hun eigen verhaal. Neem Martin. In de 17e eeuw verkasten zijn voorvaders van een Brandwijkse molen naar de gloednieuwe molens van Kinderdijk. De Hoeken gingen er nooit meer weg.
“Ik ben de elfde generatie”, knikt hij. “Voor mij was het nooit een vraag of ik molenaar wilde worden. Van jongs af aan help ik mijn vader mee.” Met een lach: “De opleiding was daarom een makkie. Ze konden mij niet zoveel meer leren.”
Dochter van twee leraren De Lage Waard
Het verhaal van Marisa, dochter van twee leraren van De Lage Waard in Papendrecht, is anders. Jaren geleden vloog ze uit naar Utrecht. Wonen in een molen vond ze vroeger iets vanzelfsprekends. Als kind was ze niet anders gewend.
“Ik heb het altijd goed naar mijn zin gehad. Je moest alleen altijd twee kilometer fietsen voordat je uit het molengebied was, dat viel wel eens tegen.”
Niet al te fanatiek
Af en toe hielp ze haar vader mee met de molen. Al was het niet al te fanatiek. “Soms had ik er ook echt geen zin in. Mijn vader legde er geen druk op. Hij liet ons daar vrij in. Pas toen tijdens corona alles stil viel, ben ik met de opleiding gestart.”
Waarom?
“Ik was het eerder niet echt van plan, maar ik had nu tijd. Ik dacht: het niet gaan doen is ook zonde. Ik begin gewoon, dan zie ik het wel. Het bleek zó leuk te zijn. Het buiten zijn, de mensen die ik ontmoette, en ik ontdekte dat elke molen zijn eigen verhaal heeft.”
‘Daar waren mijn ouders niet zo blij mee’
Voor Jaco was het, net als bij Martin, veel vanzelfsprekender om het pad naar molenaar worden in te slaan. “Als kind wilde ik dat al”, vertelt hij. “Toen ik 7 was, verhuisden we vanuit Alblasserdam naar de molen. Mijn oom, die daar woonde, was overleden. We kwamen er al vaak. Ik weet nog goed hoe fascinerend ik een draaiende molen vond.”
Hij vervolgt: “Één van de eerste keren dat we gingen malen toen we op de molen woonden, klom ik de wiek in. Daar waren mijn ouders niet zo blij mee. De liefde voor molens is alleen maar sterker geworden. Af en toe ga ik even de kap in, genieten van het knarsende geluid van de tandwielen en van de wieken. Dat is machtig mooi.”
‘Er zit geen houtje teveel in elke molen’
En Rik? Net als Marisa woont hij niet meer in de molen. Schiedam is zijn thuis. “Voor mijn werk als kok in Rotterdam is dat handiger. Mijn opa en oma woonden op de molen van mijn ouders. Ik ging er vaak logeren. Molenaar worden, daar dacht ik nog niet aan. Dat kwam pas later.”
“Mij spreekt vooral het feit aan dat er geen houtje teveel zit in elke molen. Het is zo indrukwekkend te zien hoe ze honderden jaren geleden zulke machines wisten te bouwen. En ze werken nu nog perfect.”
‘Nederland heeft álles te danken aan molens’
Wat voor hen allemaal geldt: als geen ander weten dat molens veel meer zijn dan een mooi plaatje in het landschap. Dat dragen ze ook graag uit. Rik: “Nederland heeft álles te danken aan molens. Kinderdijk is veel meer dan een toeristische attractie. Trouwens, er zijn maar weinig mensen die beseffen dat de molens gewoon bewoond zijn.”
En Martin: “Het is belangrijk dat de kennis van het ambacht overgedragen wordt. Als je dat niet doet, is het over honderd jaar helemaal weg.”
Puur toeval
Zoals gezegd: het was puur toeval dat vier kinderen van molenbewoners van Kinderdijk op hetzelfde moment hun molenaarsdiploma haalden. Ze kenden elkaar ook vrijwel niet. Ze brengen het geleerde nog steeds in de praktijk, vooral als tweede molenaar op de molens van hun ouders.
Voor Martin, Rik en Jaco is het daarnaast zo goed als duidelijk: die molens zijn en blijven hun thuis. Rik: “Rond mijn 17e begon ik te beseffen: het zou heel raar zijn als de molen niet meer in de familie zou zijn.” En Jaco: “Onze molen is al vanaf 1944 in de familie. Als ik de kans krijg de molen over te nemen, zou ik die met beide handen aanpakken.”
En Marisa? “Dat zou praktisch wat voeten in de aarde hebben, maar het zingt wel rond in mijn hoofd.”
Bron - het Kontakt Alblasserwaard
Groet Pieter.
Rik Klapwijk, Jaco de Vries, Martin Hoek en Marisa Mol. Foto: peter paul klapwijk
KINDERDIJK • Puur toeval: vier kinderen van molenbewoners van Kinderdijk haalden onlangs tegelijkertijd hun molenaarsdiploma op. Een verhaal over de liefde voor het eeuwenoude ambacht.
Molenaars.
Dan denk je toch aan oudere mannen, door wind en weer gegroefde gezichten, getekend door de tijd. Maar het is tijd om je beeld bij te stellen. Rik Klapwijk, Jaco de Vries, Marisa Mol en Martin Hoek vormen de nieuwe generatie. Jong, kinderen van de 21e eeuw, en toch verliefd op het geknars van de tandwielen en het geruis van de wieken.
Verhuizen naar de gloednieuwe molens van Kinderdijk
Ze hebben alle vier hun eigen verhaal. Neem Martin. In de 17e eeuw verkasten zijn voorvaders van een Brandwijkse molen naar de gloednieuwe molens van Kinderdijk. De Hoeken gingen er nooit meer weg.
“Ik ben de elfde generatie”, knikt hij. “Voor mij was het nooit een vraag of ik molenaar wilde worden. Van jongs af aan help ik mijn vader mee.” Met een lach: “De opleiding was daarom een makkie. Ze konden mij niet zoveel meer leren.”
Dochter van twee leraren De Lage Waard
Het verhaal van Marisa, dochter van twee leraren van De Lage Waard in Papendrecht, is anders. Jaren geleden vloog ze uit naar Utrecht. Wonen in een molen vond ze vroeger iets vanzelfsprekends. Als kind was ze niet anders gewend.
“Ik heb het altijd goed naar mijn zin gehad. Je moest alleen altijd twee kilometer fietsen voordat je uit het molengebied was, dat viel wel eens tegen.”
Niet al te fanatiek
Af en toe hielp ze haar vader mee met de molen. Al was het niet al te fanatiek. “Soms had ik er ook echt geen zin in. Mijn vader legde er geen druk op. Hij liet ons daar vrij in. Pas toen tijdens corona alles stil viel, ben ik met de opleiding gestart.”
Waarom?
“Ik was het eerder niet echt van plan, maar ik had nu tijd. Ik dacht: het niet gaan doen is ook zonde. Ik begin gewoon, dan zie ik het wel. Het bleek zó leuk te zijn. Het buiten zijn, de mensen die ik ontmoette, en ik ontdekte dat elke molen zijn eigen verhaal heeft.”
‘Daar waren mijn ouders niet zo blij mee’
Voor Jaco was het, net als bij Martin, veel vanzelfsprekender om het pad naar molenaar worden in te slaan. “Als kind wilde ik dat al”, vertelt hij. “Toen ik 7 was, verhuisden we vanuit Alblasserdam naar de molen. Mijn oom, die daar woonde, was overleden. We kwamen er al vaak. Ik weet nog goed hoe fascinerend ik een draaiende molen vond.”
Hij vervolgt: “Één van de eerste keren dat we gingen malen toen we op de molen woonden, klom ik de wiek in. Daar waren mijn ouders niet zo blij mee. De liefde voor molens is alleen maar sterker geworden. Af en toe ga ik even de kap in, genieten van het knarsende geluid van de tandwielen en van de wieken. Dat is machtig mooi.”
‘Er zit geen houtje teveel in elke molen’
En Rik? Net als Marisa woont hij niet meer in de molen. Schiedam is zijn thuis. “Voor mijn werk als kok in Rotterdam is dat handiger. Mijn opa en oma woonden op de molen van mijn ouders. Ik ging er vaak logeren. Molenaar worden, daar dacht ik nog niet aan. Dat kwam pas later.”
“Mij spreekt vooral het feit aan dat er geen houtje teveel zit in elke molen. Het is zo indrukwekkend te zien hoe ze honderden jaren geleden zulke machines wisten te bouwen. En ze werken nu nog perfect.”
‘Nederland heeft álles te danken aan molens’
Wat voor hen allemaal geldt: als geen ander weten dat molens veel meer zijn dan een mooi plaatje in het landschap. Dat dragen ze ook graag uit. Rik: “Nederland heeft álles te danken aan molens. Kinderdijk is veel meer dan een toeristische attractie. Trouwens, er zijn maar weinig mensen die beseffen dat de molens gewoon bewoond zijn.”
En Martin: “Het is belangrijk dat de kennis van het ambacht overgedragen wordt. Als je dat niet doet, is het over honderd jaar helemaal weg.”
Puur toeval
Zoals gezegd: het was puur toeval dat vier kinderen van molenbewoners van Kinderdijk op hetzelfde moment hun molenaarsdiploma haalden. Ze kenden elkaar ook vrijwel niet. Ze brengen het geleerde nog steeds in de praktijk, vooral als tweede molenaar op de molens van hun ouders.
Voor Martin, Rik en Jaco is het daarnaast zo goed als duidelijk: die molens zijn en blijven hun thuis. Rik: “Rond mijn 17e begon ik te beseffen: het zou heel raar zijn als de molen niet meer in de familie zou zijn.” En Jaco: “Onze molen is al vanaf 1944 in de familie. Als ik de kans krijg de molen over te nemen, zou ik die met beide handen aanpakken.”
En Marisa? “Dat zou praktisch wat voeten in de aarde hebben, maar het zingt wel rond in mijn hoofd.”
Bron - het Kontakt Alblasserwaard
Groet Pieter.
A Man's got to know his limitations
-
Panrider1300
- Berichten: 49
- Lid geworden op: 11 feb 2025, 20:46
- Type Goldwing: GL1000
Re: Wings en Wieken ... Nieuws en Info
https://www.groningerlandschap.nl/lands ... ter-molen/
Nieberter Molen
De Nieberter molen is niet te missen. Sinds 1895 domineert deze molen het gezichtsbeeld van het dorp Niebert. Een bijzondere molen, want deze molen zonder naam is de enige zeskant molen in de provincie Groningen en de hoogste zeskant van Nederland.
Stellingmolen
De Nieberter molen is een zeskante stellingmolen. De stelling is de houten omloop bovenop een (meestal) stenen onderbouw. Stellingmolens zijn daardoor tot wel 12 meter hoger dan grondzeilers. Grondzeilers zijn molens waarvan de wieken bijna de grond raken. Stellingmolens vind je meestal in de bebouwde kom. Daar is immers meer hoogte nodig om genoeg wind te vangen. Grondzeilers staan in het open veld.
Zeskant
De vorm van de Nieberter molen is erg bijzonder. Het is een zeskante stellingmolen. En deze werden veel minder gebouwd dan achtkante molens. De reden hiervoor was dat een achtkante als sterker bekend stond. Een voordeel van de zeskant was dat er twee ‘velden’ minder gebouwd hoefden te worden en er dus minder hout nodig was.
Indrukwekkende techniek
De stellingmolen is een indrukwekkend stuk techniek, bedoeld om windenergie om te zetten in nuttige arbeid, om te malen, pellen, zagen en te pompen. De eerste Europese windmolens werden in de 12e eeuw gebouwd. In de 17e eeuw kreeg de Hollandse windmolen zijn bekende vorm, maar na die tijd zijn er nog regelmatig technische verbeteringen doorgevoerd. Met de komst van andere energiebronnen aan het eind van de 19e eeuw was de windmolen niet langer nodig.
Wat doet Het Groninger Landschap?
De Nieberter Molen is sinds 2011 van Het Groninger Landschap. In 2023 is de molen gerestaureerd. Hiervoor is de kap van de molen gelift en gerestaureerd. Daarnaast is er groot onderhoud gepleegd. De herstelwerkzaamheden betreffen het gevlucht, de stelling en de dakbedekking. Ook wordt de korte spruit vervangen. Deze balk in de kap van de molen is nodig voor het op de wind zetten van het gevlucht.
Bezoek de molen
De molen is open als de vlag van Het Groninger Landschap is gehesen. Dan kun je deze mooie molen van binnen en buiten zien. Als er voldoende wind is, worden de zeilen voorgelegd en doet de molen waar hij voor gemaakt is. Ook als de molen in bedrijf is ben je van harte welkom om te kijken.
Nieberter Molen
De Nieberter molen is niet te missen. Sinds 1895 domineert deze molen het gezichtsbeeld van het dorp Niebert. Een bijzondere molen, want deze molen zonder naam is de enige zeskant molen in de provincie Groningen en de hoogste zeskant van Nederland.
Stellingmolen
De Nieberter molen is een zeskante stellingmolen. De stelling is de houten omloop bovenop een (meestal) stenen onderbouw. Stellingmolens zijn daardoor tot wel 12 meter hoger dan grondzeilers. Grondzeilers zijn molens waarvan de wieken bijna de grond raken. Stellingmolens vind je meestal in de bebouwde kom. Daar is immers meer hoogte nodig om genoeg wind te vangen. Grondzeilers staan in het open veld.
Zeskant
De vorm van de Nieberter molen is erg bijzonder. Het is een zeskante stellingmolen. En deze werden veel minder gebouwd dan achtkante molens. De reden hiervoor was dat een achtkante als sterker bekend stond. Een voordeel van de zeskant was dat er twee ‘velden’ minder gebouwd hoefden te worden en er dus minder hout nodig was.
Indrukwekkende techniek
De stellingmolen is een indrukwekkend stuk techniek, bedoeld om windenergie om te zetten in nuttige arbeid, om te malen, pellen, zagen en te pompen. De eerste Europese windmolens werden in de 12e eeuw gebouwd. In de 17e eeuw kreeg de Hollandse windmolen zijn bekende vorm, maar na die tijd zijn er nog regelmatig technische verbeteringen doorgevoerd. Met de komst van andere energiebronnen aan het eind van de 19e eeuw was de windmolen niet langer nodig.
Wat doet Het Groninger Landschap?
De Nieberter Molen is sinds 2011 van Het Groninger Landschap. In 2023 is de molen gerestaureerd. Hiervoor is de kap van de molen gelift en gerestaureerd. Daarnaast is er groot onderhoud gepleegd. De herstelwerkzaamheden betreffen het gevlucht, de stelling en de dakbedekking. Ook wordt de korte spruit vervangen. Deze balk in de kap van de molen is nodig voor het op de wind zetten van het gevlucht.
Bezoek de molen
De molen is open als de vlag van Het Groninger Landschap is gehesen. Dan kun je deze mooie molen van binnen en buiten zien. Als er voldoende wind is, worden de zeilen voorgelegd en doet de molen waar hij voor gemaakt is. Ook als de molen in bedrijf is ben je van harte welkom om te kijken.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 0 gasten