tijdens het werken met de vrachtwagen...

[RonalT]

Johan, ik dacht begrepen te hebben dat jij met een trekker met oplegger rijdt. Ik vroeg me vandaag af hoe alleen een trekker rijdt. Trekt op als een malle... verbruikt minder brandstof ... ?????
klopt het wat ik bedacht heb?

[Honda GL Castlebiker]

Een trekker weegt zo'n 7.500 kg, en varieert met het aantal PK's van tussen de 380 en zeg 700. 380 is tegenwoordig beetje laag, meer voor binnenland. 600+ is meer voor eigen-rijders of werkgevers die daar op kicken. Ik zelf zit altijd zo tussen de 430 en 500 PK. Met een oplegger erachter weeg je totaal 15.000 kg, zonder lading. Zelfs met een lege oplegger erachter trek ik net zo vlot op als een personenwagen die normaal optrekt. Zoveel scheelt het niet eens, losse trekker of met lege oplegger. Vroeger toen ik nog wild was, deed ik wel eens met een DAF, die had 8 versnellingen die je alle 8 nog kon splitten, bij stoplicht met losse trekker in 5 laag, dan 7 hoog, dan 8 hoog. Nooit gemeten hoe snel je dan bent, maar 0 tot 90 zal wel lukken in 10 seconden. En harder als 90 gaat de vrachtwagen normaal niet. Vroeger wel. Dan waren er wel dingen waardoor je de begrenzer eraf kreeg. Dan kon je wel eens 120-130 rijden. De meeste snelheidsmeters houden na 120 ook op. Navigatie hadden we toen niet, dus je kon op GPS niet kijken hoe hard je reed.

Nog een leuke anecdote: ik had ooit in Frankrijk een lading geladen, 4,30 meter breed. Da's best flink. 3e categorie in het zwaartransport. Die lading moest naar Polen. Donderdag geladen, weekend moest auto even naar garage, maandag vertrekken. Ik haal maandag die auto op, en rij de snelweg op. Je hebt dan ook begeleiding omdat je zo groot bent. Ik trap dat ding naar de 90, maar merk dat er iets niet klopt. Bij 70 begin ik al op m'n voorganger te rijden. Wordt het 3 baans-weg, dus denk: effe gas geven (het was donker, overdag mocht je er niet mee rijden in Duitsland). Denk de auto gaf 90 aan, maar reed in het echt 110. Was wel grappig. 4,30 meter breed (dat zijn bijna 2 vrachtwagens langs elkaar), begeleidingsautootje erachter, 6 zwaailichten op de vrachtwagen, en met 110 over de snelweg. Ze hadden bij de garage iets verkeerd afgesteld aan de tacho. Ben toen ik terug in NL was er toch maar weer even mee langs de garage gereden om het te laten maken. Dat was al met een digitacho. Vroeger met de analoge tacho kon je dat zelf wel fixen, dat de tacho 90 schreef, maar zeg 98 of 100 reed (kon je zelf instellen, zo hard als je wou). Probleem bij controle was dan, als je op de snelweg aan werd gehouden, en er was inhaalverbod, dus je reed gewoon 80, reed je op de tacho de hele tijd 71-72. Dan wist de agent vaak al genoeg .

Maar leeg ben je dus vlot. Ben ik vol geladen, 40.000 kg totaal, dan is de lol er wel af. Geen idee hoe lang het dan duurt van 0 tot 90. Denk wel meer dan 1 minuut. Ik trap dan het gas nooit helemaal in eigenlijk. Heb liever ook niet van die zware vrachten.

[Honda GL Castlebiker]

Verder met het verslag. Je ziet het wel eens, als je zondag op de snelweg rijd. Allemaal vrachtwagens bij een pomp die daar samen staan. Als je van Rotterdam naar Hoek van Holland rijd, heb je een BP pomp. Da's helemaal triest als je ziet hoe ze daar staan in het weekend. Hutje mutje met de losse trekker. Als ik dat zie in het weekend, denk ik altijd: daar staan ze dan. Bulgaren, Roemenen, Letten en Polen. Maar zelf sta ik ook ruim 40 weekenden per jaar zo. Alleen probeer dat niet zo bij een ranzig pompje aan de snelweg te doen. Dit weekend dus bij de Lidl in Sicilië. Stond ik daar beter? Nee. Wat ik al schreef, de hele parking stond vol met Roemenen. Weliswaar op Slowaaks kenteken, maar toch. Geen last van gehad hoor. Maakten geen herrie, zaten veel in de auto (ja, het regende bijna het hele weekend ). Maandagochtend waren ze eigenlijk allemaal weg, en stonden er bijna alleen nog maar Italianen. Hier foto van de parking waar ik van vrijdagmiddag tot maandagochtend heb gestaan:


Geen wc, geen douche, niks. Dus zelf maar met de jerrycan en een washandschoentje aan de slag. Chauffeur anno 2015. Maandag rond 08:15 ga ik me melden om te lossen. Ze beginnen om 08:00 uur voor de zeilenwagens, dus denk ik dat het om 07:45 al vol staat bij het loket, en om 08:15 zal het wel meevallen. Niet dus. Nog steeds meer als 10 wachtenden voor je. Na een minuut of 10 kan ik bij het loket komen en krijg een pieper mee. Mooi. Terug naar de auto en wachten. Liever dan daar bij dat loket. Na ruim een uur wachten gaat de pieper. Ik ga terug naar het loket. Krijg een blaadje met voor welke deur ik moet lossen, en een nummer waar ik een pompwagentje kan pakken. Klopt allemaal, en denk een goed half uur later heb ik alles eruit. Lever sleutel van pompwagentje weer in, en de mevrouw zegt dat ik over een half uur terug moet komen voor m'n papieren. Een half uur later ga ik terug, maar moet nog wachten. Nog zeker een half uur. Rond 11:30 uur heb ik dan uiteindelijk m'n papieren en kan weg. En voor de mensen zoals ik die denken dat er dan niks meer te doen is aan het loket. Nou, hier staan ze hoor:


Geen Willy Betzen, maar bijna allemaal Siciclianen. En allemaal even chagrijnig. Komt er een Italiaan aan die zegt goedemorgen (op z'n Italiaans), niemand die wat terug zegt behalve de enige Nederlander die erbij staat. Ik vroeg aan één Siciliaan iets, hij begrijpt me niet, ik probeer het anders uit te leggen, hij draait zich om. Vreemd volk. M'n terugvracht heb ik op het vaste land, in Sicilië is niets te laden. Dus terug naar de boot in Messina. Ben van deze kant wel ooit gekomen, maar toen ben ik anders gereden. Voor Messina stond een bord dat je er daar met de vrachtwagen af moest naar de boot. Dus dat deed ik. Dan begint de ellende. Het is dan nog 9 kilometer naar de boot. En dat gaat over een drukke weg met veel stoplichten die er zo uit ziet:


Gewoon één grote chaos. Iedereen parkeert maar wat, iedereen haalt maar wat in, verkeerslichten staan er voor de fun. Na een kilometer of 6 kom ik bij een bord dat zegt dat ik met de vrachtwagen niet rechtdoor mag op dat tijdstip van de dag. Ik moet rechts of links. Rechts ziet er smal en dood uit. Dan maar links. Maar dan ga ik weer terug naar de snelweg. Ik zie nog een bordje staan met een bootje erop. OK, volg ik dat, misschien is dat een weggetje richting boot. Maar die weg loopt gewoon terug naar de snelweg richting Lidl. Shit. Volgende afslag eraf, en weer over die chaos weg. Kom ik bij die splitsing, ga ik maar rechtdoor. Dan staat er na 1,5 km een bordje met boot rechtsaf. Ben dan ook bijna bij de boot, nog amper 1 kilometer. Dus het zou wel kunnen. Ik ga rechtsaf en volg de borden. Kom dan ergens uit wat waarschijnlijk vroeger ingang naar het bootje was, maar nu zeker niet meer. Een Italiaan fluit naar me. Ik maak m'n raam open en zeg dat ik naar de boot moet. Hij zegt dat ik terug moet en bij de stoplichten rechts. Dus eigenlijk had ik net gewoon rechtdoor moeten rijden. Die borden zijn ze vergeten weg te halen denk ik. Er kloppen wel meer borden niet trouwens in zuid-Italië. Maar dat terzijde. Op zich toch nog geluk, want het staat al aardig vol bij de boot en da's een teken dat die zo gaat vertrekken. En inderdaad hoef ik geen 5 minuten te wachten of kan erop. Voor me staat een Roemeen met een Fiat Punto. Dat ding is helemaal volgeladen, want z'n achterbumper zit bijna tegen het asfalt aan. Op het dak heeft hij nog meer troep liggen. Onder andere een gasfles. Alles met een touwtje vastgemaakt. In Duitsland moeten we elke pallet met 1 of 2 spanbanden vastzetten, en dan nog overal rubbers eronder. En dan nog lopen ze te zeiken in Duitsland met een controle. En als je dan ziet hoe die Roemeen het voor elkaar heeft? Dat moet gewoon fout gaan.


Ik heb geluk als ik van de boot af kom. De Roemeen zit ergens achter me, en heb hem die dag niet meer gezien. Hij zal ook niet hard zijn gegaan met z'n Fiat verwacht ik. M'n terugvracht heb ik bij Potenza, da's dan nog zo'n 440 kilometer. Wel lekker zo leeg rijden door die bergen. Alleen krijg ik er niks voor betaald, da's weer de keerzijde van de medaille. Maar er was gewoon niets te laden daar, en in de buurt van Potenza, Napoli, Salerno lagen de eerste ladingen. Rond een uur of zeven s-avonds kom ik op een parking aan waar ik blijf staan. Het is dan nog 105 kilometer naar het laadadres zegt de navigatie. Ik heb laadafspraak om 08:00 uur, dus ga om 06:30 uur vertrekken. Een jofel restaurant zit er hier niet bij, en pak m'n gasbrandertje maar weer. En wat maken we klaar? Nou:


Dinsdagochtend 06:30 vertrek ik. Na een stukje rijden zie ik een afslag met Potenza erop, terwijl de navigatie me nog een heel stuk rechtdoor stuurt. Ik kijk even op de kaart van de navigatie, en die laat me een hele bocht eromheen maken. Dus ik pak de afslag. Hee, da's mooi, de nieuwe route is 40 kilometer korter! Da's weer mooi meegenomen. Na een kilometer of 15 moet ik rechtsaf, naar Brienza. Daar loopt de SS (dat is bij ons een N-weg) naar Potenza. Er staan wel borden dat je als je langer bent dan 12 meter dacht ik, niet door Brienza mag. OK, die doorgaande weg naar Potenza zal er toch wel omheen lopen dan? Lijkt me raar anders. Maar als ik eraf ga, staan er nog 2 borden, en ben al bijna in Brienza. Ik zoom even uit op de kaart en zie dat ik toch echt door de stad moet. En dat gaat niet. Dus eerste mogelijkheid draaien. Dan maar weer terug naar de snelweg. 15 km terug. Da's dus uiteindelijk ruim 30 kilometer verloren, in plaats van 40 gewonnen. Daardoor haal ik 08:00 uur ook niet meer. Shit. Enige voordeel is dat de weg wel mooi was, en ik een foto van dit dorpje heb kunnen maken. Op de foto niet zo spannend, in het echt heel mooi. Het dorpje lag op een berg, en ik zat weer hoger dan het dorpje:


Op een gegeven moment moet ik rechts aanhouden op de snelweg, links gaat verder naar Salerno en Napoli. Dus rechts aanhouden. Na een kilometer of 15 staat er dat vrachtverkeer eraf moet, wegens wegwerkzaamheden is de rijbaan te smal. Dus eraf. Omleiding van ik denk zo'n 30 kilometer. Met hele slome vrachtwagentjes ervoor die amper harder dan 30 gaan. En de tijd tikt door. God wat zit je je dan op te vreten. Uiteindelijk weer de snelweg op. Nog een kilometer of 10, dan ben ik bij Potenza, en daar moet ik eraf. Het laadadres ligt zo'n 10 km ten noorden van Potenza. Over niet al te fijne straten rij ik Potenza voorbij en ben dan boven op een berg. Ik zeg tegen mezelf: nog 14 kilometer, wat kan er nog gebeuren. De ellende begint dan eigenlijk pas. De navigatie wil me steeds weggetjes in sturen wat gewoon niet gaat. Te smal. Dus rij maar door tot ik een weg tegen kom die ik wel vertrouw. Op een gegeven moment staat het plaatsje waar ik moet zijn voor het eerst aangegeven. Ik eraf. Dan moet ik kiezen, want dat kun je links of rechts naar het plaatsje. De navigatie zegt links. Allebei de weggetjes zijn smal. Ik ga links. Het wordt nog smaller en slechter. Op een gegeven moment zie ik een soort spoorviaduct. Da's heel laag en gaat niet passen. Een Italiaan achter me zit te seinen met z'n lichten. Ik ga zover mogelijk aan de kant. Hij komt langs me staan en vraagt waar ik moet zijn. Ik zeg: nou in dat dorp, en ik wijs vooruit. Ik noem de naam van het bedrijf. Hij zegt: da's niet hier, da's aan de andere kant van de berg en maakt een gebaar dat ik eromheen moet rijden. Voor me staan inmiddels nog 3 auto's die er niet door kunnen. Die Italiiaan gaat verder, ik zet m'n knipperlichten aan en rij achteruit. Op een gegeven moment een schrapend geluid. dus maar stoppen. Ik kijk en neem aan dat ik tegen een hek aan zit. Dus stukje vooruit en bijsturen en weer opnieuw achteruit. Inderdaad, het was een hek van een huis. Gewoon een rottig gammel hek, die heb ik wel meer kapot gereden in Italië. Kom je op een T-splitsing. Recht voor je staat een stenen muur, dus de bocht kun je niet ruim maken. Kun je linksaf of rechtsaf, en allebei kun je de draai niet halen. Komen er Italianen uit die duwen het hek zover mogelijk weg (hek is meer zoiets als zo'n groen ding wat je bij de Gamma koopt, dus niet massief ijzer). Je komt dan altijd tegen het hek, maar die Italianen zeggen toch: rij maar - rij maar. Dus dit hek was ook niet zo spannend. Maar heb nu wel een beetje het gevoel dat ik de Bulgaar ben, die alles kapot rijdt en dan maar een keer z'n schouders ophaalt. Gelukkig zat er verder niks achter me. Het was zo'n 500 meter over bochten achteruit sturen over een smal weggetje. Toen dat gelukt was kon ik draaien. Die Italiaan had gezegd waar ik naar moest kijken, maar zag het alleen nergens staan. Ik besloot om nu waar ik links was gereden maar rechts te gaan. Maar dit werd ook weer zo smal. Dat kan het niet zijn dacht ik. Draaien en terug naar Potenza. Dan maar weer via een andere kant. De navigatie bleef me smalle weggetjes in willen sturen. Ik kom terug in Potenza en zie weer een bord naar het plaatsje staan. Dat maar volgen. Na 3 km zie ik de naam van het bedrijf op een bord staan met een pijl erbij. Hee, dan zit ik goed. Dus dat maar volgen. Rond 10:30 uur kwam ik bij het laadadres aan. Ik me melden. Laden voor Engeland, 08:00 uur. Maar het was een ellende om hier te komen zeg ik op m'n beste Italiaans. Die Italiaan zegt dat hij dat begrijpt. Er rijdt op dat moment een Pool naar binnen, en als die eruit komt mag ik erin zegt hij. Half uur later komt de Pool eruit. Ik erin en weegbrug op. Dan komt er een hond naar me toe. Veel zwerfhonden daar. Ik naar loket en terug naar de auto en rij naar de plaats waar ik moet laden. Die hond blijft mee lopen. Ik maak één zijkant open en de heftruckchauffeur zet er 22 rollen in. Zeiltje dicht, handen wassen, en de hond zit nog steeds bij m'n auto. Ik geef hem maar een plakje bacon. Zal hij niet vaak eten. Terug naar de weegbrug en papieren halen. De hond loopt met me mee, nog net niet naar binnen. Daarna rij ik de poort uit en hoop maar dat die hond begrijpt dat hij me niet achterna moet komen. Dat begreep hij. De navigatie zei poort uit, linksaf. Ik heb dat binnen bij de Italiaan nog even gevraagd of dat ging. En dat ging zei hij. Links, rotonde rechts, dan alles rechtdoor. En het ging. De weg was niet zo super, maar het ging. Ik zag in het dal beneden me de 2 plaatsen waar ik heb gedraaid (één was een soort grote hal, de andere een cementfabriek). Dan zeg je tegen jezelf: shit, daar was ik toen straks. Inderdaad, hemelsbreed misschien 2 kilometer van het adres af waar je moet zijn. Ik rij de weg verder.


Op een gegeven moment kom ik door een plaatsje wat zo heet als die Italiaan waar ik bij die spoorbrug zat, tegen me zei. Hij had wel gelijk. Alleen moest je maar net weten hoe je hier moest komen. Stukje verder ga ik een grotere weg op, en vanaf daar loopt het wel goed. Ik kom langs Melfi. Een imposante vesting zie ik boven op een berg liggen. Maar nergens plaats om te stoppen voor een foto. Jammer. Ik rij verder naar Foggia. Daar heeft Bryan Roy nog ooit gevoetbalt, en ging daar samen met Nada van Nie wonen. Maar da's alweer een tijd geleden. Zouden Bryan en Nada nog samen zijn eigenlijk? Ik heb net even gegoogled, en nee, in 2008 zijn ze uit elkaar gegaan. Bij Foggia wemelt het trouwens van de hoeren. Heb ik verder nog niet veel gezien in Italië en Sicilië (volgens mij helemaal geen enkele). Hier staan ze om de honderd meter:


Bij Foggia rij ik naar de tolweg, en dan is het een lekker rustig stukje tot Pescara met amper verkeer. Ik stop nog bij een pomp om een pizza te pakken. De diesel begint ook op te raken, en Italië is duur. Langs de snelweg staan borden met wat de diesel bij de komende pompen kost. De volgende is 1,58 euro per liter, over 88 kilometer zit er eentje die is 1,45 euro per liter. Dat haal ik wel. Bij die pomp waar de diesel 1,45 kost tank ik er 200 liter in. Moet genoeg zijn om Oostenrijk te halen. De lading weegt amper 9 ton, dus 1 op 4 moet wel lukken. Pescara rij ik nog voorbij en kom dan kort voor Ancona, waar ik aan bijna 9,5 rij-uren zit en besluit hier m'n rust te gaan maken.

[De Motormuis]

Mooi verhaal alweer Johan.
Ik neem aan dat de oplegger die je achter je truck hebt
dan ook van jezelf is. Is er dat dan een van die oplegger
fabriek uit Helmond ??
Maar je had nu dus even pech met dat rijden daar met
die kleine wegen. Was dat de eerste keer dan dat je daar in die
buurt was ?? En wat had je nu daar geladen , 22 rollen van wat ??
Nou we horen het wel. Veel succes weer verder met de rit.

[Honda GL Castlebiker]

Ja Wil, oplegger ook van mezelf. Da's wel makkelijk. Heb er ook 4 kisten onder voor allemaal spullen die je onderweg nodig hebt. Rij je met oplegger van iemand anders, mag je blij zijn met 1 kist. De oplegger is niet van Jumbo Helmond. Heb daar nog nooit een oplegger van gehad. Meestal maken die wat specialere opleggers, die van mij is vrij standaard. Nee bij Potenza heb ik nog nooit geladen nee. Ben er zelfs nog nooit geweest. Salerno en Napoli wel, Bari ook, Potenza ligt er net tussen in. Voor de volgende keer dan weet ik het. Da's vaak zo. Met losadres Engeland gisteren hetzelfde, maar dat komt nog in een volgend verslag, vanavond of morgen probeer ik dat. Ga zo eerst even laden.

[RonalT]

Ik heb wat links aangepast bij de foto's zodat ze ook werkelijk vergroten als je er op klik. Nu kunnen we zien hoe laag de Roemeense Punto hangt....
Er zitten verder prachtige foto's tussen met bergen of ontzettend drukke en verregende straatjes. Te mooi om zoo klein te bekijken

[Honda GL Castlebiker]

OK RonalT. Ik heb ze er met fotosop.nl opgezet, dat doet het ook met sloom internet. Tinypic werkt dan niet, vandaar. Morgen heb ik als het goed is weer beter internet.

[RonalT]

Op zich geen probleem, Johan. Het plaatje komt goed in beeld, maar de bijbehorende link leidt alleen tot de website fotosop.nl
Door de fotolink er in te plaatsen kan de vergroting van de foto bekeken worden.

[Honda GL Castlebiker]

OK RonalT. Ik ben niet zo technisch met dat soort dingen . Vandaag heb ik Tinypic weer.

Het is dan woensdagochtend als we vertrekken uit Ancona. Vandaag is de planning om ergens midden in Oostenrijk uit te komen. Eerst moeten we Bologna voorbij. Daar kan het wel eens druk zijn, en ik kom uitgerekend rond 08:00 uur bij Bologna aan. Maar op de tolweg valt het mee. De randweg eromheen is wel druk en staat stil. Da's dus een meevaller. Na Modena gaan we rechtsaf richting Brenner. En van daar tot de Brenner begint het inhaalverbod voor vrachtwagens. Das toch iets van 300 kilometer. Kort voor Verona ga ik een parking op en heb dan nog geen last gehad van slome zakken voor me. Kon lekker met 83-84 doorrijden. Na die parking, zie ik er net voorbij Verona al eentje sukkelen. Die gaat niet hard. En inderdaad, ben er zo'n 2 uur achter gebleven en bij Bolzano was het genoeg en ben ik er maar voorbij gegaan. 2 uur lang 75-79-76-79-75. Daar wordt je gek van. Cruise-control kan niet. Je moet de hele tijd opletten, want anders zit je erop. Rem je te hard, zit die die achter jou rijd bij jou erop. Ellende. Zonde ook, want dat is een mooi stuk weg. Maar nu zit je alleen maar strak voor je te kijken. Voor Verona zie je de Alpen al liggen trouwens. Wel imposant, want dat is dan nog ruim 200 kilometer:


Zowel het stuk naar de Brenner, als naar de Mont-Blanc zie je best veel kastelen langs de weg liggen in Italië. Liever rij ik via de Mont-Blanc, maar die is vrij duur. Inclusief BTW zo'n 275 euro. En de Franse tol is ook niet zuinig, betaal je ook gauw 20 cent per kilometer. Oostenrijk 30 cent per kilometer, maar dat is maar iets van 240 kilometer. Voor de Brenner betaal je extra. En dan heb je nog de Arlbergtunnel, weet niet of je daar ook extra voor moet betalen, denk het wel. Gaat allemaal via een kastje voor de voorruit. Zal het op de factuur wel zien, heb er nooit zo opgelet. Vroeger telde ik Brenner-Kufstein 130 euro. Nu rij ik Brenner-Bregenz. Da's verder. Via Frankrijk is ook rustiger rijden. Geen inhaalverboden, voldoende parkings. Tussen Verona en de Brenner kom je nog langs Avio, waar een mooi kasteel vlak langs de snelweg ligt:


Bij Avio was het nog wel aardig weer. Denk een graad of 8. Maar hoe dichter bij de Brenner, hoe slechter dat het werd. En dan begrijp je opeens weer waarom je in maart toch nog sneeuwkettingen nodig hebt daar:


Boven op de Brenner moet je er dan even af, daar kun je ook ticket voor de trein halen, van Brenner naar Ingolstadt. Da's een ellende die trein. Je moet dan je auto uit en in een wagon slapen met nog een paar anderen. Dacht dat je met 4 man in een wagon ligt. Dekbed en kussen zelf meenemen, allemaal zo goor als iets daar, en de wildste verhalen gaan de ronde over Bulgaren die je beroven. OK, dat is op de trein van Freiburg naar Italië, maar toch. De laatste keer dat ik met die trein ben geweest is in 2001. Toen waren er hier nog geen Bulgaren. Maar ook toen was het al doffe ellende. Vroeger was er een weegbrug hier op de Brenner. Die weegbrug is er niet meer, dat is veranderd. Maar volgens mij zit er nu wel een weeglus in het wegdek dat ik zag. Ik had maar 9 ton geladen, dus geen probleem. Maar als je te zwaar bent, heb je er wel een probleem. Heel Tirol staat niet zo vrachtwagen-vriendelijk bekend. Met bepaalde lading mag je ook niet van Brenner naar Kufstein rijden. Weet zo niet wat voor lading, maar bijvoorbeeld hout en marmer dacht ik. En dan heb je nog iets met euroklasse. In 2007 reed ik daar, en er was geen enkele parking meer vrij. Had toen een Euro-3 auto (was toen nog gangbaar) en kwam toen in een controle terecht. Na 20:00 uur mocht je met Euro-3 niet meer rijden daar. Of ik even 300 euro boete wilde betalen. Ik zei tegen die man dat hij naar m'n tachoschijf moest kijken, iets van 7 keer ben ik gestopt op een parking, maar nergens plaats. Dan had ik maar in Italië moeten stoppen zei hij. 300 euro betalen, en wachten tot de volgende ochtend (05:00 uur dacht ik). Hier foto van boven bij de Brenner:


Oostenrijk heeft me veel geld aan bekeuringen gekost. Altijd vinden ze wel iets. 300 euro was veel geld, meestal zijn de bekeuringen lager. De afdaling van de Brenner mag je maar 40 km per uur naar beneden. Vroeger had je altijd haast. Nu met de digitacho niet meer, hooguit soms wat stress om te tijd goed te houden. Maar slapen kun je tegenwoordig genoeg. Vroeger niet. Ik reed toen eens de afdaling naar beneden, weer zo'n slome ervoor. Kijk in m'n spiegels, helemaal niks, dus er voorbij. En met zo'n 60 per uur naar beneden. Paar minuten later politie ervoorbij en volgen. Bij de pomp stoppen. Zegt hij: je mag daar niet inhalen. Ik zeg: u hebt goede ogen dat u dat zag. Maar ja, er hangen gewoon camera's boven de weg. Moest ik 2x betalen, vanwege het inhalen, en omdat ik te hard reed. Bij elkaar iets van 60 euro. Dat was een fooi. Dacht dat zal wel duurder zijn. Hier een foto van een gedeelte van de afdaling bij de Brenner:


Bij de 2e pomt stop ik nog even om wat te tanken. Bij de 1e pomp was de diesel 1,41 euro. Da's bijna net zoveel als ik in Italië heb betaald.Bij de 2e pomp 1,35 euro. Scheelt weer 6 cent. 225 liter getankt, dus de besparing is m'n eten zeg maar . Bij Innsbruck nog even kleine pauze maken en daarna de rijtijd vol rijden. Ik kom dan hier uit:


En nee, dat is geen Oostenrijkse efteling. Dat is een restaurant. Een heel mooi restaurant. Van Rosenberger. Dat is een keten in Oostenrijk. Eerst eens lekker douchen en scheren. Voor 3 euro. Maar heb je wel een hele badkamer voor jezelf, en een goede douche. M'n scheermesje gaat tijdens het scheren kapot, iets afgebroken. Dus zonder houder en met alleen het mesje met blad in m'n hand de rest scheren, anders ziet het er ook niet uit. Daarna douchen en als we helemaal fris en schoon zijn kijken voor wat te eten. Er zit niemand in het restaurant. Ik ben de enige gast. OK, het is nog relatief vroeg. Maar toch. Een schnitzel (zonder saus) met friet en een flesje cola kost 17,50 euro. Da's niet goedkoop. Heb in Oostenrijk goedkoper gegeten. Maar die enkele keer dat ik buiten de deur ga eten, mag het dat kosten. Het eten smaakt wel goed, en daarna ga ik naar de auto. Slapen. Om 02:30 loopt het klokje weer af. Het is nog een heel stuk naar Engeland, en al woensdagmiddag.

Donderdagochtend 02:30 sta ik dan op. Rij rustig naar Bregenz, en nog voor de drukte de B31 op naar Friedrichshafen. Een ellendige weg vind ik dat. Altijd wel een slome zak voor je. Hoop rond die tijd nog niet. Tot Friedrichshafen loopt alles goed. Daarna is hij er weer, de slome zak. Streep 60. En inhalen gaat er niet. Wat duren die kilometers lang dan zeg. Na een dik half uur kan ik er voorbij. Stukje snelweg, dan bij Villingen-Schwenningen eraf. Binnendoor naar Offenburg. Loopt alles goed, geen slome ervoor. Rond 09:15 rij ik Strasbourg voorbij. Mooi na de spits, en kan goed doorrijden. Dan een stukje binnendoor, en bij de Lidl even stoppen voor boodschappen. 2 Bulgaren staan er al met de vrachtwagen. Ik zet hem om de hoek neer en haal er wat boodschappen. Want komend weekend zijn we ook nog niet thuis. Rij dan verder richitng België. Even kijken hoever het naar de boot is, hoe ik met m'n rijtijd zit. Kan Habay nog wel halen en dan nog stukje rijden. In Habay tanken we voor 1,27 euro per liter incl btw nog even 425 liter. Volgens m'n berekening moet ik het daarmee kunnen halen naar Engeland en dan naar huis. Alleen heb ik nog geen vracht kunnen krijgen van Engeland terug naar huis. Staat genoeg op internet, maar alles wat je belt zeggen ze dat de vrachten weg zijn. Nog wat oude contacten gebeld, maar ook die hebben niets waar ik wat aan heb. Balen. Een half uurtje voor Namur rij ik een parking op om 9 uur rust te gaan maken. Dat betekend dat ik om 23:30 uur weer mag gaan rijden vandaag.

Dus donderdag 23:30 gaan we weer rijden. Binnen 4 uur rijden haal ik Calais. Ticket gehaald en kan praktisch meteen de boot op, denk amper 10 minuten wachten. Super. Op de boot dan even een uurtje geslapen. Hoop de Dartford bij London voor 07:00 uur voorbij te komen, dat scheelt me weer tol. Maar het lukt net niet. Een paar minuten ben ik te laat. Je hoeft tegenwoordig niet meer te betalen met contant geld. De hokjes zijn daar nu leeg, zit niemand meer in, en gaan ook weg. Ze hebben nu video-registratie. Maar ik heb een account bij hun en kan dus doorrijden zonder boete. Krijg de rekening vanzelf thuis. Op de baan rechts van me staat een autotransporter. En die is te hoog voor de tunnel. Daardoor staan alle stoplichten op rood en kan niemand verder rijden. Er komt een politie auto aan, en de autotransporter moet hem volgen. Als die weg is, gaan de lichten op groen en kunnen we doorrijden:


Ik moet lossen in Leicester. De Mio doet het bij Northampton-Corby niet goed, dus heb de TomTom ook al aangezet. De TomTom zegt nog 121 km, de Mio zegt nog 146 km. Raar. Op de TomTom heb ik de juiste straat in Leicester ingegeven (maar dat is een hele lange straat), en op de Mio de postcode die op de vrachtbrief staat, maar waar de laatste letter denk ik niet van klopt. Ik volg de TomTom maar, die heeft de kortste route. Eenmaal bestemming bereikt volgens de TomTom zijn er alleen maar weilanden. Ik rij de weg verder af. Niks. Kom in Leicester uit. Probeer de klant te bellen, maar die is de hele tijd in gesprek. De rijtijd tikt door, zit al over de 4 rij-uren en zit nu midden in Leicester. Een grote stad waar je niet wilt zitten eigenlijk. Hier midden in het centrum:


De tijd tikt rap door en ik kan nergens parkeren. Op een gegeven moment zie ik een brede stoep. Da's wel 4 meter breed. Dus met het hele span erop en de tacho op rust. Lijk wel een Roemeen, die parkeert ook zo. Er komt wel een keer een politie wagen voorbij, maar die rijdt door. Gelukkig. Ik bel de klant weer, dit keer pakken ze op. Ik krijg nu de juiste postcode voor de navigatie. 6 km van waar ik op de stoep sta. Na de 3 kwartier pauze rij ik er naartoe en kan eigenlijk direct lossen. Om 11:30 engelse tijd ben ik leeg. M'n dagelijkse rijtijd (ben tenslotte voor Namur begonnen) zit er aardig op. Heb nog maar een paar minuten over. Ik weet een lading te regelen die ik zaterdag kan laden, voor maandag te lossen in Frankrijk. Blijf bij het losadres staan, hier 24 uur maken.

Zaterdag rij ik naar het laadadres. 12:30 engelse tijd kom ik aan. Laadafspraak staat voor 17:00 uur. Met wat vriendelijk doen mag ik toch al laden. Op het blaadje hoe ik op het terrein moet rijden staat dat er ook een douche is. Ik zet de auto voor de laaddeur en ga op zoek naar die douche. Verder dan een gore wc kom ik niet. Ik loop naar de laadmeester en vraag of er een douche is. Ja zegt die. Ik zeg waar dan, want kan hem niet vinden. Hij loopt met me mee. De douche is in de sanitaire ruimte voor het personeel. Dus niet in de chauffeursruimte. Bij de Lidl had ik een nieuw scheermes gekocht, dat andere was in Oostenrijk kapot gegaan. Zat nog in de verpakking. Alleen het was zo'n verpakking die je niet open krijgt getrokken. Dus ik probeer er met m'n vrachtwagensleutel doorheen te prikken. Komt er een gozer uit de wc, die ziet me staan klooien. Hier zegt die, en geeft me z'n stanley-mes. Ik snij de verpakking open en heb het scheerapparaat eruit. Zo zeg ik tegen hem: dat had ik niet verwacht dat er hier op de wc iemand met een mes zou zijn . Hij lacht. We praten nog even verder en dan ga ik me scheren en douchen. Tijdje later zit de lading erin en ik rij terug naar Dover. Zaterdag op zondag, net na middernacht, kom ik bij de boot aan. 08:15 engelse tijd gaat de eerste boot pas op zondag. Aan de overkant rij ik die vervelende parking weer op waar al die illegalen zitten. Bij mij moeten ze er niet in kruipen, want ik ga de andere kant op dit keer. 90:28 rij-uren in 2 weken. Da's net wat teveel. Wachten tot middernacht, dan kan ik verder naar het losadres bij Parijs.

Maandag te lossen, daarna heb ik een lading voor België, dinsdagochtend lossen, en dan ga ik naar huis. Dan zijn we weer 4 weken weggeweest. Blijf dan 3 of 4 dagen thuis, heb voor vrijdag/zaterdag alweer een rit geregeld. Gister mailde ik het m'n vrouw, van die Roemeen in Sicilië. 6 weken onderweg, dan 2 weken thuis. Ik zeg: dat moet ik ook gaan doen. Da's beter dan 4 weken weg en 3 dagen thuis. Het is wel zo eigenlijk. Die Roemeen heeft het nog niet zo slecht eigenlijk.

[tumtrans]

De Tevini parking in Chiasso.............. Phoe hé! Daar heb ik best wel vaak gestaan, mits dat ik het op tijd redde om Zwitserland door te komen.
En dan eten bij Giovannie. En op zondag voor een euro met de bus naar Como. Je moest toch het weekend doorkomen.
Allen die parking/zandbak daar, verschrikkelijk wat een stof zeg, wat in de rest van Italie eigenlijk ook wel aan de orde is,
je cabine ziet er gewoon niet meer uit en ja het word er soms echt wel warm dus je zet alles tegen elkaar open.
Er waren er ook genoeg die zaterdag middag terug Zwitserland in gingen, naar de hoeren. Ja dan waren ze zondagmiddag echt wel blut.
Ik heb 3,5 jaar voor Kusters transport uit Son gereden, eerst in de electronica, laden in Nederland en lossen rond Milaan en Turijn.
Dan laden in Italie voor whirlpool en vaak lossen in Engeland. Daar weer MF trekkers of cummins motoren laden voor frankrijk of Daf onderdelen voor Born.
Zo kan ik nog wel even doorgaan natuurlijk . Later ben ik nog Volvo distributie in Italie gaan doen. Daar heb ik nog wel een een paar foto`s van.
Willicht herken je het Kusters logo. De auto was geleverd door de fa de Rooy. En die Kusters was een bedrijf van de zus van Jan de Rooy.
https://www.dropbox.com/s/muim23ifc1zxt ... 1.jpg?dl=0

[De Motormuis]

Het gaat weer mooi Johan. Je verhaal in ieder geval.
Wat nu te doen met je teveel gereden tijd ??
Weer een risico op een hoge boete ??
Of valt dat in Belgie en in Nederland wel mee ??
Of krijg je hier niet zoveel controle op je schijf ??

[Honda GL Castlebiker]

Die 28 minuten zal wel meevallen Wil. Moet wel een hele grote regelneuker zijn wil die me daar op bekeuren. Maar het kan. In Duitsland zal ik moeten dokken. Maar zal duur niet duur kosten. Frankrijk kom ik er in de meeste gevallen wel mee weg. België en Nederland niet zoveel kans op controle. Nog een uurtje, dan gaan we weer rijden. Als ik effe terug kijk op de 1e 2 maanden van het jaar mag ik nog niet eens zo klagen. Dat zijn vaak de 2 slapste, altijd lastig om die door te komen. Maar die hebben we vast gehad. Nu nog tot medio april flink er tegen aan, dan wordt het tijd voor de vakanties . Probeer meestal van november tot (en met) mei bijna alleen maar te werken, en dan in de mooie tijd van het jaar vrij te pakken. Kunnen we lekker motor rijden .

[De Motormuis]

Ok.

Nou wens je verder weer een goede rit.
Nu zeker nog even een bakkie voordat je weer vertrekt ?
Of nog even globale controle van je truck ?
Nog een paar dagen en dan dus weer een paar dagen thuis.
Ja, in de tijd met mooi motorweer moet je proberen
daar ook zoveel mogelijk gebruik van te maken en ervan
te genieten. Maar je hebt al een paar mooie ritten gepland
heb ik wel gezien. Veel plezier.

[Rongoos]

Ik weet het, ik romantiseer de boel teveel, maar ben stiekum wel een beetje jaloers op je mooie avontuurlijke baan.
Ik zit iedere dag achter de zelfde computer. Maar liever zou ik op de weg zitten in zo' n indrukwekkende machine.
Maar ik vermaak me best met je mooie verhalen, dan droom ik weer voor even dat ik zelf op zo ' n ding zou rijden haha.

[KingEdwin]

weer een mooi verhaal met mooie foto's.....
Maar Ron, jij werkt toch ook vlakbij machtige machines? Vliegmachines wel te verstaan.
Daar ben ik dan weer een beetje jaloers op (heb dan ook vliegtuigonderhoud 'gestudeerd' op de Hogeschool van Amsterdam). Doe helaas niets in de luchtvaart,
ben IT-er geworden en zit her en der gedetacheerd (wel redelijk afwisselend dus).