tijdens het werken met de vrachtwagen...

[RonalT]

de burgemeester is jarig en daardoor is het een vrije dag in Barcellona .

Da's een hele mooie. Moeten ze opnieuw invoeren!

[Honda GL Castlebiker]

Ja dat met die burgemeester is nog meer cliché dan je in een film over Italië ziet. Met feestdagen zijn ze sowieso wel goed in Italië. Alleen met Hemelvaart werken ze dan weer wel, da's raar.

De motor mee nemen zou inderdaad geweldig zijn. Zit nu op de boot naar Frankrijk, en moet vanaf vanmiddag (zaterdag) 16:30 tot maandagochtend stil blijven staan, zo schrijft de rijtijdenwet voor. Dan zit je maar weer in je cabine te hangen. Ik probeer in een leuk plaatsje te gaan staan, waar ook nog een supermarkt zit waar ik wat inkopen kan doen (want zuivel is altijd snel op, stokbrood halen, pizza, en drinkwater). Als het goed is, maar ga zo nog even googlen, is er ook een kasteel. Nu alleen kijken waar ik daar met de vrachtwagen ergens kan parkeren, da's ook niet altijd even makkelijk. Maar stel je hebt je motor bij, dan ga je zondag mooi de hele dag touren. Dan is het leuk om stil te staan. Sicilië ook, zoals nu de planning is, sta ik het weekend daar. Zou daar zo graag eens met de motor rond willen rijden. Optie is motor huren. Maar dan staat de vrachtwagen met lading weer ergens alleen, hoe kom je bij de motorverhuurzaak, hoe kom je terug. Maar ga er toch effe naar kijken. Als ik er het hele weekend sta... Die kans heb je niet vaak. Van mijn part een Vespa 125-CC scootertje .

[Honda GL Castlebiker]

Na een weekje thuis was het weer tijd om wat te gaan doen. En dat was dan op vrijdag 6 februari. In Eindhoven lag een lading voor Leeds, maandag lossen. Dus die heb ik vrijdag geladen en ben weer naar huis gegaan. Zondag naar Hoek van Holland, en daar de vrachtboot op naar Killingholme. Hier de boot in Hoek van Holland:


Maandagochtend van de boot af, en ruim 2 uurtjes rijden naar Leeds. Het losadres snel gevonden, en had al een planning gemaakt, maar dat viel mooi in de soep. Er kwam een gozer naar me toe die zei dat ze in het fabriek geen plaats hadden voor de spullen, dus ik moest wachten. De opdrachtgever meteen gemailed. En het wachten ging beginnen. Elk uur bericht naar de opdrachtgever. Ik had een teruglading in Bradford, da's maar 20 kilometer rijden. Maar moest er wel voor 16:00 uur zijn. En dat ging hem niet worden. Na 6 uur wachten kon ik eindelijk lossen. Binnen een uur waren de spullen eruit, en nog geen kwartier later had ik m'n wachturen bij de opdrachtgever al geclaimed . Dat zijn dingen die je bij moet houden. Dan als een hazewind naar Bradford. Het was iets na 16:00 uur, maar gewoon doen of je neus bloed. En ik kon nog laden. 22 pallets voor Velddriel, net boven Den Bosch. De pallets werden er vanachter in gezet en daarna terug naar de boot. Kon er meteen op rijden en daarna meteen naar het buffet om eten op te scheppen.

Dinsdag 10 februari gelost in Velddriel. Ook van achter. Of ik dat met de pompwagen wilde doen. Vooruit dan. Die pallets wogen 800 kg per stuk. Das niet mega zwaar. Alleen dat pompwagentje dat die man gaf was bagger. 15 keer pompen voor dat je de pallet weg kon trekken. Moet je hoger doen zei die man. Ik zeg: jij hebt een sportschool hier. Pomp nu 15 keer, dat keer 22 pallets, over een uur ben ik Popeye. De man kon er niet mee lachen. 40 minuten later en aardig in het zweet was ik leeg. Ik had al een opdracht aangenomen om in Ermelo te laden voor Bretagne bij Quimper. Daar rij ik altijd wel graag naartoe. Geen tol, weinig diefstal, en meestal daar wel wat te laden voor Engeland. In Ermelo alles erin en toen op naar Frankrijk. In Hazeldonk nog volgetankt. Antwerpen stond file. 20 minuten vertraging tot de Kennedytunnel. Daar had ik geen zin in. Dus maar via de Liefkenshoektunnel. Wel 14,60 euro extra kosten, maar in ieder geval geen vertraging. Lille nog voorbij gereden en toen, een uurtje na Lille, een parkeerplaats gezocht.

Woensdag 11 februari: ik dacht dat ik wel redelijk stond, niet direct aan de doorgaande weg. Maar slecht geslapen zeg. Bij elke vrachtwagen die langs komt ging de cabine op en neer. Met een beetje een duffe kop verder gereden naar Abbeville, Rouen, daar de tolweg op naar Caen. Na Caen even 3 kwartier gemaakt, en daarna in één ruk door naar het losadres. 2 zijkanten op. 1 zak was kapot. Vind dat altijd jammer. Gelukkig zette de Fransoos er niks over op de CMR. Daarna 25 km naar het laadadres. 17 pallets melkpoerder laden voor Engeland. Da's iets meer dan een halve oplegger. Toch raar, want de opvracht naar Engeland moet dik betaald worden. Nog een uurtje gereden en toen weer een parkeerplaats gezocht.

Donderdag 12 februari: ik heb vandaag de boot in Cherbourg. Had ook via Calais kunnen rijden, maar da's een heel eind, en dan zit ik met London te kijken. Dus op het gemakkie naar Cherbourg. Rond 11:00 uur kwam ik in Cherbourg aan. 17:30 kan je de boot op. Dus maar wat op internet zitten doen, een keer de auto gewassen, wat eten gemaakt. En rond 17:15 maar eens naar de boot gereden. Eerst kom je door een sluis:


Daarna rij je naar een rij waar in mijn geval al vrachtwagens stonden. Ik stond nog niet in de rij, of de douane kwam naar me toe rijden. 3 man stapt uit. Ze wilden CMR en vergunning zien. Één douanier sprak een paar woorden Nederlands. Hij vroeg waar ik vandaag kwam. Prima zei hij. Alles was verder goed en ze gingen weer weg. Iets later kon ik de boot op. Ze hadden geen hamburger, dus maar een steak met friet besteld. Die hamburger daar is goed, maar de steak was bagger. Meer vet dan vlees, en dat wat wel vlees was, zat vol met pezen. Om 23:00 uur van de boot af, en nog een paar uur gaan slapen. Morgen zou een lange dag gaan worden.

Hier nog een foto in de haven van Cherbourg:


Vrijdag de 13e. Ben ik bijgelovig? Nou niet echt. We gaan het wel zien. Rond 04:00 uur vertrokken vanuit Poole naar Northampton. Daar moest ik de pallets melkpoeder lossen. Dat ging vrij rap, dus mocht niet klagen. Bij Sheffield had ik een lading gevonden die weer naar Frankrijk ging. Het woog bijna niks, 6 ton, dus leuk voor het verbruik. Het laden ging vrij vlot en binnen een uur zat de zijkant weer dicht. De boot had ik weer in Poole teruggepakt. Had ook via Newhaven naar Dieppe kunnen gaan, maar dan heb ik van Rouen naar Le Mans tolweg. Dat is amper te omzeilen. Ja het eerste stuk. Maar da's allemaal rotonde en bagger. En vanaf Cherbourg kan ik mooi tolvrij naar Le Mans rijden. En nog een voordeel naar Poole heb ik geen ring van London. Op de M1 boven Northampton waren wegwerkzaamheden. Iets van 15 km. Daar wel wat vertraging opgelopen. Dan stukje binnendoor van Northampton naar Oxford. Dat liep nog wel aardig. Bij Oxford weer de dubbelbaansweg op richting Southampton. Waar je de M3 op gaat, stond 5 km ervoor al file. Je hebt daar een rotonde, en dat liep niet goed. Poole ging ik niet halen vandaag. Ben nog stuk op de M3 gereden, en met 10:09 rij-uren een parking opgegaan. Da's wel balen. Want moest 35 euro (omgerekend) parkeergeld betalen (ja das bizar dat dat zo duur kost), en een extra vignet kopen voor morgen. Dus die file heeft me 50 euro gekost. Balen. En dan sta je op een parking gewoon langs de snelweg, waar ze nog je zeilen open snijden en je diesel jatten. Dus had maar 1 deur achter open gezet. Heb er wat dozen in, dat spul kan niemand wat mee.

Hier de file voor de M3:


Zaterdag 14 februari: 's-ochtends even de deur van de oplegger dicht doen. Niets gejat of open gemaakt gelukkig. En op naar de boot. Rond 08:30 uur kon ik de boot op rijden. Voordeel van zaterdag is dat er amper vrachtwagens op zitten, dus je hoeft de cabine niet te delen. Aan de andere kant, ik blijf niet in de cabine. Doe effe douchen, en ga dan naar het restaurant. Wat koffie en eten halen, en er is wifi. 5 uur later zijn we in Cherbourg. Even voltanken voor 95 euro cent ex btw (daar kennen ze het kwartje van Kok gelukkig niet), en de uren die ik nog mocht rijden volgereden.

Hier foto van de vrijwel lege boot, ik denk dat we er met 8 vrachtwagens op stonden (ter vergelijking, doordeweeks gauw 100 vrachtwagens):


En dan kwamen we uit zo'n 100 km voor Le Mans, daar moet ik maandag lossen. Zaterdag nog even naar de Carrefour gegaan voor wat boodschappen, en zondag beetje in en om de auto gehangen. Het dakzeil zat weer los op een hoek, weer opnieuw getaped, de auto van de buitenkant weer gewassen, want na een ritje Engeland is het niet om aan te zien zo smerig (da's nog erger dan Zweden in de winter). En verder de zondag doorgekomen met wat eten, drinken en iedereen die me met m'n verjaardag heeft gefeliciteerd persoonlijk te bedanken op Facebook. En da's best leuk . En nu maken we hier weer een verslagje, en morgen gaat het weer verder. Le Mans lossen, dan vlakbij laden voor Sicilië. De vraag is alleen wanneer dat gelost moet worden. Klant wil dinsdag 24 februari. Maar kan er vrijdag 20 februari al makkelijk zijn. Hoop er morgen wat meer over te horen. Anders wordt het volgende weekend een weekend Sicilië. Heb al gekeken gister op internet om een auto of motor te huren. Motor is, net zoals in Amerika, vrij duur en lastig. Dan is auto stuk goedkoper. Afwachten dan. Maar daar hebben we nog een week de tijd voor .

[De Motormuis]

Weer mooi gegaan allemaal Johan.
Zo dus je was met je verjaardag niet thuis.
Maar goed dat er toch veel felicitaties waren.
Dan weet je dat je toch niet wordt vergeten.
Nou dan maar weer een fijne rit verder en we
zien wel weer hoe het gegaan is.

[KingEdwin]

weer erg leuk om te lezen....en nog gefeliciteerd met je verjaardag

Ben nu al nieuwsgierig naar je Sicilie avontuur.

[Honda GL Castlebiker]

Trouwens, toen ik zaterdag van de boot af kwam in Cherbourg, stond er weer douane. 1 hield me aan, die andere die er bij stond was die die me donderdag aan had gehouden, die wat Nederlands sprak. Hoe gaat het zei hij. Ik zei: prima. En ik kon doorrijden. De volgende keer kent hij me nog denk ik .

Maandag dan gelost in Le Mans. En dat was geen top adresje. Merkte het al op de parkeerplaats van het bedrijf, die stond ram vol. Dan naar een loket om je aan te melden. Meer dan 10 chauffeurs voor je. Na ruim een uur eindelijk aan de beurt. Alles was goed, maar moest blijven wachten daar. Tot er plek was op de locatie waar ik moest lossen. Nou, dat wachten duurde nog eens bijna 2 uur. Om 11:45 uur kon ik lossen. Het lossen zelf ging rap. 12:15 leeg. Zeil dicht en terug naar dat loket voor vrachtbrief. Die man die er zat was al weg, en stond alleen nog een vrouw die het licht al uit had gedaan en haar jas aan. Enige wat ze hoefde te doen was m'n vrachtbrief pakken en terug geven. Met ontzettend veel tegenzin deed ze dat. Met een vermanende opmerking erbij van: eigenlijk moet je wachten tot 13:00 uur. Alsof ik er nog niet lang genoeg had gestaan. Daarna op naar het laadadres. Ik dacht is maar 60 km, maar het was verder. 127 km. Daar aangekomen me op kantoor gemeld en die zeiden waar ik moest laden. 2 auto's voor me. Op zich ging dat toch vrij rap. Daarna geladen en kon er lekker douchen. Geen druk-knop-douche, maar gewoon een douche met een hendel die aanblijft tot je hem uit zet. Ben daarna nog tot kort voor Poitiers gereden, toen was het wel genoeg en ben gaan slapen.

Dinsdag 17 februari verder naar Poitiers, en dan richting Limoges. Op een gegeven moment was er een rotonde, die de navigatie niet kende. En op die rotonde was een fransoos met z'n vrachtwagen rechtdoor gereden. Stuk van tevoren seinden de auto's al die me tegemoet kwamen, en zag de blauwe lichten van veraf al. Na die rotonde was een soort dal, 10 meter lager dan waar de rotonde lag, en in dat dal lag de trekker met oplegger. Ik zat me af te vragen hoe die gast zich heeft gevoeld tijdens die actie. Zou die in slaap zijn gevallen? Of met z'n gsm bezig? Hoe dan ook, door dat ik afgeleid was miste ik de afslag op de rotonde die ik moest hebben. Ik had de 2e afslag genomen en moest de 1e hebben. De navigatie wilde me steeds laten draaien, maar dat lukt daar niet met een vrachtwagen. Op een gegeven moment kon ik rechts een weg in die ik wel vertrouwde. Was wel smal. Tegenligger werd al een probleem. Na een paar kilometer kwam ik praktisch in de achtertuin van een boerderij uit. De weg haaks naar links. Moest even 2 keer steken om de bocht te kunnen maken. Komt die boer naar me toe en zegt of ik daar ergens moet zijn. Ik zeg: ja volgens mij ben ik vlakbij m'n losadres. Ik pak m'n CMR en laat hem die boer zien. En ik zeg: Catania - Sicilia. Die boer kijkt en snapt het even niet meer. "Italia" zegt hij? Ik knik ja. Hij zegt dan wat wat ik niet kan verstaan. Ik zeg merci en rij weg. Mooi. Denk dat die boer het met z'n avondeten nog over me heeft gehad . Na een paar kilometer kom ik weer op de weg waar ik moet zijn. Verder naar Montlucon en daar de snelweg op naar Clermont-Ferrand. Loopt allemaal lekker. Na Clermont-Ferrand begint het flink heuvelig te worden. En ook wit:


Stuk verder eraf en binnendoor naar Alès. Die route heb ik hier al eens beschreven toen ik naar Griekenland ging. Je gaat dan beetje door de bergen. Eerst kom je nog langs Chanac, waar deze ruïne ligt:


In 2001 heb ik hier ooit een zondag gestaan. Had toen een huur-DAF bij, geen airco (ja zat er wel op, maar die werkte niet), geen koelbox. En hartje zomer. Ik denk ik loop naar die ruïne, in dat dorpje zal wel een kroegje zitten waar ik een cola kan krijgen. Niets zat er. Nu reed ik er voorbij. Door de bergen, en 60 km voor Alès ging ik een parking op. Bewust. Want Alès en daarna moet je eigenlijk niet meer gaan staan. Vanaf daar wordt er gejat. En het stuk van waar ik stond naar Alès is ook niet fijn rijden. Smal, door dorpjes, dan Alès met de 16 rotondes op 4 km. Nee, dan maar hier staan. Klokje op 02:30 gezet. Morgen voltanken in Aix-en-Provence. En da's niet de fijnste pomp om te komen. Wil daar voor de drukte getankt hebben. Ligt aan een drukke doorgaande weg, waar je moet keren, en dan eerst linker tank vol, dan achteruit, andere kant van de pomp gaan staan en dan de rechtertank vol. Ook van dit pompje heb ik op dit forum al een foto staan. Met de prijs erbij. Uit m'n hoofd 1,35 euro? Was toen goedkoop. Denk oktober-november 2013 uit m'n hoofd. Nu was die 1,16 euro. Maar hij wordt weer duurder heb ik gehoord.


Mooi voor de drukte weg uit Aix-en-Provence. Nog stukje gereden en toen effe 2 uur gaan slapen. Had een dut. En geen haast, dus effe lekker liggen. Na 2 uurtjes verder. Richting Nice. Na Nice de klim naar boven. Hier het begin ervan, dat ziet er nog niet echt spannend uit, maar denk maak een foto voor op het forum. In 1997 reed ik bij Jan de Rooy, in Italië geladen voor Spanje. Moest toen deze bult naar beneden met een DAF 2100 (of 2300, weet het niet meer precies). Had toen nog nooit zo'n afdaling gehad.


Op richting Monaco. Daar bij de laatste pomp in Frankrijk nog één keer volgetankt. Ging maar 75 liter bij, maar toch. Snelwegprijs Frankrijk rond de 1,30 euro. Italië rond de 1,50 euro. En daarna dan Italië binnen rijden. Had de navigatie al op het bootje in Villa San Giovanni gezet. Op de grens bij Ventimiglia was het nog 1.340 km naar de boot. En dan denken dat Maastricht-Groningen ver is.


Eigenlijk is het helemaal geen fijn stuk rijden van Ventimiglia naar Genova. Normaal zou je via de Mont-Blanc zijn gereden vanaf waar ik geladen heb. Maar heb nu flink op de tol bespaard en zo'n 200 euro tunnelkosten minder. Voor die 200 euro kan ik 600 km rijden, dus dan is het voor mij de omweg wel waard. Ik krijg gewoon een vrachtprijs, en alle tol en tunnelkosten moet ik zelf betalen. Ook het bootje trouwens naar Sicilië. Sommige gaan in Genova de boot al op. Geen idee hoelang die boot duurt. 24 uur ofzo? Als je een loondienstchauffeur hebt en die geen boot-uren betaald, dan is dat de beste keuze ja. Voor mij echter niet. Als ik die boot zou pakken, zou onderhand m'n halve omzet op gaan aan bootkosten. Maar heel veel tunneltjes op dit stuk, waar je allemaal niet in mag halen. Als er geen tunnels zijn, heb je wel mooi uitzicht, zoals op deze foto, vlak bij San Remo:


Nog één foto, dan is het weer genoeg voor vandaag. En wel van Waberer. Wat pekel voor de Goldwing is, is Waberer voor het transport. Bijna overal kom je ze tegen. En je weet nooit wat ze gaan doen. Ze hebben zelfs een Facebookpagina met ongelukken. Mijn bescheiden mening: de meeste Waberer chauffeurs zijn geen chauffeurs. Dat zijn prutsers, die op één of andere simpele manier een vrachtwagenrijbewijs hebben gekregen. Ook als je die mannen ziet, dat komt niet over als chauffeur. Onzekere types die weinig snappen. Vroeger had je Willy Betz. De familie Betz heeft beetje teveel gefraudeerd en is daarvoor zwaar gestraft, zelfs met gevangenisstraffen. Willy Betz zie je niet meer zoveel. Het bedrijf had geen goede naam in het westen, maar de chauffeurs waren geen prutsers. En als je voor Willy Betz een rit deed, kreeg je ook een nette prijs. Waberer is heel iets anders. Misschien wel de grootste van Europa inmiddels. En met een rare manier van acquisitie. Gewoon goedkoper rijden dan de transporteur die nu het werk doet. En met chauffeurs die amper 1000 euro per maand krijgen en daarvoor 6 weken van huis moeten blijven, kan dat. En dan kun je nog 2 schades per maand rijden en dan nog winst maken. En de meeste klanten geven er niks om, die willen alleen maar goedkoop-goedkoop. Dat er een Roemeen op de auto zit die net 2 weken z'n rijbewijs heeft en een ritje Nederland-Duitsland moet doen, interesseert ze niets. En da's jammer. Het schijnt dat Waberer nu ook een vestiging in Nederland heeft, dus legaal binnenland ritten in Nederland mag gaan doen. Waberer is trouwens een Hongaar (chauffeurs weten dat, maar dit is geen forum voor chauffeurs, daarom dat ik het erbij zeg). Ik heb niets tegen Roemenen of Bulgaren, maar hun houding zit me niet altijd even lekker. Als ik iets kapot rij, schaam ik me, zeg 1000x sorry, en probeer het op te lossen. De gemiddelde Roemeen of Bulgaar rijdt iets kapot en haalt z'n schouders op en rijdt door. Tot zover het verhaal over Waberer. Ik ben Genova nog net voorbijgereden vandaag, en heb daar een parking gepakt. Het was weer genoeg voor de woensdag.

[RonalT]

Ik kwam op facebook inderdaad pas een filmpje tegen van de Waberer vrachtwagens tegen. Dat was nou niet bepaald iets wat je als chauffeur wilt laten zien. Op zijn kop in de sloot, dwars op de weg, klem onder een viaduct enzenz
Mooie Italië foto's.....

[pijnenburg]

In het openbaar vervoer zouden de werkgevers niks liever willen dan goedkope Oost Europeanen op de bus te zetten. Wij hebben echter geluk dat in de concessie eisen staat dat de chauffeur de Nederlandse taal en het vervoersgebied dient te kennen. Als de vervoersmaatschappijen de regios (opdrachtgevers) weten te overtuigen van het financiele voordeel, is het gedaan met de leuke baan.
Schande hoe de Nederlandse vrachtwagenchauffeur aan de kant is gezet de afgelopen jaren.

[Honda GL Castlebiker]

Inmiddels ben je wel aan de oostblokkers gewend. En er zijn er genoeg die het goed doen, kijk naar Polen. Poolse transportbedrijven en Poolse chauffeurs, die doen kwalitatief niet onder voor een Nederlander. Tuurlijk heb je goede en slechte. Maar Waberer... Nee, dat is een verhaal apart. Kijk, als je zo groot bent, kun je amper aan chauffeurs komen. Een goede gaat niet naar Waberer om daar voor zeg 1.000 euro 6 weken weg te zijn en dan 2 weken naar huis. Die gaat dan wel in Oostenrijk of Italië werken. Zegt ook wel wat dat een Hongaar met Roemenen moet gaan werken omdat Hongaren het er niet meer zien zitten. Maar genoeg over Waberer en Oostblokkers, we gaan verder. Woensdag dus Genova voorbij gereden. Dat kan er altijd wel beetje drukker zijn, maar ik was niet in de spits. De hele weg daar is wel tolweg, maar je gaat toch eigenlijk dwars langs de stad af. Loopt een beetje raar. Ben altijd blij als ik er voorbij ben. Als je deze imposante brug over bent als je naar het zuiden moet, heb je het bijna gehad:


Ik vertrek donderdag vanaf de parking en rij richting Pisa. De navigatie stuurt me dan naar Firenze, en zo de A1 op naar Roma/Napoli. Ik rij echter rechtdoor, de kustweg. Dat is 10 km meer, maar scheelt me ruim 40 euro tol. Het is wel een stuiterweg. Op het tolvrije gedeelte moet je niet proberen een bakkie koffie leeg te drinken tijdens het rijden. Want dan heb je overal koffie, behalve waar je het hebben wil. Het laatste stuk van het tolvrije gedeelte zijn ze flink aan het werken. Denk dat dit ook tol gaat worden. We hebben het dan over een kilometer of 20. Een Italiaan haalt je in, of hij blijft achter je. Je mag op dat stuk maar 70. En niet dat ik zo'n regelneuker ben, maar ik rij er ook niet veel harder. Cruise-control op 72. Op een gegeven moment zie ik een geel kenteken dichterbij komen. Kan ook Luxemburger of Deen zijn. In plaats van in te halen zit hij op m'n bumper te rijden. Wordt daar altijd beetje nerveus van. Stel er schiet iemand voor je de weg op en je moet remmen, dan is het te laat. Eigenlijk heb ik er gewoon een pesthekel aan als iemand zo dicht achter me gaat rijden. Of dat nu met de vrachtwagen of met de motor is. Je moet afstand houden. In plaats van te bekeuren op 12 minuten teveel rijtijd, zouden ze meer op afstand moeten kijken en bekeuren. Stukje verderop gaat hij voorbij. Nederlander van een bekende Italië rijder. Ik blijf rustig met 72 rijden tot het weer snelweg wordt. Daarna pak ik de 2e pomp en wil daar gaan douchen en wat eten en drinken. Als ik de parking op rij zie ik dat er een controle is, weet niet waarop. Aslasten denk ik. Een heel apparaat staat er. En die Nederlander die op m'n bumper zat hebben ze aangehouden. Cynisch als ik ben ga ik even kijken bij de controle. Volgens mij was het geen Nederlandse chauffeur die op die auto zat, hij zag er een beetje donker uit. Ik ga douchen en pak daarna een soort Italiaanse tosti met een Latte Macchiato. Daarna rij ik verder en een 3 kwartier later gaan we de G.R.A. op, de ring van Roma:


De ring van Roma loopt vrij goed. Net voor de afslag naar Napoli zit er een bakwagentje voor dat niet harder dan 70 rijdt. Ik blijf erachter. En ja, die moet natuurlijk ook die afrit hebben. Daarna ga ik hem voorbij, verder eigenlijk geen irritante dingen meegemaakt. En toch is het, hoe meer naar het zuiden, hoe aparter de rijstijl. Ik ga weer de tolweg op, naar Napoli. Alles 3-baans weg, dus dat loopt best aardig. Hier foto van de snelweg tussen Roma en Napoli:


Op een gegeven moment zie ik dat er een vrachtwagen op een "pechstrook" staat, en die geeft richting naar links aan. Dus die wil de snelweg op. Op het moment dat ik dat zie, komt er achter me net een Iveco bakwagentje naar links om me in te halen. Ik zit richting naar links uit. Die gast in die Iveco ziet duidelijk wat er gebeurd, maar het enige wat hij doet is toeteren. Het enige wat ik doe, is langzaam naar links gaan. Want die gast die op die pechstrook stond, gaat gewoon vanaf stilstand in één keer de snelweg op. Dus het is of bovenop hem rijden, of dat bakwagentje een deuk geven. Ik focus me op de invoeger, kan tenslotte niet 2 kanten tegelijk kijken. Het zal wel goed zijn gegaan, want ik hoor geen boem. En dat is wat ik zeg, hoe meer naar het zuiden, hoe raarder ze rijden. En hoe meer ik-ik-ik. Verder loopt het wel aardig, en net voor Napoli ga ik richting Salerno. Bij Napoli ligt trouwens de Vesuvius. Hier een foto vanuit de rijdende auto. Heb er ooit vlakbij geladen, toen had ik wel mooiere foto :
.

Ik heb wel wat met vulkanen. Net als met bergen en kastelen. Waarom weet ik niet. Maar gewoon wel interessant. In Amerika ben ik in Death Valley bij de Ubehebe Crater geweest. Dat was ook imposant. Denk wel het meest imposante van heel Death Valley. Zo groot, zo diep. Net voor Napoli was ik trouwens nog gestopt op een grote parking (de laatste voor Napoli) om eventueel te overnachten. Maar vond het te groot en misschien wel te gevaarlijk. Op zo'n grote parking komen dieven af. En aangezien m'n oplegger is verzegeld, trekt dat meteen de dieven aan, en wil dat voorkomen. Heb er wel even een pizza gehaald in het restaurant. Die man die de pizza even deed opwarmen heeft daarvoor denk ik bij een lijkschouwer gewerkt. Of hoe noem je dat. Iemand die doodskisten draagt. Wat een chagrijnig gezicht zeg. En voor je kunt bestellen moet je eerst aan de kassa betalen. Ik vraag of ik er 50 euro bij kan pinnen, want m'n contant geld was onderhand op. Die vrouw achter de kassa was nog chagrijniger. No Cash. Riep ze. Alsof ze het zelf moest betalen. Heb wel eens vriendelijkere Italianen meegemaakt. Had een pizza chorizo. Zuinig met de chorizo waren ze in ieder geval niet, da's dan weer iets positiefs:


Na Salerno ben ik met 9:59 rij-uur een parking opgereden. Hier een boerennacht maken. Vrijdag gaan we veer verder als het licht is. Zo vaak kom ik hier niet, wil wel eens wat van de natuur hier zien tijdens het rijden. En in het donker lukt dat niet. Overigens is het hier rond 06:15 al licht aan het worden. Hoe dichter je bij de evenaar komt hè....

[De Motormuis]

Het is nog steeds een mooi verhaal om te volgen.
En mooie foto's ook weer erbij.
Je moet eens een mooi boek met je verhalen en foto's uitgeven.
Zou best wel eens wat op kunnen brengen.

[Honda GL Castlebiker]

Denk dat dat wel meevalt Wil met een boek. Zo leuk is het eigenlijk ook helemaal niet. Die ritjes die ik er hier op zet, zijn beetje die uitschieters. Heb ook genoeg simpele saaie ritten er bij zitten. Maar wel leuk dat het, op een motorforum wat niks met vrachtwagens te maken heeft, bijna 13.000 keer al is bekeken. Doe dit trouwens ook niet op andere fora meer. Alleen op het Goldwingforum. Veel foto's van kastelen zet ik op Facebook. Aan de andere kant: Facebook is anders. Dat is snel, effe liken, en verder. Dit hier, dit blijft. Wat dat betreft is Facebook maar bagger. Ja, nu dat ik zelf zo'n groep met die kastelen heb geopend, blijft dat ook natuurlijk. Maar dan nog, vaak de bovenste foto's kijken, en dan is het gedaan. Maar verder is dat het wel een beetje, dit forum en wat op Facebook, verder doe ik eigenlijk niets meer op internet. Zal vandaag dit topic nog even bijwerken tot en met vandaag.

[KingEdwin]

en weer een leuk begin van m'n forum bezoek met het verhaal van Johan.
Ga hier vooral mee door, ik blijf het zeker lezen!

[Honda GL Castlebiker]

Vrijdag 20 februari rond 06:15 uur vertrek ik van de parking net onder Salerno. Nog een zo'n 5 uurtjes rijden naar de boot in Villa San Giovanni. Lossen kan maar tot 12:00 uur, en dat ga ik dus nooit halen (was ook pas voor maandag, aanvankelijk voor dinsdag), dus weinig haast vandaag. Hoef niet eens zo ver te rijden voor het eerste leuke foto moment. Tussen Salerno en Cosenza:


Er staan diverse borden dat je sneeuwkettingen bij moet hebben tussen 15 november en 31 maart. En dat klinkt misschien raar of overdreven, maar het zou best nodig kunnen zijn. Toen ik vanochtend wegreed was het -2. Vandaag, vrijdag, dacht ik nog dat het hier niet veel regende. Het was ook stralend weer, niks van te zeggen. Maar je hebt toch veel hoogteverschil. Zo rij je flink omhoog, en zo zit je in de dalen te rijden. En zoals op deze foto, ligt er boven op de bergen nog wel een beetje sneeuw. Maar ja, zo hoog komen we natuurlijk niet hè . Maar toch. Na een goeie 2 uur rijden ben ik op deze parking maar even gestopt.


Op foto's kun je niet altijd laten zien hoe het in het echt is. Hoogte met je eigenlijk gewoon zelf mee maken. Da's op een foto heel lastig vast te leggen vind ik. Zeker als je ergens zelf boven op een berg staat en maakt dan een foto van beneden, ziet dat er vaak maar duf uit, terwijl het in het echt super is. Zo is dit hoekje van Italië eigenlijk ook. Dat moet je ondergaan, en kun je niet met een paar foto's begrijpen. Het lijkt wel alsof er hier veel meer bomen staan als in de rest van Italië. De bergen en de natuur imposanter zijn. De relatieve rust die je hier hebt (want Italië is maar een verdomd druk land eigenlijk, okay het is geen Nederland, maar rij eens van Bologna naar Milano, dat doet niet onder voor onze A2. Denk die overtreft het nog wel. Even rustig op een parking staan hier, en op het gastoestelletje, waar men het hier vorig jaar op het forum nog over had, dat gevaarlijke gastoestelletje, heb ik maar eens m'n ontbijt klaar gemaakt. Een sambal-kluts-ei-met-bacon:


Inmiddels kan ik eigenlijk geen eieren meer zien, maar dat terzijde. Het is wel makkelijk zo een ontbijtje in elkaar te flansen. Bakje melk met cornflakes erbij, koffie of thee zetten. Ik betrap me er vaker op, dat ik aardig op een oostblokker begin te lijken. 5 van de 7 dagen eet ik in de auto en maak het zelf klaar. Alleen op de boot ga ik eten, en dan nog 1 of 2 keer, afhankelijk van wel of geen boot, onderweg ergens. Maar 2x per week uit eten kost meer dan een hele week zelf je eten klaar maken. En na de negatieve ervaringen vorige maand in Spanje, ga ik steeds minder buiten de auto eten. OK, Duitsland is qua eten nog wel goed te doen en enigszins betaalbaar. Maar hier in Italië is het bijvoorbeeld best prijzig. En, smaken verschillen, maar ook niet alles is even lekker. Na het ontbijt ben ik verder gereden naar de boot. Tickets had ik onderweg al via internet geregeld. Op de A3 staat het bootje in Villa San Giovanni al aangegeven. Je pakt de afslag en komt eigenlijk automatisch op de parkeerplaats uit. Niks verander met de laatste keer dat ik er was. Met het referentienummer loop ik naar een gebouw waar je de tickets op kan halen. Hier op de foto zie je dat gebouw, onder die rode balk is het ticket-bureau.


Ik ben als internationaal chauffeur begonnen bij Jan de Rooy in Son. Daar kreeg je vroeger nog een kans zonder ervaring. Veel Italië rijden met Volvo's. Dan moest je via Zwitserland. Niet over Basel, want daar werd ja standaard aangehouden, daar wisten ze dat de auto's van Jan de Rooy te hoog waren. Als je in Chiasso de grens over was, moest je naar de Tevini-parking. Ik was nog nooit in Italië geweest, behalve toen ik in dienst zat ooit in Trieste. De Tevini-parking. Dan stel je je er iets bij voor. Komen allemaal vrachtwagens. Denk je: groot, net als een voetbalveld. Rechthoekig, met eromheen allemaal gebouwtjes in een rechthoek, zoals hier op de foto. Winkeltjes, kapper, barretje, restaurantje, bakker, ga maar door. Oostblokkers had je toen nog niet, en je verdiende genoeg om elke dag buiten de auto te gaan eten. De Tevini-parking. Nou, in het echt verre van dit. Gewoon een vieze zandbak waar je kon parkeren, en als je stuk ging lopen kwam je wel een eettent tegen, maar op de parking was niks te beleven. Wat een naam je op een verkeerd beeld kan zetten. Verder met de tickets. Die had ik vrij rap, en dan terug in de auto, wachten tot het bootje aankomt, leeg is, en dan kun je erop. Het was niet druk, denk dat we met zo'n 10 vrachtwagens erop gingen, dat was alles. Geen personenwagens. Hier gaan we het bootje op:


Het was dus super weer vandaag. Had de korte broek gister al aangedaan na het douchen, en het ging best vandaag. Stralende lucht, graadje of 18. En dat op 22 februari. Ben eens naar boven gewandeld om van het uitzicht te genieten. Paar foto's gemaakt en toen lekker op een bankje gaan zitten. Niet te lang hoor, want de overtocht duurt maar 20 minuten. Op deze foto zie je Villa San Giovanni vanaf het bootje:


De boot komt dan in Messina aan. En Messina is meteen heel anders dan de rest van Italië. Ik schreef het in het vorige bericht al, hoe meer naar het zuiden, hoe raarder de mensen rijden. Messina is wreed. Ben eens dwars door Edingburgh gereden, Roma ook in het centrum geweest, Budapest, Athene. Allemaal wel gehad inclusief centrum, maar eigenlijk niets vergeleken met Messina. Wat een ellende is dat. En je moet er doorheen, zo loopt die weg daar nu eenmaal. Nog geen honderd meter het bootje af en het begint al. Wij moeten linksaf richting Catania. Voor me rijdt een koeler. Oude Italiaan erop. Mooi, mag hij ruimte maken, ik volg hem wel. Links af dus. Maar van links komen auto's, die laten je er niet tussen, van rechts komen auto's, laten je er ook niet tussen. Hem niet, mij niet, alles staat vast. En we zijn dus net 100 meter van het bootje af. De Italiaan weet er toch doorheen te komen. Ik rij meteen achter hem aan, beetje rechts van hem, zodat de auto's die van links komen me niet dwars kunnen zitten. Dan rij je 2,5 km rechtdoor, over deze weg:


Regels zijn er eigenlijk geen meer in Sicilië. Iedereen doet maar wat. Het zijn net mieren. 2 langs elkaar parkeren zoals op de foto geen probleem. Iedereen parkeert zoals die wil. Het gaat wel hoor. Niet te dicht tegen die bomen links aan rijden, maar verder gaat het wel. Daarna niet te veel naar rechts, want dan komen ze je links voorbij. Rij je teveel links, komen ze je rechts voorbij. Als ze maar voorbij kunnen. Niet alleen scooters, auto's net zo goed. Alles zit ook vol met deuken, mist bumpers. Bijna alles is ouwe meuk. Een jonge Audi of BMW zie je hier niet. Er staan wel stoplichten. De meesten rijden gewoon door. Ik rij maar mee. Als je stopt, komen ze je meteen weer voorbij, desnoods half over de stoep. Zelden zo'n chaoten meegemaakt. Na die 2,5 km dus rechtsaf, dan kom je in deze straat:


Die Italiaan met z'n koeler zit nog mooi voor me. Je ziet hem ook in het midden rijden. Dat witte wagentje voor me wil er voorbij. Rechts staat er met die grijze auto eentje dubbel geparkeerd. Voor die koeler zie je links een wit autootje staan, staat daar ook gewoon geparkeerd. De foto lijkt wel rustig, omdat er stuk tussen mij en mijn voorganger leeg is. Maar in werkelijkheid is het chaos en één lange file tot je de Autostrada op kunt. En alleen maar cowboys die er voorbij willen. Die dikke 5 kilometer om op de Autostrada te komen kosten me ruim een half uur. Dan is het nog zo'n 100 kilometer naar m'n losadres bij Catania. Bij Catania ligt trouwens de Etna. Imposant is die, zo groot. Net als de Vesuvius. Hier een foto vanuit een rijdende auto gemaakt:


Niet het meest duidelijk. Maar die grote berg links van het midden, da's dus de Etna. In m'n navigatie heb ik het adres ingevoerd wat op de vrachtbrief staat. Een echt adres is het niet. Het is een nummer van de weg, zoals in Nederland de N245. Dus daar maar verder zoeken. Ik moet lossen bij een depot van Lidl. Op google kon ik er ook niks beters over vinden. Als ik Catania voorbij ben staat de afslag naar het dorp aangegeven, maar de navigatie stuurt me nog 4 kilometer rechtdoor. Ik rij maar rechtdoor. Dan de afslag eraf. Kom ik op een rotonde. Rechtsboven zie ik een groot warehouse. Staat verder niets op. Wel een koeler van een bedrijf dat veel voor Lidl rijdt. Links zie ik een soort shopping-center. Met een McDonalds, en een Lidl winkel. En achter die winkel zie ik een auto van een ander bedrijf dat alles voor Lidl Italië rijdt. Ik rij er naartoe en parkeer achter hem. Een paar minuten later zie ik de chauffeur van die auto naar z'n auto lopen. Ik loop naar hem toen. Oostenrijks bedrijf. Trekker Slowaaks. Ik vraag of hij Duits spreekt. Niet echt. Met handen en voeten werk dan maar. Ik zeg hem dat ik bij het warehouse van Lidl moet zijn. Hij wijst naar de winkel. Ik zeg: no shop, warehouse. You drive all Lidl here. Aha, warehouse, zegt hij. Het komt erop neer dat hij bedoelt dat ik terug naar de snelweg moet en dan de eerste afslag er weer af. Hmm. Daar ben ik dus net voorbij gekomen. Ik zeg: wat dan, left or right? Hij begrijpt het niet. Ik met m'n armen links en rechts. Right zegt hij. Naja, het zal wel. Da's voor maandag dan. Ik ben van plan hier te blijven staan. Zet de tacho op einde dienst, en zie het wel. Een minuut of 5 later toetert die gozer op die vrachtwagen. Ik loop er naartoe. Hij zegt op beetje engels: ik rij naar andere parking, 500 meter hier vandaan. Ik zeg: is het hier niet goed? hij lacht een beetje en zegt: Sicilia. Ik zeg: ik rij wel achter je aan. Die parking 500 meter verder op is dus bij dat gebouw dat ik vanaf de rotonde al zag liggen, waar die koeler stond. We parkeren daar en ik ga even met de man verder proberen te praten. Hij is een Roemeen. Rijdt 6 weken, dan 2 weken thuis. Hmm zeg ik: ik rij 3-4 weken en ben dan 1 week thuis. Dan hebben we het wat over Roemenië. Hij heeft 30 jaar binnenland in Roemenië gereden zegt hij. Daarna ga ik naar m'n auto en pak een lege tas. En te voet loop ik naar de McDonalds. Die 500 meter zijn vrij gevaarlijk om te lopen. Een voetganger stelt hier niks voor. Je gaat aan de kant of ze rijden je aan. Zo simpel is het. Fietsen moet je hier ook niet doen. Vreselijk. Ze zien je wel lopen, maar gaan geen centimeter voor je aan de kant. Eerder geven zo nog gas bij. Even eten bij de McDonalds. Had ik best zin in een keer. Daarna bij de Lidl wat boodschappen doen. Het eerste wat ik doe als ik binnen ben, is aan iemand die er werkt vragen waar het warehouse van Lidl hier zit, dat ik daar maandag moet lossen. Spreek weinig Italiaans, maar laden en lossen weet ik nog net wel te zeggen. Hij loopt met me mee naar de uitgang en wijst naar boven. Daar is Lidl Warehouse. Fuck denk ik, da's waar ik nu geparkeerd sta. Die Roemeen had me gewoon de verkeerde kant opgestuurd. Ik haal wat boodschappen voor het weekend en loop de gevaarlijke weg terug naar de auto. Voor ik naar de auto ga, loop ik daar nog even naar de portier, die 100 meter verderop zit. Ik zeg: lossen bij Lidl, is dat hier? Ja zegt hij. Maandag 08:00 uur. Ik vraag hem nog of de parking daar veilig is waar we staan. Hij maakt een gebaar van: ik weet het niet. Soms wel, soms niet. Het nadeel is dat m'n oplegger verzegeld is. Dan lijkt het meestal alsof er iets duurs in zit. Maar heb 19 ton sla-olie geladen. Da's niet echt duur. Ik loop naar die Roemeen. Ik zeg tegen hem: weet je waar Lidl Warehouse is? Hij wijst naar de snelweg. Ik zeg: nee, daar, en wijs naar die portier. Ik zeg: dat is Lidl Warehouse. Hij lacht zo van: dat meen je niet.

Nou, dat was volgens mij het laatste wat ik op vrijdag heb gezegd. Zaterdag was het best slecht weer. Grijs, koud, regen. Ben de auto niet uitgeweest. Zondag hetzelfde, nog meer regen. Zo mooi als het vrijdag was, zo slecht was het het weekend. Gelukkig zat de koelbox weer vol, en heb me in de auto wel weten te vermaken dankzij de laptop, internet en wat films. Wederom lijk ik aardig op de Oostblokker. Er kwamen daarna nog wat Roemenen bij staan. Denk eigenlijk dat de hele parking vol stond met alleen Roemenen en 1 Nederlander. Maar verder geen last van gehad. Zaterdag en zondag ook geen foto's gemaakt verder. En met zondag 22 februari stopt dan dit bericht. De rest van de dagen erna in een volgend bericht.

[De Motormuis]

Leuk verhaal weer, vooral dat laatste stuk met die Roemeen.
Kom je per ongeluk mooi op de goede plaats uit waar je moet lossen.
Anders had je eerst mooi verkeerd gereden.
Wel jammer dat je door het slecht weer je hele weekend in
je truck bent moeten blijven zitten. Dat was dan wat minder.
Maar goed dat je jezelf toch bezig hebt kunnen houden.
En nu maar wachten op het vervolg van je rit.

[RonalT]

Zaterdag en zondag geen foto gemaakt .... nee, dat moest er nog bij komen. Man wat heb je mij jaloers gemaakt met de eerste en de laatste foto. Wat een mooie bergen, wat moet je daar lekker kunnen rijden.
Maar ach, alles heeft zijn voors en tegens.

Veel plezier met je Roemenen.