Verhuisplannen
Geplaatst: 12 feb 2018, 23:13
Misschien hebben een aantal van jullie (die mij op facebook kunnen volgen) het al begrepen, maar wij (mijn vrouw en ik) zijn druk bezig een andere woning te zoeken. We willen hiervoor zelfs Lelystad verlaten maar we gaan niet te ver weg. Ons volgende huis staat in Swifterbant (ongeveer 15 km van onze huidige woning) en we hopen dat, mocht de financiering rond komen, we er in September in kunnen. Dat betekend voor ons wel een druk half jaar. Niet alleen dat we het huis in Swifterbant kopen maar we moeten ons huis in Lelystad ook nog verkopen.
Nu dus druk aan het klussen in onze eigen woning omdat de makelaar op 27 februari foto's komt maken om vervolgens ons huis te koop aan te bieden. Er zijn een paar dingen die even opgeknapt moeten worden maar dat gaat ons lukken. Voor Kitty (mijn vrouw) een spannende periode want zij kan niet zo goed met veranderingen van deze omvang omgaan. Soms wordt het haar te veel en ziet ze er het liefst weer vanaf. Maar ik zet door en probeer haar telkens weer op te beuren om zo weer volop te genieten van het idee dat we straks een nieuwe woning hebben.
Kitty en ik waren altijd van mening dat dit ons laatste huis zou zijn. Verhuizen was voor ons eigenlijk geen optie. Waarom dan toch verhuizen?
Een aantal zaken spelen hierin een rol. Wij wonen in een soort van carré met andere straten waarbij onze tuinen allemaal op elkaar uitkomen. De laatste tijd komen er steeds meer jongeren wonen die het nodig vinden om, zelfs in de winter, tuinfeesten te geven. Tot zover geen probleem, maar als men om 2:30 uur 's nachts nog keihard muziek draait en gaat lopen meezingen (zeker wanneer de werkende mens de volgende dag vroeg op moet) dan is de maat snel vol. Door gewoon te vragen of het na een bepaalde tijd stiller kan, worden er wel excuses aangeboden en houd men verder alles op een normaal niveau maar helaas is het bij het eerstvolgende feest weer raak. Tevens hebben we een buurman die een 'verschoven' werkritme heeft. Hij begint laat met werk en is dus 's avonds laat pas thuis. Daardoor denkt hij dat alles heel normaal is als hij 's avonds gaat klussen (lees: boren). Hij vergeet dan wel dat het voor ons al reeds 23:30 uur is en wij graag willen slapen. Tevens heeft hij in het weekend zijn muziek zo hard aan dat wij er last van hebben. En dan zit er nog een huis tussen! En dan de voetbal-idioten in onze buurt... geen idee voor welke club ze zijn en het boeit me ook niet (lees: ik HAAT voetbal) maar waarom moet elk doelpunt geviert worden met geschreeuw in de tuin. En bij de wat belangrijkere wedstrijden komt de party-tent uit de schuur en hebben we helaas weer de hele nacht lol (NOT!). Ik hield vroeger ook van een feestje maar ik schaamde me kapot als ik mensen tot last was. Ik krijg de indruk dat de generatie van nu daar niet of nauwelijks boodschap aan heeft.
Anyway... mijn eisen met betrekking op de nieuwe woning waren simpel: een garage voor de Goldwing, een kamer voor mijn computerspullen en andere hobbies en snel (glasvezel)internet. Kitty heeft op die basis een aantal huizen bezocht in onze regio en daarmee dus op een huis in Swifterbant uitgekomen. Rustige buurt (als we de huidige bewoners mogen geloven ), vlakbij een bos (fijn voor de honden) en alle gemakken waar we naar op zoek waren. Wanneer alles definitief is, laat ik dat natuurlijk weten. Voorlopig hebben we genoeg te doen. Het kan dus zijn dat ik wat minder actief ben op en voor het GWF maar ik probeer wel zo veel mogelijk te blijven rijden. Vorig jaar namelijk veel te weinig gedaan.
Nu dus druk aan het klussen in onze eigen woning omdat de makelaar op 27 februari foto's komt maken om vervolgens ons huis te koop aan te bieden. Er zijn een paar dingen die even opgeknapt moeten worden maar dat gaat ons lukken. Voor Kitty (mijn vrouw) een spannende periode want zij kan niet zo goed met veranderingen van deze omvang omgaan. Soms wordt het haar te veel en ziet ze er het liefst weer vanaf. Maar ik zet door en probeer haar telkens weer op te beuren om zo weer volop te genieten van het idee dat we straks een nieuwe woning hebben.
Kitty en ik waren altijd van mening dat dit ons laatste huis zou zijn. Verhuizen was voor ons eigenlijk geen optie. Waarom dan toch verhuizen?
Een aantal zaken spelen hierin een rol. Wij wonen in een soort van carré met andere straten waarbij onze tuinen allemaal op elkaar uitkomen. De laatste tijd komen er steeds meer jongeren wonen die het nodig vinden om, zelfs in de winter, tuinfeesten te geven. Tot zover geen probleem, maar als men om 2:30 uur 's nachts nog keihard muziek draait en gaat lopen meezingen (zeker wanneer de werkende mens de volgende dag vroeg op moet) dan is de maat snel vol. Door gewoon te vragen of het na een bepaalde tijd stiller kan, worden er wel excuses aangeboden en houd men verder alles op een normaal niveau maar helaas is het bij het eerstvolgende feest weer raak. Tevens hebben we een buurman die een 'verschoven' werkritme heeft. Hij begint laat met werk en is dus 's avonds laat pas thuis. Daardoor denkt hij dat alles heel normaal is als hij 's avonds gaat klussen (lees: boren). Hij vergeet dan wel dat het voor ons al reeds 23:30 uur is en wij graag willen slapen. Tevens heeft hij in het weekend zijn muziek zo hard aan dat wij er last van hebben. En dan zit er nog een huis tussen! En dan de voetbal-idioten in onze buurt... geen idee voor welke club ze zijn en het boeit me ook niet (lees: ik HAAT voetbal) maar waarom moet elk doelpunt geviert worden met geschreeuw in de tuin. En bij de wat belangrijkere wedstrijden komt de party-tent uit de schuur en hebben we helaas weer de hele nacht lol (NOT!). Ik hield vroeger ook van een feestje maar ik schaamde me kapot als ik mensen tot last was. Ik krijg de indruk dat de generatie van nu daar niet of nauwelijks boodschap aan heeft.
Anyway... mijn eisen met betrekking op de nieuwe woning waren simpel: een garage voor de Goldwing, een kamer voor mijn computerspullen en andere hobbies en snel (glasvezel)internet. Kitty heeft op die basis een aantal huizen bezocht in onze regio en daarmee dus op een huis in Swifterbant uitgekomen. Rustige buurt (als we de huidige bewoners mogen geloven ), vlakbij een bos (fijn voor de honden) en alle gemakken waar we naar op zoek waren. Wanneer alles definitief is, laat ik dat natuurlijk weten. Voorlopig hebben we genoeg te doen. Het kan dus zijn dat ik wat minder actief ben op en voor het GWF maar ik probeer wel zo veel mogelijk te blijven rijden. Vorig jaar namelijk veel te weinig gedaan.