Goldwingforum Nederland

Peter, ik heb het hele draadje eens doorgelezen. Het is moeilijk, zo niet onmogelijk om hier zinvol op te reageren, het zijn maar woorden en woorden lossen hier niets op.
Om terug te komen op je eerste post, dat je de Wing tijdelijk aan de kant zet, dat moet je niet doen.
Ik weet niet wat de lichamelijke conditie is van Christine, maar als het kan ga dan samen tochten maken want dat geeft positiviteit en positiviteit is wat jouw vrouw nodig heeft in deze moeilijke periode van haar (jullie) leven en kan zelfs bijdragen aan een voorspoedige genezing.
Veel sterkte jullie allemaal.

Groet Cas

Cas schreef:....
Om terug te komen op je eerste post, dat je de Wing tijdelijk aan de kant zet, dat moet je niet doen.
....

Cas, als ik alles zo lees denk ik niet dat het fysiek mogelijk was/is dat ze samen gingen/gaan rijden. De behandelingen en het herstel zijn behoorlijk zwaar en ik denk dat het best nog enige tijd kost om zo ver terug te herstellen dat ze samen gaan rijden.
Maar Peter heeft het afgelopen jaar ook tijd gehad om, soms samen met hun zoon Bob, diverse ritten met ons en zijn werkmakkers te rijden.

Peter, ik ben blij om te lezen dat Christine langzaam maar zeker de strijd wint. Hoop jullie eens snel op een toertje te mogen zien.

peter n.d. schreef:Beste Forumrijders , vorige keer , als Christine haar vorige behandeling kreeg ,kregen we helaas het slechte nieuws van Bart en had toen besloten even te wachten met het schrijven over Christine strijd met haar monster . Na lang wikken en wegen toch besloten om weer verder te schrijven .

Respect

Groet Hans

Beste Peter, Christine, Bob,

Steeds weer lees ik met gemengde gevoelens jullie berichten, Hoopvol omdat het goed lijkt te gaan en verdrietig omdat ik uit ervaring weet dat het anders kan lopen.
Toch overheerst de hoop op een goede afloop voor jullie, blijf vechten en probeer energie te halen uit de kleine dingen, een mooie lentedag, de uitlopende bomen.
Elke werkdag stap ik om 5:15 uit m'n bed en hoor ontelbare vogels een concert geven dat zijn weerga niet kent, dat geeft mij energie.
Ik hoop dat jullie ook van dergelijke simpele maar o zo mooie dingen kunnen genieten.

Groet,

Jan en Els

Beste Els en Jan , natuurlijk genieten we van de kleine dingen en zijn we blij dat (misschien ) het einde van Christine 's strijd tegen het monster in zicht is .En dan hopen dat de loterij van het leven ons eindelijke een leven schenkt , waar we niet elke keer met deze ziekte te maken hebben en we weer volop plannen kunnen maken voor de toekomst .Groeten Bob , Christine , Peter n.d.

Beste Forumrijders , van de week had Christine weer een behandeling met herzeptine .Verleden week had ze eerst een fietsproef om te kijken hoe haar uithoudingsvermogen is en hoe strek haar hart is . Daarna weer gesprek met de arts , haar hart is goed en het uithoudingsvermogen is ook goed .Donderdag weer een foto van haar hart . Vrijdag behandeling met herzeptine .Om 14uur moesten we ons aanmelden en inschrijven . Behandelingskamer 608 werd ons toegewezen , daar waren reeds twee oudere dames aanwezig .Even later werd haar poort gespoeld , ook haar bloed werd er afgenomen . Even later kreeg ze haar zakje met herzeptine toegediend . Na een half uur was dit doorgelopen en werd ook haar poort weer doorgespoeld .Nu was het wachten op de dokter . ( het was de "vervanger "( mijn beste vriend ) .Even later werd Christine onwel , ze begon weg te draaien en begon zwarte vlekken te zien , vlug werd haar haar bloeddruk gemeten en kwam de arts langs en deze wist te vertellen dat dit waarschijnlijk een gevolg was van een te kort aan vocht en zout .Christine zei ook dat ze zo moe voelde .Ze mocht het ziekenhuis niet verlaten voor ze zich beter voelde .Na een tijdje voelde ze zich weer beter, en mochten we weg .Even later , als we weer naar huis reden kwam het weer op .Bob gaan ophalen en dan naar huis .Thuis gekomen haar een pijnstiller gegeven voor de hoofdpijn en een drankje met een zoutoplossing om haar vochtpeil op peil te houden . Ze kroop in het bed van Bob en hij moest dan maar bij mij slapen .Om 21uur nog eens gaan kijken , ze lag in een diepe slaap .S' morgens was het weer beter met haar . Deze middag is ze ook weer gaan rusten en nu is ze weer in bed gekropen om 20uur . Hoop dat het morgen weer wat beter gaat .Tot zover deze update . Groeten Bob , Christine , Peter n.d.

Hoi Peter,

Knap hoe jullie er mee omgaan.

groet Hans

Hey Peter,

ik hoop dat het binnenkort weer wat beter gaat met Christine, positief blijven en genieten van alle mooie dingen in het leven.

Hey Peter

Heel veel sterkte deze periode ik denk elke dag aan jullie we blijven hopen op goede hoop voor jullie.

Mvg george

Hoi Peter, Christine en Bob,

Wat een kanjers zijn jullie!!!

Keep on going.

Groet Pieter.

Beste forumrijders , Christine is begonnen aan haar oncorevalidatie . Verleden week eerst kennismaking met de andere dames van haar groep . Vrijdag zijn ze er dan aan begonnen , eerst fitnes en buikspier oefeningen . Dinsdag grondoefeningen , bbb oefeningen ( dus borst ,buik , billen ) en ook nog een gesprek met een diëtiste over gezonde voeding en eet gewoonten en waar ze op moeten letten en wat ze beter niet eten of op een andere manier kunnen klaarmaken .Ook Bob en ik worden hierbij betrokken , nog meer gezond eten (fruit en groenten ) , minder vlees , meer vis en meer pasta gerechten ( niet dat we nu echt ongezond eten ) meer afwisseling en meer met mate eten ( geen dubbele portie vlees , sausen , frisdranken zoveel mogelijk vermijden om te drinken ) .Vrijdag is het weer van dat en de lessen gaan dinsdag van af 13 uur tot 17uur en vrijdag van 13 uur tot 15 uur . Natuurlijk is ze 's avonds pompaf (moe ) en ligt ze weer rond 20uur in haar bed .Deze oefeningen zijn om moraal en conditie weer op peil te krijgen en als voorbereiding op hun terugkeer op de arbeidsmarkt .Groeten Bob , Christine , Peter n.d.

Dat klinkt goed, zo gaat ze (en jullie natuurlijk ook) de juiste kant uit. Sterkte!

Dat klinkt echt lekker positief! Fijn dat het gehele gezin erbij betrokken word, erg motivierend. Maar dat van dat vlees..........ehhh...moeilijk moeilijk!
Sterkte voor jullie iig.