Zo, dit is weer achter de rug. Het is lekker gegaan. Droog totdat we de kinderen weer terug op school hadden afgeleverd.
Maar even bij het begin beginnen.
Om 7 uur opgestaan en ik kon om half acht weg. De rit heen ging vlot, dus ik was om kwart over acht bij Pols Motoren. Koffie....
Langzaamaan kwamen er steeds meer motorrijders binnen druppelen. Bekenden en minder bekenden, maar de meesten heb ik al meer gezien. Na een hele tijd werd er aangekondigd dat de verkeersregelaars briefing binnen was. Dus naar het bekende verhaal geluisterd, wat voor mij niet heel erg van belang is.
De verkeersregelaars werden onder leiding van Bart op pad gestuurd. Iets bijzonders was deze keer de A59 waar we over naar 's Hertogenbosch rijden. Samen met een weginspecteur (met pijlwagen) hebben 6 verkeersregelaars de rechter baan bij Waalwijk vrijgehouden zodat wij vlot in konden voegen. Met 75 km/u over deze weg naar de Kooikerweg waar we de kinderen deze keer op zijn gaan halen. De Sprankel heeft voldoende parkeerplaats om alle motoren te stallen. De kinderen kregen te horen dat ze zelf een motor mochten 'uitzoeken'.
Op weg samen met Edi voor de stoet om de overige verkeersdeelnemers te manen om voorzichtig te rijden, om ze te wijzen waar ze konden stoppen, om mensen uit sommige zijwegen even op te houden zodat de stoet er voorbij kon, of snel opschieten dan kan je nog voor de stoet de weg op.
We zijn er niet alleen om het verkeer op te houden, maar ook om het een beetje te laten lopen.
En soms ook een beetje streng zijn.
Een verkeersregelaar zette het verkeer op een rotonde net voor Kaatsheuvel netjes stil. Wij moesten drie-kwart rond en voordat wij er waren liep de rotonde voor de helft vol. Onze afrit werd geblokkeerd.
Dus over de binnenste ring naar de voorste auto gereden en gewezen dat de bestuurster richting Kaatsheuvel moest gaan.
"Nee, ik moet richting grote weg".
"Als ik zeg dat u richting Kaatsheuvel moet rijden gaat u die kant op, BEGREPEN!"
Nog een beetje protest, maar ze is toch maar richting Kaatsheuvel gegaan. Waarvoor nog bedankt, Mevrouw.
Rene blij want die kon ook weer verder.
Of een verkeersregelaar er op wijzen dat hij op de verkeerde plaats het verkeer stond tegen te houden. Fluiten, hier moet je zijn, terwijl Edi het verkeer blokkeerde kon de man een sprintje trekken en op de juiste plaats gaan staan.
Ook bij de vele versmallingen konden wij de weg vrijhouden door de tegenliggers te blokkeren. En zo waren er nog wat meer hand en span diensten te verrichten. Edi en ik hebben ons wel vermaakt.
Het was een mooie route om te rijden,maar voor de voorrijders soms wel een intensieve route. Tussen de middag lekker friet met een kroket gegeten. En 's middags nog zo'n ritje. Terug bij school afscheid genomen en op de motor gestapt om naar huis te gaan. Helaas besloot men daarboven net dat het moest gaan stortregenen. Jammer.....
Maar ik denk dat de kinderen een leuke dag hebben gehad aan de reactie te horen.