Utrechtse motorrijder rijdt in acht maanden rond de wereld
Geplaatst: 19 dec 2016, 10:59
Ruim 45.000 kilometer heeft Joris Joore er opzitten. In acht maanden tourde hij de wereld rond op zijn motor.
Zaterdag werd hij in zijn woonplaats Utrecht onthaald door familie en vrienden.
Voor velen is het een onbereikbare droom: de hele wereld rondreizen op een motor. Na enkele ‘kleinere’ tochten naar Napels en de Noordkaap wilde Joris Joore (32) nog een grote reis maken voordat hij zich echt zou settelen. De hele wereld rond, dan is het klaar, was de gedachte.
Veel mensen zeggen dat zoiets onmogelijk is
Op het Domplein vertelt hij hoe hij zijn droom van een tocht door 24 landen heeft waargemaakt. ,,Veel mensen zeggen dat zoiets onmogelijk is. Ik had een vaste baan, koophuis en vriendin. Ze wist dat ik dit heel graag wilde doen. Ik heb er jaren voor gespaard en uiteindelijk mijn werk opgezegd.’’
Oostwaarts
Op 2 april dit jaar vertrok Joris vanaf de Dom oostwaarts. Door Oost-Europa, Midden-Oosten, Azië en het oostelijk deel van Rusland. De stille oceaan stak hij over met een vliegtuig, de motor volgde per schip. Daarnaar doorkruiste de Utrechter Canada en de Verenigde Staten.
Samen met zijn Honda-tweewieler voer hij terug op een containerschip naar Europa; de overtocht duurde meer dan twee weken. ,,Ik ben trots dat ik het helemaal heb gered’’, vertelt hij kalm. ,,Gelukkig heb ik geen gezondheidsproblemen gehad of grote problemen met mijn motor. Natuurlijk was het soms niet leuk. In Siberië moest ik enorm haasten om de boot in Vladivostok naar Japen te halen. Ik heb 5.000 kilometer gereden in zes dagen op hele slechte wegen. Ik reed 14 uur per dag en dat was eigenlijk onverantwoord. Onderweg reed ik vijf keer lek. Echt waardeloos. Maar achteraf is het wel gaaf.’’
Ook in Mongolië was het afzien. ,,De wegen bestaan vrijwel alleen uit zand en staan amper op de kaart. Ik had de verkeerde route genomen. Acht dagen heb ik er gereden, bijna zonder iemand te spreken. Het was hopen dat iemand in een tentje een jerrycan met benzine had liggen.’’
Onderweg reed ik vijf keer lek. Echt waardeloos. Maar achteraf is het wel gaaf
Joris Joore
Plezier
Joris haalt het grootste plezier uit het rijden zelf. ,,Dat vind ik te gek. En ik ben in landen geweest waar ik normaal niet zou komen. Kazachstan en Albanië bijvoorbeeld zijn echt aanraders. Mensen zijn er gastvrij. Iran was voor mij een openbaring. Het is een open en gastvrij land. Als je een paar minuten stil staat, bieden mensen direct een maaltijd of overnachting aan.’’
Helemaal alleen is hij niet geweest. In Irak en Japan kwam zijn vriendin langs, zijn ouders bezochten hem in Amerika. Ook enkele vrienden hielden hem korte tijd gezelschap. In Japan vroeg Joris zijn vriendin ten huwelijk.
Trots
Iran was voor mij een openbaring
Joris Joore
Moeder Ingrid is heel blij en trots dat haar zoon weer terug is. ,,Ik heb veel aan hem gedacht. Toen hij vertrok, vond ik de periode van negen maanden niet te overzien. Ik weet dat hij erg verantwoordelijk is en het gevaar niet opzoekt. Maar ik was blij dat ik pas achteraf over zijn avonturen las, toen ik wist dat alles goed was.’’ Het is precies gegaan zoals hij vooraf in zijn hoofd had, constateert Joris tevreden. Wat doe je na zo’n megareis? ,,Eerst een feestje met vrienden en familie. Daarna uitrusten en nieuwe baan zoeken.’’
http://www.ad.nl/utrecht/utrechtse-moto ... d~a6092db6" onclick="window.open(this.href);return false;
***
**
*
Zaterdag werd hij in zijn woonplaats Utrecht onthaald door familie en vrienden.
Voor velen is het een onbereikbare droom: de hele wereld rondreizen op een motor. Na enkele ‘kleinere’ tochten naar Napels en de Noordkaap wilde Joris Joore (32) nog een grote reis maken voordat hij zich echt zou settelen. De hele wereld rond, dan is het klaar, was de gedachte.
Veel mensen zeggen dat zoiets onmogelijk is
Op het Domplein vertelt hij hoe hij zijn droom van een tocht door 24 landen heeft waargemaakt. ,,Veel mensen zeggen dat zoiets onmogelijk is. Ik had een vaste baan, koophuis en vriendin. Ze wist dat ik dit heel graag wilde doen. Ik heb er jaren voor gespaard en uiteindelijk mijn werk opgezegd.’’
Oostwaarts
Op 2 april dit jaar vertrok Joris vanaf de Dom oostwaarts. Door Oost-Europa, Midden-Oosten, Azië en het oostelijk deel van Rusland. De stille oceaan stak hij over met een vliegtuig, de motor volgde per schip. Daarnaar doorkruiste de Utrechter Canada en de Verenigde Staten.
Samen met zijn Honda-tweewieler voer hij terug op een containerschip naar Europa; de overtocht duurde meer dan twee weken. ,,Ik ben trots dat ik het helemaal heb gered’’, vertelt hij kalm. ,,Gelukkig heb ik geen gezondheidsproblemen gehad of grote problemen met mijn motor. Natuurlijk was het soms niet leuk. In Siberië moest ik enorm haasten om de boot in Vladivostok naar Japen te halen. Ik heb 5.000 kilometer gereden in zes dagen op hele slechte wegen. Ik reed 14 uur per dag en dat was eigenlijk onverantwoord. Onderweg reed ik vijf keer lek. Echt waardeloos. Maar achteraf is het wel gaaf.’’
Ook in Mongolië was het afzien. ,,De wegen bestaan vrijwel alleen uit zand en staan amper op de kaart. Ik had de verkeerde route genomen. Acht dagen heb ik er gereden, bijna zonder iemand te spreken. Het was hopen dat iemand in een tentje een jerrycan met benzine had liggen.’’
Onderweg reed ik vijf keer lek. Echt waardeloos. Maar achteraf is het wel gaaf
Joris Joore
Plezier
Joris haalt het grootste plezier uit het rijden zelf. ,,Dat vind ik te gek. En ik ben in landen geweest waar ik normaal niet zou komen. Kazachstan en Albanië bijvoorbeeld zijn echt aanraders. Mensen zijn er gastvrij. Iran was voor mij een openbaring. Het is een open en gastvrij land. Als je een paar minuten stil staat, bieden mensen direct een maaltijd of overnachting aan.’’
Helemaal alleen is hij niet geweest. In Irak en Japan kwam zijn vriendin langs, zijn ouders bezochten hem in Amerika. Ook enkele vrienden hielden hem korte tijd gezelschap. In Japan vroeg Joris zijn vriendin ten huwelijk.
Trots
Iran was voor mij een openbaring
Joris Joore
Moeder Ingrid is heel blij en trots dat haar zoon weer terug is. ,,Ik heb veel aan hem gedacht. Toen hij vertrok, vond ik de periode van negen maanden niet te overzien. Ik weet dat hij erg verantwoordelijk is en het gevaar niet opzoekt. Maar ik was blij dat ik pas achteraf over zijn avonturen las, toen ik wist dat alles goed was.’’ Het is precies gegaan zoals hij vooraf in zijn hoofd had, constateert Joris tevreden. Wat doe je na zo’n megareis? ,,Eerst een feestje met vrienden en familie. Daarna uitrusten en nieuwe baan zoeken.’’
http://www.ad.nl/utrecht/utrechtse-moto ... d~a6092db6" onclick="window.open(this.href);return false;
***
**
*
