Reisverslag Forumweekend Schotland
Donderdag:
Op donderdagmiddag arriveerde mijn vader in Lelystad en hebben de motor dusdanig beladen dat we al het nodige in twee (koffer)tassen kwijt konden. We vertrokken rond 14:30 uur richting IJmuiden om daar in de haven min of meer meteen te kunnen inschepen. Meteen nog even ter plekke reserveren voor diner en ontbijt voor zowel de heen als terugreis. Dat scheelt toch weer in de kosten omdat het aan boord betalen duurder is. De wing hebben we, tussen alle andere motoren, goed vast gesjord met de aangeschafte spanbanden. Ik had ze eigenlijk niet eens hoeven kopen want je kon ze in bruikleen krijgen bij het inchecken. Maar goed... zulke dingen zijn nooit weg. Na in de hut ons te hebben ontdaan van de motorkleding, vertrokken we in kilt (ja, mijn vader draagt ze ook) richting het restaurant. De rest van de avond genoten van een paar pints Guiness en op tijd gaan slapen. 's Nachts schrokken we nog een keer wakker van een geluid dat leek alsof er een hoogslaper van de muur donderde. De buren hadden hun stapelbed neergeklapt maar met een kracht dat het leek of de gehele muur mee zou komen (en bedankt!). Vervolgens liggen ze nog een tijd te praten en dan denk ik; "als je wilt praten, had dan in de bar blijven zitten." De muren zijn erg gehorig.
Vrijdag:
Op tijd opstaan (6:45 uur) voor het ontbijt. Overigens gelden er op de schepen waar wij mee voeren de Nederlandse (centraal Europese) tijd. De Engelse tijd wordt niet gebruikt aan boord, behalve 1 klok die bij de informatiebalie hangt. Na het ontbijt rustig omkleden en richting het deck waar onze motor stond. De motor van zijn boeien ontdaan en wachten tot we mochten uitrijden. Na de uittocht van de boot moesten we nog een tijd wachten voordat we de douane door konden. Groot Brittannië is natuurlijk geen (of binnenkort geen) lid meer van de Europese Unie (ten gevolge van de BREXIT) en dus moeten alle paspoorten weer grondig gecontroleerd worden. Nadat we rond 11:00 uur (plaatselijke tijd) eindelijk door de douane heen waren begonnen er een paar spetters regen te vallen maar nadat we Newcastle achter ons gelaten hadden hebben we geen druppel regen meer gezien. De tocht verliep spoedig. Onderweg hebben we mijn rugleuning uit de houders geschoven omdat mijn vader er met zijn benen tegenaan kwam. Deze op de bagagedrager gebonden en zo kwamen we aan in Falkirk waar mijn vader graag The Falkirk Wheel wilde zien. Een soort sluis die schepen, door middel van twee bakken die draaien als een reuzenrad, 35 meter omhoog of omlaag brengt.
Voorheen waren hier 13 reguliere sluizen voor nodig. De reis ging vanuit Falkirk regelrecht naar het noorden en, omdat we wat meer gestopt hebben in verband met het niet lekker kunnen zitten van mijn vader, waren we rond 18:00 uur in Grantown-on-Spey. Inchecken ging vlot en binnen no-time stonden we in onze kamer. Helaas was het restaurant van het hotel voor die avond al volgeboekt dus trokken we, gekleed in onze kilt, het dorp in.
Bij een Indiaas restaurant zijn we naar binnen gestapt. De zaak zag er niet super netjes uit en heel professioneel was de bediening ook niet, maar ze deden het wel keurig en het eten was daar voortreffelijk. Zo zie je maar dat de buitenkant van een restaurant ook niet alles zegt. Met een volle buik liepen we terug naar het hotel. Halverwege worden we aangesproken door een man en een vrouw in het Engels maar met een overduidelijk Nederlands accent. Hij vertelde ons dat hij jaren in een pipe-and-drum band heeft gespeeld op een doedelzak en of hij met ons op de foto mocht (vanwege onze kilts). Ik kon mijn lachen bijna niet inhouden en sprak hem in het Nederlands toe dat wij ook Nederlanders waren. Nu lagen we allemaal in een deuk en alsnog wilde hij op de foto met ons. Ze bleken in hetzelfde hotel te verblijven en nadat ik zei dat ik uit Lelystad kwam vroeg hij; "Oh, jij bent op die 1800?". Waarbij ik verbaast met "ja" antwoordde. Hij had dat geconcludeerd aan mijn Flevolandse vlaggetje op de motor. Hij vertelde dat ze in Biddinghuizen woonde en hij nog niet zo lang een 1200 had. Zij gingen nog een stukje lopen en we spraken af om later met z'n vieren in de bar van het hotel nog even wat te drinken. We hebben een fantastische avond gehad met leuke verhalen, anekdotes en grappen. Toen werd het wel een keer tijd om naar bed te gaan.
Zaterdag:
Ontbijt rond een uur of 8 en nadat we goed en wel aan het eten waren, kwamen ook Jacco en Jolanda (want zo heten ze) ook ontbijten. Wij op de motor weg en zij gingen sightseeing met de auto. Onze route begon vrij fris en na een dikke 40 km zei mijn vader, wijzend op de benzinemeter, "moeten we niet tanken?" Shit, helemaal vergeten. Navigatie de dichtstbijzijnde pomp laten zoeken en hup... van de route af op weg naar de pomp. Die bleek in Aberlour te zijn en daar liep mijn route ook doorheen. Alleen wist ik niet meer welke kant de route op ging. Ik besloot dat we zouden doorrijden naar Dufftown om de Glenfiddich destilleerderij te bezoeken. Ik was er al eens geweest (ergens in 1993/94 met mijn vrouw) maar mijn vader nog niet. Aldus de rondleiding genoten met aan het einde het proeven van drie verschillende Glenfiddich whisky's. Een 12-, 15- en 18-jaar oude.
Er werd ook gevraagd of er chauffeurs waren onder de gasten, waarop ik natuurlijk mijn hand op stak. Deze mensen werd geadviseerd niet deel te nemen aan de proeverij. Ik was het ook zeker niet van plan. Als ik nog op de motor moet rijden, drink ik geen druppel alcohol. Wel kregen de 'chauffeurs' een klein flesje Glenfiddich 12-jaar mee als troost om thuis te proeven. Hier hebben we in het café op het terrein nog een Cappuccino gedronken die overigens erg lekker was. Normaal is koffie geen sterk punt van Schotten (of brittanniërs in het algemeen). De reis ging verder niet meer helemaal volgens de route omdat het inmiddels al dik in de middag was. De volgende stop was Tomintoul. alwaar zich 'The Whisky Castle' bevond. Een kleine shop met een grote verscheidenheid aan whisky's, een genot voor de liefhebber. We liepen binnen en een jongeman (ik denk een jaar of 26) vraagt ons of hij kan helpen. Ik geef aan dat we even rondkijken en hij nam weer plaats achter de balie. Mijn vader en ik zijn aan het overleggen en plots horen we achter ons dezelfde jongen aan ons vragen: "Waar komen jullie vandaan?" IN HET NEDERLANDS. Mijn vader en ik kijken elkaar verbaast aan en hebben verder het gesprek met deze jongen in het Nederlands gevoerd. Het blijk dat hij, tot 2010, 7 jaar in Nederland heeft gestudeerd en in Almere-Buiten heeft gewoond. Ik moet zeggen dat zijn Nederlands verbazend goed was. Hier en daar wist hij bepaalde woorden niet en hebben we hem geholpen. Na twee flessen whisky te hebben uitgezocht en afgerekend, namen we de motor terug naar het hotel. Het was inmiddels iets over 3 uur. 's Avonds in het restaurant gegeten en daarna in de bar weer flink aan de praat geraakt met Jacco en Jolanda.
Jacco blijkt ook op het Goldwingforum aanwezig te zijn onder de naam Polderwing. Toch nog iemand van het forum op het weekend!
Rond 23:00 uur ging een ieder zijn bed opzoeken.
Zondag:
Weer vroeg aan het ontbijt maar nog geen spoor van Jacco en Jolanda. Ook na het ontbijt nog steeds niet gesignaleerd. Zouden we de avond ervoor iets te veel gedronken hebben? Ik had nergens last van. Nadat we onze motorkleding weer aan hadden voor de Loch Ness Route en beneden in de lobby kwamen, zag ik ze nog net het restaurant in lopen. Snel nog even de hand geschud want ze zouden deze dag uitchecken en doorreizen naar Fort William. Bij de motor mijn vader verteld dat ze in het restaurant zaten en ook hij is nog snel even afscheid gaan nemen. De route verliep vrij normaal. 1 gesloten weg zorgde ervoor dat de route een paar kilometer korter werd maar algauw zat ik weer op de route richting Inverness. In Inverness toch nog even de tank bijgevuld en een kop koffie genomen. De hele route was echt prachtig weer en de wegen rond Loch Ness zijn erg mooi om te berijden.
In Fort Augustus een stop gemaakt en op de parkeerplaats stonden 2 1500's met Nederlands kenteken. Ik denk niet dat ze hier op het forum zitten, maar mocht je je herkennen in dit verhaal... laat het weten! Nog een stuk langs Loch Oich, Loch Lochy en daarna richting het oosten afgeslagen en langs Loch Laggan gereden. Uiteindelijk in Newtonmore gestopt om bij de lokale Co-op supermarkt wat te eten te halen. Hiervandaan de reis naar Grantown-on-Spey afgemaakt. Rond 4 uur in het hotel en dus is de bar open. Na het omkleden direct weer even een Guiness gescoord. Op advies van Jacco en Jolanda de vorige avond, deze avond bij het diner gekozen voor de 8oz Steak Fillet. Zeker een goede keuze. Heerlijk mals en sappig en hij smaakte uitstekend. Compliment aan de chef (mijn vader en ik eten een Steak medium-done). Hierna ook de houders van de rugleuning van de motor verwijderd omdat mijn vader er telkens met zijn voet achter bleek haken tijdens het afstappen. De avond was wat stiller omdat Jacco en Jolanda er niet waren maar we zouden het toch niet laat maken. Na een pint Belhaven Best besloot ik er een punt achter te zetten en naar bed te gaan.
Maandag:
Vroeg uit de veren want we wilden zo snel mogelijk vertrekken. Gelukkig was de desk al bemand dus we konden om 7:30 uur al uitchecken. We rekenden af en we moesten nog ongeveer 36 pond betalen. Volgens mij had dat veel meer moeten zijn maar het kwam uit de computer, dus het zal wel goed zijn. We gingen verder met inladen en na nog een keer boven te zijn geweest, kwam ik in de lobby en werd ik geroepen door de baliemedewerker. Hij verontschuldigde zich dat hij een kleine fout had gemaakt en de rekening van de dag avond ervoor nog niet had berekend. Ik vroeg wat hij nog van ons kreeg en dat bleek rond de 70 pond te zijn. Ik heb het betaald en wij zijn boven nog eens gaan bekijken wat het in totaal zou moeten zijn en volgens ons was het nog steeds aan de lage kant. Maar goed... verder gaan we geen slapende honden wakker maken. Voor de laatste keer in de lobby overhandigde ik hem de sleutel van de kamer, we gaven elkaar de hand en vertrokken richting Newcastle. 8:30 uur vertrokken we uit Grantown-on-Spey en rond 14:30 uur waren we in Newcastle. Het grootste gedeelte van de route gaat over wegen die je kunt vergelijken met onze provinciale (N)-wegen (max 60 mph/97 kph). Vanaf Edinburgh kom je echt op autosnelwegen, hoewel de maximum snelheid daar 70 mph (113 kph) is. Inchecken en douane gingen vlot en rond 14:50 uur zaten we alweer aan het bier. We waren de haven nog niet uit of het zicht was door de mist volledig weggenomen. Na het avondeten nog even wezen whisky proeven in de onboard shop en een literfles Tomatin 12-year gekocht. Daarna ergens gezeten met een koude drank en vroeg onder de wol want zo'n rit van 431 km aan 1 stuk door is best vermoeiend.
Dinsdag:
7:15 uur opgestaan voor het ontbijt en na wat te hebben gezeten konden we rond 9:15 uur richting motor. Ditmaal ging het uitrijden en de douane vrij snel. Waarschijnlijk omdat je een Nederlander bent die terugkeert in eigen land. We hadden wel 3 flessen whisky achterin maar je mag blijkbaar wel 10 liter p.p. meenemen het land in. Een saaie rit van IJmuiden naar Lelystad over 's lands snelwegen en rond kwart over 11 waren we in Lelystad. Alles uitgeladen en overgeheveld in andere tassen en in de auto van mijn vader gezet. Zo vertrok hij weer richting Deventer. Nu is het tegen 23:00 uur en heb ik de hele avond zitten typen om dit reisverslag te maken. De routes ga ik ook beschikbaar stellen voor de liefhebbers. Ik heb een paar opnames gemaakt met mijn action cam, maar die moet ik eerst nog even monteren. Het is jammer dat er verder niemand mee was want we hebben intens genoten. Het weer was subliem. Geen druppel regen gehad en hoewel het in de schaduw soms erg koud was, prima uit te houden. Ik hoop dit echt nog eens te doen en zeker met forumleden.