Na 5 maanden weer eens iets in dit topic plaatsen. En wel het lange weekend dat we met 3 Goldwings naar de Mont Saint Michel zijn geweest. Zal de tekst proberen te beperken, en lekker veel foto's er op te knallen
.
In februari kwam het idee om naar de Mont Saint Michel te gaan. Had die al vaak zien liggen vanaf de snelweg, en wilde er graag eens dichtbij zijn, en dat combineren met motorrijden is eigenlijk wel top. Dus zo kwam het idee hier. Had niet gedacht dat er mensen mee zouden gaan, omdat het punt 1 ver rijden is (2.500 km in 5 dagen, waarvan toch veel binnen door over smalle weggetjes) en punt 2 het toch gauw 500 euro kost aan hotels en benzine. 9 mensen reageerden om misschien mee te gaan, boven verwachting. Uiteindelijk gingen we met 3 Goldwings. Ronald & Karin, Bibian en ik.
Op woensdag vertrokken we. Meetingpoint was de bakker in Divion. Da's ook een vrij doorgaande weg waar ik met de vrachtwagen altijd rij. Dus tot Divion eigenlijk de rapste weg. Ik verdien al bijna 20 jaar m'n centen met vrachtwagen rijden, op Albanië en IJsland na heel Europa wel gezien, en inmiddels meer dan 3 miljoen kilometer met de vrachtwagen gereden. Ongeveer 80 keer dus de wereld rondgereden zeg maar. En ik vertrok thuis, en reed bij Eindhoven al verkeerd. Zat effe niet op te letten, en reed daar in plaats van rechts naar Antwerpen links richting Tilburg/Nijmegen. Draaien zat er niet in op de ring, dus richting Tilburg gereden en niet bij Oirschot eraf, maar 1 afslag verder, binnendoor naar Turnhout. Leuk, maar opschieten deed dat niet. Had nog een stop bij kasteel Rumbeke ingepland, maar het binnendoor rijden kostte zoveel tijd, dat ik dat moest laten schieten. Direct doorgereden naar Frankrijk, op de rondweg van Lille even goedkoop volgetankt, en dan door naar Divion. Zag er nog geen Goldwings staan, dus ben de bakker maar ingelopen voor een bakje Senseo koffie en een grote croissant.
De bakker in Divion:
M'n Goldwing had ik beetje markant op de stop gezet tegenover de bakker, zodat je die eigenlijk niet kon overzien. Had de koffie en croissant nauwelijks op, of zag een rode en witte Goldwing aankomen. Ik er naartoe lopen. Mooi dat het klopt, je hebt elkaar alweer effe niet gezien, spreekt wat dingen op internet af, en het werkt gewoon. Da's mooi. Daarna richting de kust gereden, Eu-Le Tréport. Na een dik uur over binnendoor weggetjes zijn we langs de kant van de weg even gestopt, kon Binky even rennen en wij de benen strekken. Geen foto van dat plekkie, maar dat is Frankrijk zoals ik het ken, rustig op een bankje zitten, in 15 minuten zijn er denk ik 3 auto's voorbij gekomen. Lekker rustig. En rustig bleef het op zich wel meer tijdens deze 5 dagen, in de positieve zin van het woord. In de buurt van Eu-le Tréport even bij een LeClerc gestopt, en Bibian trakteerde ons daar op een "Ile Flottant". Die smaakte verrassend goed. Daarna naar Dieppe gereden. Toen begon het langzaamaan met regenen. In Dieppe kwamen we bij een mini file bij een stoplicht combinatie met rotonde. Sprong het stoplicht op groen, konden er 2-3 auto's door, die dan meteen vaststonden op de rotonde. Dus dat duurde wel zeker 10 minuten voor we daar doorheen waren. Kwamen we nog langs een grote oude kerk en de vesting van Dieppe, maar de combinatie van het slechte weer en de drukte in Dieppe besloot ons door te laten rijden en er niet te stoppen. De route daarna zou zo'n 40 km langs de kust lopen. Na een kilometer of 6-7 zijn we even gestopt op een parking langs de kust.
Parking langs de kust na Dieppe. Maar weinig van de kust te zien, wel dat het nat was:
Bibian zat er een beetje doorheen en stelde voor om direct naar het hotel te rijden. Dat hebben we toen gedaan. Het hotel was een soort kasteel. Stond niet aangegeven en in eerste instantie reden we er ook voorbij. Gedraaid en via een kiezelpad kwamen we voor het hotel aan. Chateau de Grosfy. De hotels die we hadden waren 3 van de 4 meer Bed & Breakfast. Dus bleek dat je daar eigenlijk niet warm kon eten. We hadden die dag amper iets gegeten, dus een maaltijd was welkom. De vrouw des huizes sprak aardig engels (voor franse begrippen), wees ons de kamers, en we vroegen of we nog wat konden eten. In de directe omgeving zat niet veel. Haar man zou een maaltijd maken, en ze vroeg wanneer we wilden eten. Het eten was goed en voldoende. Na het eten heb ik nog even bij Ronald, Karin en Bibian in hun verblijf gezeten en daarna naar m'n kamer. Het was donker, en de schakelaar van het licht deed niet veel. Telefoon aan de oplader, klokje erop gezet, en slapen. De volgende ochtend klopte Bibian op m'n deur. Of ik wakker was? Nu wel reageerde ik. Het was al 08:00 uur geweest. Die schakelaar van het licht was een soort hoofdschakelaar. En die had ik op "uit" gezet, dus in plaats van opladen, liep de telefoon gewoon leeg.
Onze eerste overnachting, Chateau de Grosfy:
Geen foto van het hoofdgerecht gemaakt, maar wel van het dessert. Een soort appeltaart en een kaasplankje. Beiden zijn aardig goed opgegaan
:
Donderdag gingen we eerst naar de dichtsbijzijnde Honda dealer, en die zat in Rouen. De achterband van Bibian was niet meer zo goed ontdekten we. Karin had het al gezien, ik dacht eigenlijk had is zand/slijk wat tussen het profiel zit, maar het bleek canvas te zijn. Op naar Lebret Moto Honda, 30 Avenue Carnot, 76250 Déville-lès-Rouen. Hoelaat waren we er? 09:30 uur denk ik. Eerst eens vragen of ze een achterband hebben. Ja, en gelukkig ook nog een Bridgestone Exedra. De voorband was ook niet meer helemaal top, dus die hebben ze ook meteen vervangen. Zonder afspraak werd Bibian meteen geholpen, en ook nog voor een hele nette prijs (ze hadden misbruik van de situatie kunnen maken). Maar top-service van deze dealer, daarom dat ik even het hele adres hierboven heb vermeld. Om 12:00 uur reden we weg bij de dealer. Op naar Jumièges, niet ver van Rouen vandaag. De eerste geplande stop. Daar staat een oude Benedictijnse abdij, een ruïne van een abdij moet ik zeggen. De abdij is al in 654 gebouwd, in 841 in brand gestoken door de Noormannen, en pas in 1040 weer opnieuw opgebouwd. In 1562 vernielden de protestanten de abdij. En sindsdien staat de abdij er zo bij zoals deze nu is.
Abdij van Jumièges:
Op de 3e foto kun je goed zien aan de hand van dat mensje met dat blauwe jasje hoe groot de abdij is. En die was vroeger dan nog groter. Imposant om te zien. We hebben daarna nog wat gedronken in een brasserie net buiten de abdij en zijn toen verder gaan rijden. Klein stukje doorgaande weg, en daarna smalle weggetjes. Amper 3 meter breed, door bossen, bochten. 2e stop was gepland in Lisieux. En net voor Lisieux, in Moyaux, zijn we even gestopt. Daar zaten wat eetmogelijkheden, en ik had honger. Biban had geen honger, het regende al de hele dag, en ze wilde zo snel mogelijk naar haar hotel. Dus hebben we daar afscheid genomen. Wij hebben er nog een stokbrood-sandwich gegeten. Zijn daarna naar Lisieux gereden, maar omdat de route veranderd was ging die niet direct naar de basiliek daar. Het was al laat, en in overleg hebben we besloten om direct naar ons hotel te gaan, net onder de Mont Saint Michel. Via de snelste route. Snelweg A84, tolvrij. Rond 19:00 uur kwamen we er aan, en inmiddels was het droog. De bed & breakfast werd beheerd door 2 engelse mensen. Ze hadden ons niet meer verwacht omdat we eigenlijk, naar bleek, voor 17:00 uur in moesten checken. Maar we waren nog welkom. Even spullen in de kamer en naar Pontorson gereden om wat te eten. Ronald, Karin en ik daar bij de pizzeria wat gegeten. Daarna terug naar de B&B, lekker rustig geslapen, en de volgende ochtend een geweldig ontbijt. Warme chocomel en na de omelet, waar minstens 3 eieren in zaten, zat ik aardig vol. Bibian oppikken en op naar de Mont Saint Michel.
Le Mont Saint Michel:
Parkeren moet op een parkeerplaats enkele kilometers voor de Mont Saint Michel. Je kan dan met gratis bus, af betaal paard en wagen, of te voet er naartoe. Bij de bus was het heel druk, dus zijn we heen gaan lopen. Loop je de goede kant op om ook foto's te maken. Terug zijn we met de bus gegaan, was het niet zo druk. Rond 14:00 uur zijn we weggereden vanaf de parking. Langs de kust naar Saint Malo. Na zo'n 3 kwartier bij een mosselkraam hebben we samen gegeten. Daarna door naar Saint Malo. De hele kust van Frankrijk is één en al geschiedenis. Saint Malo was ook weer zo'n geweldige plaats, waar je wel een dag rond zou kunnen lopen, maar daar hadden we de tijd niet voor. Wel even gestopt om wat foto's te maken.
Saint-Malo:
Na Saint-Malo zouden we via de kust naar Morlaix rijden. Op de één of andere manier ging het ergens fout, heb ik even staan wachten, sms gestuurd, en toen maar verder gereden. De route is de route, dus je komt elkaar normaal altijd weer tegen bij een via-punt. Ben nog even gestopt bij Château du Guildo in Créhen, misschien zag ik daar de andere wel voorbij komen.
Château du Guildo in Créhen:
Zag geen Goldwings voorbij komen. Bibian een sms gestuurd waar ik was, en weer verder de route gereden. Cap Frehel voorbij, en daar bij een uitzichtpunt weer gestopt om wat te bekijken en foto's te maken en Bibian weer te smsen waar ik stond.
Bij Cap Fréhel:
Toen ik terug liep naar de Goldwing hoorde ik getoeter en zag 2 Goldwings voorbij komen. Een rode en een witte
. Erachteraan, en een paar minuten later reden we weer samen. Het was inmiddels al wat later, en bij Saint-Brieuc hebben we besloten om de route niet af te rijden langs de kust naar Morlaix, maar direct via de gratis snelweg naar Morlaix naar het hotel te rijden. We kwamen daar in een hele lange file terecht, die zoals vaak, niet nodig was. Er was daarvoor iets gebeurd, en een bord gaf aan dat 2 rijstroken naar 1 rijstrook moest, dus dat deed iedereen. Alleen was het ongeval allang opgelost en kon je eigenlijk gewoon op 2 rijstroken rijden, maar zoals ik vaak mee maak, zetten de wegbeheerders de signalering niet uit en zo sta je onnodig in een hele lange file. Het heeft ons zeker een half uur gekost, maar gelukkig konden we overal tussendoor, maar stond je er met de auto in, heeft het denk wel meer dan één uur geduurd. In Morlaix lag ons hotel vrij dicht bij de snelweg. Bibian was moe en is naar haar hotel gegaan, Ronald en Karin zaten in hetzelfde hotel als ik. De keuken was daar dicht op vrijdagavond, en Ronald, Karin en ik zijn naar Morlaix gereden om wat te eten. Het was er druk, en weinig plaats om te eten, alleen bij de Chinees was nog plaats vrij. Wij daar naar binnen. Bij een Chinees ben ik altijd voorzichtig dus ik hield het op een bananasplit en 2 flesjes cola. Toen we naar buiten gingen was het al donker en was er een voorstelling op het plein direct tegenover de Chinees. Iets met muziek, licht en een kraan. Heb er niet zo'n duidelijke foto van, maar hier toch eentje om een idee te geven.
Toen we aankwamen in Morlaix was het nog licht. Op de achtergrond de spoorbrug:
Evénement Morlaix:
Dat de route niet afgemaakt was, is jammer, want eigenlijk zijn we daardoor onnodig naar het westen van Bretagne gereden. Ik heb daarop besloten om zaterdag al rond 07:00 uur in m'n eentje te vertrekken om naar Brest te rijden, nog verder Bretagne in, en afgesproken om de andere Goldwings later op de dag in Fougères te ontmoeten, tussen 13:00 en 14:00 uur. De eerste stop die ik maakte was bij een kasteel wat wel op de route stond voor vandaag, maar dat de anderen niet hebben gereden, omdat ook dit kasteel niet op de weg terug naar huis lag.
Chateau de Kerouzèrè, gebouwd in 1425:
Daarna binnendoor naar Brest gereden. Aparte stad. Veel meegemaakt, in de oorlog helemaal platgegooid. Dus niet veel historie meer te zien, maar de vesting is nog wel in perfecte staat. Je moet er wel de hele stad voor doorrijden om er te komen, maar het was de moeite waard.
Château de Brest:
Na Brest was het bijna 300 kilometer naar Fougères. De tijd tikte door, had afgesproken, dus gas erop. Iets na 13:00 uur kwam ik op het afgesproken adres in Fougères aan, waar Ronald, Karin en Bibian al aan een tafeltje zaten. Heb er even bij gezeten, en daarna even om het kasteel heen gelopen om de nodige foto's weer te maken.
Château de Fougères:
Na Fougères zijn we binnendoor naar Vire gereden. Omdat we zaterdag en zondag niet volgens de route reden, heeft Ronald de route van Fougères naar Vire gemaakt. Bij Vire zijn we even gestopt, en Ronald, Karin en Bibian doorgereden naar hun hotels in Bayeux, ik ben nog even naar de McDonalds gegaan in Bayeux. Daarna binnendoor naar Bayeux gereden, nog even in m'n kastelen-boek gekeken, en nog een kasteeltje meegepakt voor Bayeux en nog wat foto's daar kunnen maken.
Château de Balleroy:
Daarna ben ik naar mijn hotel gereden. Het zat op een goede locatie, midden in Bayeux op loopafstand van de kathedraal. Had Bibian nog sms gestuurd of ze ook naar het centrum wilde komen, maar ze kozen voor de kust. Ik had gedouched en even geen zin meer om weer het motorpak aan te doen en te gaan rijden. Ben toen alleen Bayeux in gelopen.
De kathedraal van Bayeux:
Zondag, de laatste dag. Nog zo'n 700 km naar huis. 08:00 uur ontbijt, 08:15 klaar voor vertrek. Alles in de Goldwing ingepakt. Alleen de Garmin kwijt. Zal die nog op de kamer liggen dan? Ik weer naar binnen. Niets te zien op de kamer. Terug naar de Goldwing, de tassen helemaal uitgepakt. Ook niets. Weer terug naar de kamer. Die man van het hotel dacht dat ik gek was. Ik was zaterdagavond zo moe, dat ik met navigatie in de hand in slaap ben gevallen. Had er nog een route opgemaakt. Nu is de Garmin tussen het bed en de muur gevallen. Heb hem dus uiteindelijk wel gevonden. Het was mistig zondagochtend. Opweg naar Lisieux, wat op dag 2 op de planning stond. Naar de basiliek. Heb ik ook vaak vanaf de weg zien liggen, maar nog nooit erbij geweest. Nu dus wel. Wat was dat een groot bouwwerk!
Basiliek van Lisieux:
Daarna nog een stuk binnendoor, in afstand korter, in tijd niet echt. Via de Pont de Brotonne, waar we op donderdag ook overheen zijn gekomen, richting Abbeville. Daar nog een stop gemaakt bij het kasteel van Rambures.
Château de Rambures:
Na deze stop nog binnendoor gereden richting Arras. Onderweg nog een keer bij de McDonalds gestopt. Da's altijd makkelijk omdat je daar wifi hebt, even bericht aan het thuisfront sturen. Nog een keer getankt voor Lille en daarna in één ruk door naar huis. Enkele minuten na 17:00 uur was ik thuis. Dat viel nog niet zo tegen, ruim 700 km binnen 9 uur met 3 stops erin. Ondanks dat we elkaar een paar keer kwijt zijn gereden waren het 5 aangename dagen, en heb toch de nodige dingen kunnen zien en weer een leuke ervaring rijker.