Cooper naar het Lechtal in Tirol

Plaats hier je mooie reisverhalen
Plaats reactie
Gebruikersavatar
cooper
Berichten: 2057
Lid geworden op: 10 aug 2010, 12:53
Type Goldwing: GL1800
Locatie: Stabroek (Belgie)

Cooper naar het Lechtal in Tirol

Bericht door cooper » 31 aug 2011, 00:13

Hier even een verslag van mijn reis naar het Oostenrijkse Lechtal:

Maandagmorgen 22/08/2011: Na een nachtje logeren bij medewingers Patrick en Sonja om kwart na 6 vertrokken richting Schonau.
Een ritje van +/- 790km en met een rustig tempo van 100-110 km/u naar ginder gereden. Na de nodige paf en plaspauzes omstreeks 18 uur in het hotel aangekomen. Na het verkrijgen van de nodige praktische informatie kregen we een schnaps aangeboden van het huis en daarna hebben we de beentjes onder tafel geschoven voor een welkome 4-gangenmenu. Omstreeks 22.30u moe maar voldaan en blij van ter plaatse te zijn hebben we ons beddeke opgezocht.

Dinsdag 23/08/2011 's Morgens om 6.30uur weer klaar wakker want het kriebelde om die bergen te gaan verkennen hé.
Bij het ontbijt wat klooien met de GPS om die routes er manueel in te krijgen, kwam de gastvrouw erbij zitten met de vermelding dat deze ook bij haar konden verkregen worden. Vijf minuten later hadden we de route op GPS.
De "Kaunertaler Gletscherstrabe" of te wel de weg naar het eeuwige ijs, een ritje van 230km om onze week in Oostenrijk te beginnen.
De rit voerde ons naar de 2750m hoge Kaunertal gletscher. Op 1300m zijn Patrick en Sonja achtergebleven. Zij zagen het niet zitten om op de eerste dag de haarspeldjes al mee te pikken, na het achterlaten van 12€ kon ik Goldie de sporen geven en volgden de 29 haarspeldbochtjes zich in een mooi tempo op.
Na 4 van deze motohartsnellerdoenslaande belevenissen even gestopt bij het Gepatsch stuwmeer dat zich met z'n stuwdam van 168m hoogte bij een van de hoogste stuwdammen ter wereld mag rekenen.
Hier even een foto genomen van de hier vrij rondlopende, en soms op de onmogelijkste plaatsen overstekende, koeien.
Na deze stop begonnen aan de "Schnapsloch". Geen paniek hier ben ik niet in de drank gevlogen maar dit deel van het traject noemt zo omdat de komende 10 haarspeldbochten en evenveel 90graden bochten zich hier in razendsnel tempo opvolgen. Na het beeindigen hiervan heb je dus wel een beetje een Schnapsgevoel.
Zij die zich de moeite getroosten om tussen bocht 12 en 13 even halt te houden hebben van hieruit een prachtig zicht op het nu reeds ver onder je liggende stuwmeer en op de "Gepatschferner" de tweede gletscher van Oostenrijk.
Enkele bochtjes later overschrijd je de boomgrens en wordt het landschap steeds grimmiger en ben ik dus voor het eerst in het hooggebergte. Ik passeer nog de "Weissee" die gevuld is met heerlijk helder gletscherwater, op de achtergrond geflankeerd door de 3355m hoge "Glockturm"
Negen haarspeldbochten later sta ik op de 2750m hoge "Weissee Ferner" de snelstdooiende gletscher van Oostenrijk. De eerste berg is overwonnen. Na de nodige foto's en een tevergeefs gezochte sticker van de gletscher sjeesde ik dan maar terug naar beneden.
Op 1300m m'n gezellen terug opgepikt en via mooie bergwegen en over de 1773m hoge "Flexenpas" terug naar het hotel waar we omstreeks 17.30uur terug aankwamen.

Woensdag 24/08/2011 was een mannendag.
Sonja nam een sabbatdag en ging de omgeving van het hotel verkennen.
Ditmaal kozen we uit het aanbod van ons hotel de Silvretta tour, een rit van om en bij de 300km.
Na een 20 tal kilometer kregen we de eerste pas al voor onze wielen, de 1676m hoge "Hochtannbergpas" die Warth verbind met Schoppernau. Deze pas kwam in 2005 nog in het nieuws toen deze het onderwerp was van een redelijk vernielende modderlawine.
Volgende pas op de trip was de "Faschinajoch" met z'n hoogte van 1469m een niet zo hoge pas dus.
Het mooie van de rit kon dus nu beginnen, binnen enkele kilometers bood zich immers de "Silvretta Hochalpenstrasse" aan.
Na betaling van 10.5€ konden we eraan beginnen. Via 30 haarspelden werd er een hoogte van om en bij de 1000m overbrugd en bevinden we ons op een hoogte van 2071m bovenop de "Bielerhohe of te wel de Silvrettapas" aan een wederom imposant stuwmeer.
Bij de afdaling passeren we in het dorpje Galtur dat in 1999 in het nieuws kwam door een catastrofale sneeuwlawine die 31 mensenlevens eistte.
De trip voert ons verder langs de "Gache Blick" dit is Oostenrijks dialect voor steil en snel, de komende 5.9 kilometers wordt er immers geslingerd en geklommen met grote G richting "Piller Hohe" op 1559m hoogte. Gemiddeld stijgingspercentage hier bedraagd 18% en het is dus wel oppassen geblazen.
Als voorlaatste feit van de dag doen we de "Fernpas" nog aan met z'n hoogte van 1209m ook weer niet indrukwekkend maar daarom zeker niet minder mooi. Deze pas is 4100 jaar geleden ontstaan door een immense aardverschuiving die de dalen tussen de bergen opvulde en doet ons nu een hoogteverschil van 371m overwinnen.
Via het "Berwangertal" op een hoogte van 1337m dalen we verder af langs weer prachtige motowegen naar ons hotel "Schonauerhof" waar we omstreeks 18 uur aankomen.

Donderdag 25/08/2011 reden we terug voltallig en kozen we voor de "Seentour"
Een ritje van 285km, meer eentje om te cruisen en te genieten dus en kan ik even afkicken van het passenrijden van de laatste dagen.
Voor het eerst nemen we de "Hahntennjoch", later in de week doe ik hem nog eens in de sneeuw.
Deze heeft een hoogte van 1896m en is gekend bij vele motorijders en wielertoeristen, de weg naar de top is 29km lang en heeft een stijgingspercentage tot 15%, hierdoor is de pas niet toegankelijk voor vrachtwagens boven de 14ton en auto's met caravan. De pas is ook veelvuldig afgesloten wegens het gevaar op steen- en sneeuwlawines en modderstromen.
Het eerste meer dat we passeren is de "Plansee" op 976m hoogte.
Met z'n oppervlakte van 2.87km al niet echt een klein bergmeertje trouwens. Met een lengte van 6km en een max breedte van 1 km al redelijk imposant zelfs. Op weg naar het volgende "plasje" komen we nog langs het "Linderhofslot" een klein maar zeer mooi kasteel gebouwd in opdracht van Maximiliaan II vader van Lodewijk II welke het zijn huidige vorm gaf.
Onze trip gaat verder richting Garmisch Partenkirchen waar we een glimp opvangen van de ons allerbekende sneeuwpiste om even later aan te komen bij de "Walchensee" die door een immense waterkrachtcentrale gescheiden wordt van de "Kochelsee".
Volgende heuveltje op onze route is de 1057m hoge "Zirler Berg" die buiten zijn uit 1637 daterende pestzuil niet veel te bieden heeft. 13 Kilometer verder rijden we nog eens boven de 2000m.
We komen nu aan in het dorpje Kuhtai op 2020m hoogte, bij de wintersporters blijkbaar vrij bekend en dus ook op hun behoeftes ingesteld. Op 1690m hoogte pauzeren we even op de "Silzer Sattel" waar ik even verbroeder met één van de talloze vrij loslopende koeien daar en genieten er van het uitzicht. Van hieruit gaat het dan weer verder richting hotel waar we 7 uur na ons vertrek weer aankomen.

Vrijdag 26/08/2011 reed ik een solotrip.
Patrick en Sonja zagen het niet meer zitten in de bergen en bleven dus wijselijk in het hotel.
Dit keer geen grenzen en/of beperkingen dus en ik koos voor de 8 passentour een rit van +/- 400km en een geschatte rijtijd van 9 uur waarbij er alles bij elkaar 7500m hoogte diende overwonnen te worden.
Na een vroeg ontbijt om 8.30uur vertrokken voor alweer een nieuwe uitdaging.
Voor de tweede keer gestart met de "Hahntennjoch" op 1896m nog steeds zoals ook de voorgaande dagen in temperaturen die 's middags schommelden rond de 30 graden. Na de afdaling stuurden ze me in een oude, donkere, mufruikende tunnel die niet echt motovriendelijk was maar gelukkig kwam ik er ongeschonden uit.
Tijd om weer te genieten en dus reed ik verder zuidwaarts richting "Jochenpas" gelegen op 1894m hoogte met klimmetjes die gemiddeld 14% bedroegen. Van daaruit nam ik richting Imst verder het Pitztal in om even verder voor de tweede keer deze week de "Piller Hohe" (1558m) te berijden. Via Prutz gaat de rit terug naar Kaunertal waar we dinsdag de gletscher nog hebben aangedaan. De weg die nu volgt is weing spectaculair maar gezien hier op de meeste wegen 100km/u mag gereden worden zijn de lang aan elkaar geschakelde bochten toch nog mooi om rijden. Via de "Kajetansbrucke" een oorspronkelijk houten brug maar door de verkeersdrukte vervangen door een betonnen exemplaar gaat het richting "Reschenpass" op 1504m hoogte. Deze pas ligt op de grens van Oostenrijk en Italie. Na de afdaling passeer ik dan het "Lago di Rescia" een meer gevormd door het bouwen van een stuwdam eind jaren '40. Hierdoor liep het dorp Graun volledig onder water en enkel de spits van de kerktoren steekt nu nog boven water. Volgende feit is de Umbrailpass (2501m) 34 haarspelden brengen me boven. De GPS sprak hier niet van keer links of rechts maar telkens was het maak een U-bocht. Verschillende van die "kehren" moest ik dan ook in eerste versnelling nemen want je raakte ofwel niet in eenmaal gedraaid of door het hoge stijgingspercentage haalde de motor van Goldie het gewoonweg niet. Kers op de taart een stuk kiezel waarin 2 haarspelden dienden genomen te worden. Man man, wat een belevenis ik bereed hem richting Italie en na een bocht of 5 dacht ik echt nooit boven te raken. In één woord gewoonweg bangelijk! Van hieruit begin ik me langzaam voor te bereiden op het hoogtepunt van deze hele vakantie. Binnen enkele honderden meters bied zich immers de koningin der Alpen aan... De Stelvio!!!!! Met z'n top op 2757m hoogte en z'n ontelbare haarspeldbochten een belevenis die je als motorijder toch wel op je palmares moet hebben staan vindt ik zelf.
De 256 resterende meters was het dan ook afwachten wat deze pas me ging brengen. Wel één woord is hier echt op z'n plaats en dat is wind! De allerlaatste haarspeld werd ik gewoon het andere baanvak opgeblazen en een tegemoetkomende motorijder kon gelukkig nog volop in de ankers of ik had de top niet ongeschonden gehaald. Boven aangekomen is het dan ook even stil worden... ik ben niet echt gelovig maar ben toch even het kerkje binnengestapt en ben er even tot bezinning gekomen. Dit deed gewoon iets met me. Heb er wel een uur rondgelopen en ook een overheerlijke en welverdiende braadworst gegeten. Na een uurtje terug naar beneden langs het mooie gedeelte. Eenieder hier kent waarschijnlijk wel de foto's genomen van bovenop de top en waar zich een perfect asfaltlint tentoonspreid met 48 haarspeldbochten om duimen en vingers bij af te likken. Dit vergeet ik nooit meer!!! Verder die dag reed ik nog de "Ofenpas" (2149m), de "Norbertshohe" (1461m), de "Arlbergpas" (1793m), de "Passhohe" (1793m) en nogmaals de "Flexenpas" (1773m).
Om 18.30 uur kwam ik moe maar voldaan terug in het hotel aan.

Zaterdag 27/08/2011 werd er regen gegeven was ons in de loop van de week al verteld en het was inderdaad van dat.
Temperatuur zakte van +30 naar 13 graden en de sneeuwgrens kwam van +3000m op enkele uren tijd naar 1300m. Dit gaf mooie beelden maar van rijden kwam er niks in huis.
Heb dan van de gelegenheid maar gebruik gemaakt om Goldie, die het tot dan toch al voortreffelijk had gedaan en zich tevreden had moeten stellen met een vlugge poetsbeurt en af en toe wat benzine, eens een goede poetsbeurt te geven en verder wat rondhangen in het hotel. Omstreeks 15 uur was het ergste voorbij en zijn we met ons drietjes nog een wandeling gaan maken.
Weinig wereldschokkende dag dus.

Zondag 28/08/2011 heb ik om de vakantie af te sluiten nog een ritje gedaan van 423km.
Bedoeling was om de Timmelsjoch (2509m) gaan op te zoeken maar deze was afgesloten voor de Otztaler Radmarathon. Een bij wielertoeristen blijkbaar hoog aangeschreven liefhebberswedstrijd.
Dan maar een alternatieve route gevraagd in het hotel maar wat zij niet wisten was dat niet alleen de Timmelsjoch afgesloten was blijkbaar. Begonnen werd er voor de derde keer met de "Hahntennjoch" dit keer na het slechte weer van gisteren deels in de sneeuw. Mooie anekdote waren hier nog twee vossen die gezien het nog vroege uur rustig langs de kant van de weg zaten en de stilte van de Goldwingmotor deden hun echt niet besluiten van het bos in te vluchten. Een kleine 100meter verder gestopt om m'n fototoestel te nemen en ze bleven rustig zitten. Toen ik bijna klaar was om ze op de gevoelige plaat vast te leggen naderden er twee van die buikschuivers met veel lawaai en toen waren ze weg. Ik denk dat ik ze nog net heb maar moet de foto's nog bekijken. Na een uurtje bollen stond ik boven op de Brenerpas al 20 minuten stil voor die verdomde wielerterroristen. Maar dat was nog te doen gezien het feit dat er samen met mij nog tientallen gestrande motorijders stonden en ik dus wel een babbeltje heb kunnen doen daar. Uiteindelijk mochten we verder om na een 20-tal kilometers terug in de wielercaravaan te hangen. Na niet altijd even risicoarme inhaalmanouevres op de bergpassen daar stond ik om 14 uur terug vast op de, als ik me niet vergis, Fausenpas. Om half drie werd het verkeer bergafwaarts vrijgegeven en nog een uur later mocht er verder door gereden worden. Ik heb dan maar wijselijk besloten om een half uur later rechtsomkeer te maken en de rit zelf verder uitgestippeld op GPS. Nog mooie stuurweggetjes tegengekomen maar de details hier van ontbreken helaas.

Al bij al heb ik een zeer geslaagde vakantie beleefd, maar voor m'n reisgezellen was het denk ik iets te vermoeiend.
De eerste dagen hebben Patrick en Sonja met de 1800 nochtans gezien de geringe tijd dat ze de Wing in hun bezit hebben goed meegereden.

Verreden kilometers: 3267
Tankbeurten: 13
Versleten achterband: 1

Het volledige beeldverslag van de reis kan je bekijken via onderstaande link
http://s58.photobucket.com/albums/g255/ ... us%202011/" onclick="window.open(this.href);return false;
Once you ride a Wing, you buy a Wing!
Afbeelding

Gebruikersavatar
RonalT
Berichten: 13406
Lid geworden op: 11 okt 2007, 09:45
Type Goldwing: GL1800
Locatie: Dinteloord

Re: Cooper naar het Lechtal in Tirol

Bericht door RonalT » 31 aug 2011, 15:44

Hey Patrick, een mooi verslag. En vooral klinkt het erg bekend.

Passen als de Timmelsjoch, Ofenpass, Stelvio, Umbraillpass hebben wij vorig jaar heen/terug naar/van Italië ook gereden.

De Stelvio moest op mijn lijstje, maar achteraf vind ik de bochten te onoverzichtelijk en te smal. En het was koud, circa 2 graden boven nul.
Afbeelding

Het meest genoten heb ik van de Umbraillpass. Een hele mooie pass, goede weg, ook het onverharde stuk is goed te rijden......
Afbeelding

De Timmelsjoch hebben we niet zulke goede herinneringen aan, het regende en was koud toen we daar reden. Wel een hele mooie pass, maar door de regen beslist minder leuk.

De Ofenpass is niet zo spectaculair, maar wel mooi door de bossen
Afbeelding
Groeten, RonalT


Kijk in de evenementen kalender wat er dan te doen is

And there is no better teacher than experience (Christain Horner)

Gebruikersavatar
alkyone
Winnaar "show your wing" fotowedstrijd
Berichten: 1398
Lid geworden op: 30 jul 2008, 23:11

Re: Cooper naar het Lechtal in Tirol

Bericht door alkyone » 31 aug 2011, 21:15

Patrick
Een mooi verslag en mooie foto's
Je zal een gelukkig mens zijn dat je dit heb kunnen doen in de vakantie
groet Martin

peter

Re: Cooper naar het Lechtal in Tirol

Bericht door peter » 01 sep 2011, 09:32

Mooi verslag en zoals Ronald al schreef "klinkt bekend". Ik heb mezelf daar 3 jaar geleden kostelijk vermaakt en erg genoten van het betere stuurwerk. Ik heb zo ongeveer alle passen gereden die enigszins mogelijk waren. :D

Gebruikersavatar
cooper
Berichten: 2057
Lid geworden op: 10 aug 2010, 12:53
Type Goldwing: GL1800
Locatie: Stabroek (Belgie)

Re: Cooper naar het Lechtal in Tirol

Bericht door cooper » 01 sep 2011, 15:16

Het was inderdaad een prachtige vakantie.
Alleen was het vandaag even schrikken toen ik het achterwiel verwijderde, de band was er veel erger aan toe dan ik dacht.
Afbeelding

Positieve is dan weer dat ik de uitlaatjes nog eens grondig kunnen aanpakken heb. Voor 22 jaar zien ze er zeker niet slecht uit.
Afbeelding

Ook de achterbrug is nog in prima conditie, heb ik nog eens met eigen ogen kunnen aanschouwen.
Op naar de volgende 22 jaar dus. Afbeelding
Once you ride a Wing, you buy a Wing!
Afbeelding

bertzwanen
Winnaar "show your wing" fotowedstrijd
Berichten: 2545
Lid geworden op: 03 jan 2007, 01:25
Type Goldwing: GL1800
Locatie: Altea ( Spanje )

Re: Cooper naar het Lechtal in Tirol

Bericht door bertzwanen » 01 sep 2011, 18:32

Mooi verslag en foto`s Patrick
Het is zeker mooi daar .
En al die bochten ach een rechte weg is ook saai :lol: :lol:

Mercie

:wink:
er is geen mooiere wing dan een goldwing

Gebruikersavatar
boetsch1
Berichten: 17
Lid geworden op: 28 jul 2010, 19:09
Locatie: Leiden

Re: Cooper naar het Lechtal in Tirol

Bericht door boetsch1 » 01 sep 2011, 20:16

Inderdaad een mooi verslag, vorig jaar zijn wij in het zelfde hotel in Schonau geweest, ons goed vermaakt daar en mooie omgeving om veel bochten te rijden.

Groet Peter.
Honda 500four, Honda 550four, Honda GL1000, BMW K1200RS, BMW 1150RT, BMW K1300GT, BMW R1200GS LC

Gebruikersavatar
cooper
Berichten: 2057
Lid geworden op: 10 aug 2010, 12:53
Type Goldwing: GL1800
Locatie: Stabroek (Belgie)

Re: Cooper naar het Lechtal in Tirol

Bericht door cooper » 01 sep 2011, 23:57

Het hotel is zeker ook een aanrader, prima service, lekker eten, ruime verzorgde kamers en gratis gps routes ter beschikking.
De uitbaters werken ook 7/7 bij in de zaak, hij in de keuken en zij bij in de bediening echt top!!!!
Op aanvraag zijn er ook begeleide ritten Kai rijdt met een KTM hoogpoter en Elke met een Honda Africa Twin beiden dus 100% motorolie in de aderen. :D
Once you ride a Wing, you buy a Wing!
Afbeelding

Plaats reactie