De eerste dag in Spanje lekker uitgeslapen en de buurt (Jaca dichtbijzijnde grote stad) verkend, wat kleine weggetjes gereden rond Jaca en wat boodschapjes gedaan. Toch zo'n 122 km gereden die dag
De tweede dag een prachtige grote toer (279 km) gereden startend in het Parque National en eindigend in Spanje in een rivier waar we beiden in ons ondergoed induiken omdat de zwemspullen nog in het appartement lagen en het ondraaglijk heet was de hele dag! Ik mocht van Ron natuurlijk niet zeuren over de hitte want dan had ik de Tsjechiëreis maar niet om moeten boeken
)) We genieten met volle teugen! Het is trouwens heerlijk om een appartementje te hebben, want ik heb de koeltas meegenomen en koelblokken dus we gaan iedere dag op pad met koel water, vleeswaren, kaasjes en fruit en kopen enkel een vers brood bij de Pandaria en hebben dus alles bij ons als we de bergen in trekken waar je km's lang niets of niemand tegen komt en waar de winkels vaak de hele middag gesloten zijn. 's avonds weer lekker gekookt (spaanse kaaswraps met verse frietjes van nieuwe aardappeltjes in de olijfolie gebakken mmmm) en tevreden na zo'n mooie toer gaan slapen...De derde dag maken we een prachtige toer (193 km) naar een bergtreintje in Frankrijk (aanleiding maar niet belangrijk, rijden liever met Wings door de bergen) picknicken daar, ik doe een dutje op het gras en Ron verkend de omgeving
. We rijden via prachtige cols terug naar en door Spanje waar het verzengend warm is. Op de terugweg kopen we Apres Soleil omdat Ron heel heftig op zijn bovenarmen is verbrand, het resultaat van in een polootje rijden in het voorjaar en nu een mouwloos t-shirt!!! Ik kom er na de douche achter dat ik gestoken ben door een beest, een grote jeukende schijf die errond giga rood is gekleurd (een plek van zo'n 10 cm) laten dit nl zien. Ook op mijn buik heb ik nog een jeuk plek maar die is niet zo gigantisch.
De vierde dag rusten we uit en rijden wat bergweggetjes (148 km) in de buurt. Het is benauwd en er vallen inderdaad nog een paar druppels regen...
De vijfde dag maken we een gigantisch grote toer in Spanje (verste punt Corella) van 442 km. Het is warm én we genieten van de steeds wisselende natuur. Op een gegeven moment zitten we in een soort woestijnnatuurpark! Bij Tudela zien we een giga beeld van Jezus op de berg naast de stad en daar rijden we natuurlijk naar toe. Imposant staat hij op zijn voetstuk de handen beschermend naar de stad gericht. We moeten op de terugweg behoorlijk doorrijden en het laatste stuk rijden we inderdaad in het donker, wat we beiden niet fijn vinden in de bergen. Thuisgekomen hebben we niet meer de puf om echt te koken dus doen we een bak lasagne in de magnetron en eten een stuk meloen toe.
De zesde dag is het wat bewolkt (yippie een dag wat koeler dus) en ligt er een plasje koelwater onder de motor van Ron. In de gaten houden dus, want we zitten vaak in de middle of nowhere en daar wil je toch geen motorpech krijgen!!! We doen vandaag rustig aan (157 km) na de grote toer van gisteren en rijden naar Frankrijk door het prachtige Parque National via de kleine colletjes. We kunnen onderweg geen brood kopen want we vertrokken laat en de Boulangeries zijn allemaal dicht 's middags. Later blijkt dat het op 15 aug. een nationale feestdag is en we dus echt geen brood kunnen kopen! In Loudios is wel een soort souvenirswinkeltje open waar een een handgemaakt vingerhoedje met een adelaar erop kopen. We genieten deze vakantie zo vaak van die prachtige vogels dat dit kleinnood echt model staat voor deze vakantie! Het blijft bewolkt, maar het is droog en de temperatuur is geweldig.
De zevende dag is weer prachtig stralend met een strak blauwe lucht. Er ligt helaas weer een plas koelwater onder Ron's motor. Ik sms Chritt en Aspie met de vraag om me het tel.nr. van Bert te sturen omdat ik weet dat Bert een lijst van het GWC heeft met leden door heel Europa en wellicht dat er een goede garage in de buurt zit. Terwijl Ron zijn motor checkt, bijvult en laat draaien, rij ik naar Canfranc om brood. Alles werkt volgens Ron en we besluiten toch te gaan rijden. We rijden zo'n 166 km door de Spaanse bergen, het is bloedverzengend heet en we besluiten terug te rijden en in Frankrijk het Parque National in te duiken en daar aan een watertje te gaan picknicken. We rijden een prachtig bergweggetje op dat helaas doodloopt en als Ron op mij staat te wachten en we even kijken waar we het beste kunnen draaien spuugt Ron's motor giga veel koelvloeistof eruit via zijn overloopslangetje. We laten de motor wat afkoelen, vullen het water bij en Ron rijdt zonder zijn motor te starten terug de berg af. We rijden nu terug naar het appartement en onze vakantie is voorbij.... zonder motor is de fun eraf, samen op de motor is geen optie voor Ron en hij wil nog maar 1 ding en dat is naar huis. Maar hoe? Is het nog veilig en verantwoord om met de motor naar huis te rijden? Aspie reageert op het smsje en heeft helaas het nr. niet onder handbereik wel het tel.nr. van Antoon (waarvoor nog hartelijk dank!!!) Chritt blijkt achteraf het smsje nooit te hebben gekregen.
De achtste dag, Ron belt met dr. Antoon die uitgebreid de tijd neemt (echt geweldig bedankt Antoon!!!) om te horen wat er precies aan de hand is en tot de conclusie komt dat het via de snelweg, met regelmatige stops en goed controleren, mogelijk moet zijn om veilig thuis te komen, zodat de motor naar de eigen garage kan en niet op transport moet via de ANWB (wanneer heb je hem dan in godsnaam terug) of hem in Spanje moet laten repareren waar je niet weet waar je moet zijn voor iemand met verstand van een Goldwing! Het besluit is genomen en de dag bestaat uit de motoren in orde maken voor de reis en inpakken. Als we 's avonds rond 22 uur aan tafel zitten belt onze zoon Valentijn dat de hond in elkaar was gezakt. Onze lieve Golden Retriever van 13 jaar en 4 mnd was op. We zijn dus do.mo. om 7.30 uur weggereden en kwamen 1200 km verder om 00.30 uur (op mijn verjaardag) thuis aan waar we uitgebreid afscheid van onze lieveling hebben genomen. Om 11.30 uur hebben we Gismo moeten laten inslapen, thuis, wij viertjes op de grond rond hem heen om hem te begeleiden op zijn laatste reis.... Een heftige zware terugreis en een hele akelige verjaardag beëindigen onze zomervakantie dit jaar...
Het mooist aan de zon is de schijn 
