Effe door de sneeuw
Geplaatst: 18 jan 2017, 22:46
Ik was het ZAT ! Op verschillende nieuwssites werd gemeld dat er tot wel 50cm sneeuw hier in België lag. Maar kijk ik uit m'n raam, ligt er nagenoeg niets. Dus ik vraag aan m'n zoon "Gaan we morgen de sneeuw opzoeken". Hij was er meteen voor in. Dus wij op internet gekeken waar het meeste sneeuw te vinden was.
Zondagmorgen vertrokken we rond een uur of elf. Op naar Luik om de eerste 10cm tegen te komen. Van daaruit werd het snel meer. Een serieus sneeuwballengevecht was al mogelijk na een km of 10 verder. We reden door tot Malmedy waar plots een zware mist opdook. En dat had me moeten waarschuwen. Slechts een kilometer of twee voor de mist verdween en er een bak sneeuw naar beneden kwam. Auto's gingen naar rechts (wattjes) en wij kachelden door.
Het leek net of je door een heel diepe en oneindig lange plas gaat. Maar het ging. Ik ben maar klein en kan niet over m'n scherm heen kijken. Maar ook dat was geen probleem. De droge sneeuw blies er zo vanaf. Op een gegeven moment kwam uit mijn speakers de opdracht om de volgende afslag te nemen. En dat,... had ik beter niet kunnen doen.
België staat natuurlijk niet bekent om zijn fantastische wegen. En strooien is staat ook niet echt bovenaan het lijstje. Alles was wit, het zicht door de sneeuw toch wat beperkt. Ik nam de afslag, m'n stuur voelde direct zwaarder aan en na een 40, 50 meter begon mijn achterwiel te glijden. Dus liet ik m'n Wing rustig uitrollen. Met m'n tenen aan de grond zei ik tegen m'n zoon dat 'm maar beter kon afstappen. 'we komen toch niet meer verder'. Hij stapt af en ik probeer nog een stukje naar voren te rijden. MAar m'n achterwiel begint te spinnen en in plaatst van naar voren, gaat dat slagschip %#$* naar achteren !?!
Ik kijk achteruit en zie dat deze afslag naar boven gaat. Door alle sneeuw had ik dat nog niet opgemerkt. De Wing zakt verder en verder naar beneden. Maar toch krijg ik 'm met veel koppelen en laten opkomen stil.
Daar staan we dan. Midden op de weg. Dik in de sneeuw. Gelukkig komt er een auto aan. Ook met Nederlandse platen. En zoals een goed Nederlander doet,... gaat ie om ons heen en vervolgd zijn weg. Zo komen er nog een auto of 4. Gele en witte platen. Maar ja, wie koos hier dan ook voor hè.
Ik dacht dat ik in de sporten nog wel verder zou komen. Dat was ook niet m'n beste keuze. Ten eerste was het fckng moeilijk om bij die sporen te komen, en toen ik er eenmaal was bleek de platgedrukte sneeuw nog 100x gladder. (jaja. Ik voelde me inderdaad stom dat ik dat vooraf niet had bedacht)
We hebben het stukkie bij beetje geprobeerd en na een half uurtje waren we boven. 200m verder. Het was inmiddels gestopt met sneeuwen. Maar de weg was glad. Spek glad. Ik ben aan de andere kant terug naar beneden gegleden. Nog flink voor gek verklaart door een stel Walen. Ze waren bezorgd denk ik Op de snelweg was het wel weer te doen. O ja,... de 45cm sneeuw hebben we zeker gehaald. Eindelijk echte winter gezien.
Weet iemand wat voor banden je moet hebben om deze glijpartij voortaan te voorkomen. Want het was een prachtige rit. Maar onmogelijk om af te maken.
Thx.
Zondagmorgen vertrokken we rond een uur of elf. Op naar Luik om de eerste 10cm tegen te komen. Van daaruit werd het snel meer. Een serieus sneeuwballengevecht was al mogelijk na een km of 10 verder. We reden door tot Malmedy waar plots een zware mist opdook. En dat had me moeten waarschuwen. Slechts een kilometer of twee voor de mist verdween en er een bak sneeuw naar beneden kwam. Auto's gingen naar rechts (wattjes) en wij kachelden door.
Het leek net of je door een heel diepe en oneindig lange plas gaat. Maar het ging. Ik ben maar klein en kan niet over m'n scherm heen kijken. Maar ook dat was geen probleem. De droge sneeuw blies er zo vanaf. Op een gegeven moment kwam uit mijn speakers de opdracht om de volgende afslag te nemen. En dat,... had ik beter niet kunnen doen.
België staat natuurlijk niet bekent om zijn fantastische wegen. En strooien is staat ook niet echt bovenaan het lijstje. Alles was wit, het zicht door de sneeuw toch wat beperkt. Ik nam de afslag, m'n stuur voelde direct zwaarder aan en na een 40, 50 meter begon mijn achterwiel te glijden. Dus liet ik m'n Wing rustig uitrollen. Met m'n tenen aan de grond zei ik tegen m'n zoon dat 'm maar beter kon afstappen. 'we komen toch niet meer verder'. Hij stapt af en ik probeer nog een stukje naar voren te rijden. MAar m'n achterwiel begint te spinnen en in plaatst van naar voren, gaat dat slagschip %#$* naar achteren !?!
Ik kijk achteruit en zie dat deze afslag naar boven gaat. Door alle sneeuw had ik dat nog niet opgemerkt. De Wing zakt verder en verder naar beneden. Maar toch krijg ik 'm met veel koppelen en laten opkomen stil.
Daar staan we dan. Midden op de weg. Dik in de sneeuw. Gelukkig komt er een auto aan. Ook met Nederlandse platen. En zoals een goed Nederlander doet,... gaat ie om ons heen en vervolgd zijn weg. Zo komen er nog een auto of 4. Gele en witte platen. Maar ja, wie koos hier dan ook voor hè.
Ik dacht dat ik in de sporten nog wel verder zou komen. Dat was ook niet m'n beste keuze. Ten eerste was het fckng moeilijk om bij die sporen te komen, en toen ik er eenmaal was bleek de platgedrukte sneeuw nog 100x gladder. (jaja. Ik voelde me inderdaad stom dat ik dat vooraf niet had bedacht)
We hebben het stukkie bij beetje geprobeerd en na een half uurtje waren we boven. 200m verder. Het was inmiddels gestopt met sneeuwen. Maar de weg was glad. Spek glad. Ik ben aan de andere kant terug naar beneden gegleden. Nog flink voor gek verklaart door een stel Walen. Ze waren bezorgd denk ik Op de snelweg was het wel weer te doen. O ja,... de 45cm sneeuw hebben we zeker gehaald. Eindelijk echte winter gezien.
Weet iemand wat voor banden je moet hebben om deze glijpartij voortaan te voorkomen. Want het was een prachtige rit. Maar onmogelijk om af te maken.
Thx.