Schonauerhof in Tirol 2014
- cooper
- Berichten: 2071
- Lid geworden op: 10 aug 2010, 12:53
- Type Goldwing: GL1800
- Locatie: Stabroek (Belgie)
Schonauerhof in Tirol 2014
Ook wij zijn weer terug in't land na een weekje Bach in Oostenrijk waar we 3557km reden.
Vertrokken op zaterdagmorgen omstreeks 06.30u voor een tripje van +/- 835km
Onderweg nog even halt gehouden voor het vochtgehalte van onze troetels op peil te brengen en de longcapaciteit van hun opzittenden te verkleinen.
Na een relaxed ritje van een kleine 12 uur en enkele fikse regenbuien later kwamen we aan bij ons hotel "Schonauerhof" in Bach nabij Holzgau.
We lieten het zeker niet aan ons hartje komen we hadden immers nog een hele week voor de boeg, en bij het avondeten genoten we van onze eerste halve liters Tiroler bier.
In een typisch Tiroler decor
Na het avondeten zakten we af naar de toffe bikerkroeg die gevestigd is in de kelder van het hotel en waar we ons vochtgehalte verder op peil brachten.
We maakten het niet te laat want de kilometerkes lieten zich voelen en onze bedjes stonden al op ons te wachten.
Eerst maar eens de vermoeidheid wegspoelen met een deugddoend douchke.
's Anderendaags bij het ontbijt maar eens eerst kiezen uit de drie menu's zodat we 's avonds na onze eerste rit op Oostenrijks grondgebied al direct terug op krachten konden komen.
Ook onze eerste rit van het verlof bevatte natuurlijk al een tussenstop en waar kan dat beter dan in een authentiek Oostenrijks berghotelletje.
Hier genoten we van een overheerlijke "chocomel chaud mit sahne".
Terug opgewarmd ging de rit verder over grotendeels natte maar oh zo leuke stuurweggetjes
Om zo even verderop in Dunserberg met ons hoofd letterlijk in en zelfs boven de wolken te vertoeven.
Dit was tevens het moment om een verkwikkend badje te nemen.
Volgende stop was aan't tolstation van de Silvretta Hochalpstrasse wat onze eerste pas van de vakantie ging worden.
Bovenop de pas aan de oever van de "Silvretta Stausee" Europa's hoogst gelegen stuwmeer.
En nadien weer naar beneden over de mooist geasfalteerde wegen waar maar geen eind leek aan te komen.
Volgende en tevens laatste pas van de dag was de "Hahntennjoch" die vrij kort bij het hotel was gelegen en die we dus gedurende deze week meermaals mochten beklimmen en afdalen. Hier zou ik later tijdens de verlof, misschien mede door min of meer wat gewenning, even in de fout gaan. Z'n typische rotslandschap geeft deze berg net die ene extra dimensie meer.
Door de steeds droger wordende wegen, en dit tot groot jolijt van ondergetekende, kon het al eens zijn dat de fotografe al eens wat beelden kon schieten van wat verder af.
Zo kon ik wat afstand nemen om dan wat verderop ook Johan en Marina eens vast te leggen op de gevoelige plaat.
Na hun eerste bergdag genietend van een deugddoende rustpauze in de garage van het hotel.
De tweede dag stond de Arlsbergpas en de Stelvio op het programma. De Stelvio zou later op de dag een probleem worden omdat net die dag de Umbrailpas, die de aanloop naar de Stelvio is, onderbroken was door asfalteringswerken.
Onderweg ook nog het ondergelopen dorp Rechia gepasseerd met enkel z'n torenspits die nog boven het waterpeil uit steekt.
Even voor de afsluiting van de Umbrailpas.
Maar met zulke wegen is omrijden enkel een zegen!
Tijdens de beklimming van de Stelvio even aan de kant om te kijken naar de wielertoeristen en hun calvarietocht naar de top.
M'n collega die ook daar op verlof was zou immers vandaag ook de Stelvio oprijden. Hier voor de tweede keer die dag de Stelvio aan't bedwingen. Chapeau man !!!
Onze reisgezellen bij aankomst op de top, dit met iets minder moeite dan de niet gemotoriseerde medeweggebruikers.
De derde dag zouden we een kijkje gaan nemen bij de Kaunertal Gletsjer, begin van de rit ging wederom over de Hahntennjoch.
Onderweg nog even gestopt voor een lekker Oostenrijks Italiaans ijsje.
Om daarna verder rijdend te genieten van het wondermooie landschap.
Met als voorbode op wat komen ging reeds een "kleine" gletsjer op de achtergrond.
Bovenaan de Kaunertal Gletsjerstrasse sta je dan aan de voet van de Kaunertal Gletsjer. Best wel imposant!!
In de taverne daar even wat eten en de sociale media checken.
Om nadien onze tocht weer verder te zetten.
Een beetje doods landschap zo boven de boomgrens.
Maar hoe verder we daalden hoe mooier en ongerept de natuur weer werd.
Dag 4 werd de Furkajoch, Fuellapas en nogmaals de Hahntennjoch bereden.
Maar eerst onze beauty's wat aandacht en verzorging geven.
Rustpauze onderweg bij een waterval.
Maar waarom toch steeds dat poetsen? Later op de dag viel er immers toch steeds weer regen.
Het was echter niet allemaal kommer en kwel, ons avondeten was niet verzopen!
En terwijl ze in de keuken fritjes sneden lesten wij ondertussen onze dorst. Nog iemand iets gewenst ?
Op dag 5 organiseerde de hoteleigenaar een gezamelijke rondrit waarvoor ook wij ons hadden aangemeld.
Onze voorrijder "Ollo" met z'n KTM LC8 liet af en toe het beste van zichzelf zien. Man die kon een stukje sturen!
"Aktie"fotootje van onderweg.
Na al dat rijden mag er natuurlijk ook wel wat ontspannen worden hé.
En wat krijg je van spelen in de buitenlucht... juist ! Honger !!
Iets waar Kai de hoteluitbater en Ollo de voorrijder ook van konden meespreken.
En bij aankomst aan het hotel iedereen grote dorst van al dat spelen en eten natuurlijk.
De laatste rit van de verlof voerde ons naar de Timmelsjoch. Wederom een prachtige trip en ditmaal onder een stralende zon tot op een hoogte van
Hier werd Marina haar bloemetje geplukt.
Werd er volop genoten van een lekkere "eiskaffee".
Waar de bochten werden genomen zonder schrik onderuit te gaan op het natte wegdek.
Werden de vliegen uit Goldie z'n oogjes gewreven.
Vereeuwigden we onze beauty's op foto.
De medeweggebruikers werden er op foto gezet.
En dan boven aangekomen was het tijd voor een rustpauze na een alweer schitterende beklimming.
Dag 7 werd er eentje om de terugweg naar Belgie aan te vatten, eerst onze kampioenen hun buikjes nog eens vullen.
De laatste stop in Barchon, hier splitsten onze wegen en reden we de laatste 100 kilometer elk onze eigen richting uit.
Iedereen op deze foto bedankt! Het was een zeer aangename en deugddoende vakantie.
En ook onze Wings hebben weer maar eens bewezen dat ze in een handomdraai zijn te transformeren van stoere toerbuffel naar dartele berggeit !
HET WAS SUPER !!!!!!!!
Vertrokken op zaterdagmorgen omstreeks 06.30u voor een tripje van +/- 835km
Onderweg nog even halt gehouden voor het vochtgehalte van onze troetels op peil te brengen en de longcapaciteit van hun opzittenden te verkleinen.
Na een relaxed ritje van een kleine 12 uur en enkele fikse regenbuien later kwamen we aan bij ons hotel "Schonauerhof" in Bach nabij Holzgau.
We lieten het zeker niet aan ons hartje komen we hadden immers nog een hele week voor de boeg, en bij het avondeten genoten we van onze eerste halve liters Tiroler bier.
In een typisch Tiroler decor
Na het avondeten zakten we af naar de toffe bikerkroeg die gevestigd is in de kelder van het hotel en waar we ons vochtgehalte verder op peil brachten.
We maakten het niet te laat want de kilometerkes lieten zich voelen en onze bedjes stonden al op ons te wachten.
Eerst maar eens de vermoeidheid wegspoelen met een deugddoend douchke.
's Anderendaags bij het ontbijt maar eens eerst kiezen uit de drie menu's zodat we 's avonds na onze eerste rit op Oostenrijks grondgebied al direct terug op krachten konden komen.
Ook onze eerste rit van het verlof bevatte natuurlijk al een tussenstop en waar kan dat beter dan in een authentiek Oostenrijks berghotelletje.
Hier genoten we van een overheerlijke "chocomel chaud mit sahne".
Terug opgewarmd ging de rit verder over grotendeels natte maar oh zo leuke stuurweggetjes
Om zo even verderop in Dunserberg met ons hoofd letterlijk in en zelfs boven de wolken te vertoeven.
Dit was tevens het moment om een verkwikkend badje te nemen.
Volgende stop was aan't tolstation van de Silvretta Hochalpstrasse wat onze eerste pas van de vakantie ging worden.
Bovenop de pas aan de oever van de "Silvretta Stausee" Europa's hoogst gelegen stuwmeer.
En nadien weer naar beneden over de mooist geasfalteerde wegen waar maar geen eind leek aan te komen.
Volgende en tevens laatste pas van de dag was de "Hahntennjoch" die vrij kort bij het hotel was gelegen en die we dus gedurende deze week meermaals mochten beklimmen en afdalen. Hier zou ik later tijdens de verlof, misschien mede door min of meer wat gewenning, even in de fout gaan. Z'n typische rotslandschap geeft deze berg net die ene extra dimensie meer.
Door de steeds droger wordende wegen, en dit tot groot jolijt van ondergetekende, kon het al eens zijn dat de fotografe al eens wat beelden kon schieten van wat verder af.
Zo kon ik wat afstand nemen om dan wat verderop ook Johan en Marina eens vast te leggen op de gevoelige plaat.
Na hun eerste bergdag genietend van een deugddoende rustpauze in de garage van het hotel.
De tweede dag stond de Arlsbergpas en de Stelvio op het programma. De Stelvio zou later op de dag een probleem worden omdat net die dag de Umbrailpas, die de aanloop naar de Stelvio is, onderbroken was door asfalteringswerken.
Onderweg ook nog het ondergelopen dorp Rechia gepasseerd met enkel z'n torenspits die nog boven het waterpeil uit steekt.
Even voor de afsluiting van de Umbrailpas.
Maar met zulke wegen is omrijden enkel een zegen!
Tijdens de beklimming van de Stelvio even aan de kant om te kijken naar de wielertoeristen en hun calvarietocht naar de top.
M'n collega die ook daar op verlof was zou immers vandaag ook de Stelvio oprijden. Hier voor de tweede keer die dag de Stelvio aan't bedwingen. Chapeau man !!!
Onze reisgezellen bij aankomst op de top, dit met iets minder moeite dan de niet gemotoriseerde medeweggebruikers.
De derde dag zouden we een kijkje gaan nemen bij de Kaunertal Gletsjer, begin van de rit ging wederom over de Hahntennjoch.
Onderweg nog even gestopt voor een lekker Oostenrijks Italiaans ijsje.
Om daarna verder rijdend te genieten van het wondermooie landschap.
Met als voorbode op wat komen ging reeds een "kleine" gletsjer op de achtergrond.
Bovenaan de Kaunertal Gletsjerstrasse sta je dan aan de voet van de Kaunertal Gletsjer. Best wel imposant!!
In de taverne daar even wat eten en de sociale media checken.
Om nadien onze tocht weer verder te zetten.
Een beetje doods landschap zo boven de boomgrens.
Maar hoe verder we daalden hoe mooier en ongerept de natuur weer werd.
Dag 4 werd de Furkajoch, Fuellapas en nogmaals de Hahntennjoch bereden.
Maar eerst onze beauty's wat aandacht en verzorging geven.
Rustpauze onderweg bij een waterval.
Maar waarom toch steeds dat poetsen? Later op de dag viel er immers toch steeds weer regen.
Het was echter niet allemaal kommer en kwel, ons avondeten was niet verzopen!
En terwijl ze in de keuken fritjes sneden lesten wij ondertussen onze dorst. Nog iemand iets gewenst ?
Op dag 5 organiseerde de hoteleigenaar een gezamelijke rondrit waarvoor ook wij ons hadden aangemeld.
Onze voorrijder "Ollo" met z'n KTM LC8 liet af en toe het beste van zichzelf zien. Man die kon een stukje sturen!
"Aktie"fotootje van onderweg.
Na al dat rijden mag er natuurlijk ook wel wat ontspannen worden hé.
En wat krijg je van spelen in de buitenlucht... juist ! Honger !!
Iets waar Kai de hoteluitbater en Ollo de voorrijder ook van konden meespreken.
En bij aankomst aan het hotel iedereen grote dorst van al dat spelen en eten natuurlijk.
De laatste rit van de verlof voerde ons naar de Timmelsjoch. Wederom een prachtige trip en ditmaal onder een stralende zon tot op een hoogte van
Hier werd Marina haar bloemetje geplukt.
Werd er volop genoten van een lekkere "eiskaffee".
Waar de bochten werden genomen zonder schrik onderuit te gaan op het natte wegdek.
Werden de vliegen uit Goldie z'n oogjes gewreven.
Vereeuwigden we onze beauty's op foto.
De medeweggebruikers werden er op foto gezet.
En dan boven aangekomen was het tijd voor een rustpauze na een alweer schitterende beklimming.
Dag 7 werd er eentje om de terugweg naar Belgie aan te vatten, eerst onze kampioenen hun buikjes nog eens vullen.
De laatste stop in Barchon, hier splitsten onze wegen en reden we de laatste 100 kilometer elk onze eigen richting uit.
Iedereen op deze foto bedankt! Het was een zeer aangename en deugddoende vakantie.
En ook onze Wings hebben weer maar eens bewezen dat ze in een handomdraai zijn te transformeren van stoere toerbuffel naar dartele berggeit !
HET WAS SUPER !!!!!!!!
Once you ride a Wing, you buy a Wing!
- RonalT
- Berichten: 13424
- Lid geworden op: 11 okt 2007, 09:45
- Type Goldwing: GL1800
- Locatie: Dinteloord
Re: Schonauerhof in Tirol 2014
cooper schreef:Hier zou ik later tijdens de verlof, misschien mede door min of meer wat gewenning, even in de fout gaan.
HET WAS SUPER !!!!!!!!
Die laatste kreet (die zo te zien recht uit het hart komt) geloof ik, gezien de mooie foto's.
Maar dat "in de fout gaan" kom ik nergens meer tegen Patrick!!!
Hoe zat dat?
Groeten, RonalT
Kijk in de evenementen kalender wat er dan te doen is
And there is no better teacher than experience (Christain Horner)
Kijk in de evenementen kalender wat er dan te doen is
And there is no better teacher than experience (Christain Horner)
- De Motormuis
- Winnaar "show your wing" fotowedstrijd
- Berichten: 6769
- Lid geworden op: 02 dec 2011, 00:05
- Type Goldwing: GL1500
- Locatie: Geldrop. Noord Brabant.
Re: Schonauerhof in Tirol 2014
Mooie foto reportage van jullie vakantie Patrick.
Groeten,
Wil.
Een Goldwing rijder is een blijde rijder.
Wat wordt het toch mooi met al die GOLDWINGS op de weg.
HET IS EEN GROENE MET 6 CYLINDERS EN TWEE ANTENNE'S.
Wil.
Een Goldwing rijder is een blijde rijder.
Wat wordt het toch mooi met al die GOLDWINGS op de weg.
HET IS EEN GROENE MET 6 CYLINDERS EN TWEE ANTENNE'S.
- cooper
- Berichten: 2071
- Lid geworden op: 10 aug 2010, 12:53
- Type Goldwing: GL1800
- Locatie: Stabroek (Belgie)
Re: Schonauerhof in Tirol 2014
Geschoven op een olieplek of iets dergelijks RonalT, heb het filmpje al enkele keren bekeken maar zie niks op de baan liggen.RonalT schreef: Maar dat "in de fout gaan" kom ik nergens meer tegen Patrick!!!
Hoe zat dat?
Gelukkig was't geen echte rotswand, kwam er geen tegenligger en was het slippertje richting bergwand in plaats van richting diepte in!
Once you ride a Wing, you buy a Wing!
- Tourer
- Berichten: 158
- Lid geworden op: 11 jul 2013, 17:43
- Type Goldwing: GL1800
Re: Schonauerhof in Tirol 2014
Mooie reportage met foto's, zo'n vakantie is genieten.
Vorige motoren: Intruder 750, 2x Intruder 1400, Intruder LC 1500, BMW K1200LT, GL1800.
Huidige: GL 1800 Goldwing Tour DCT.
Huidige: GL 1800 Goldwing Tour DCT.
- pijnenburg
- Berichten: 254
- Lid geworden op: 08 feb 2011, 20:56
- Type Goldwing: GL1500
- Locatie: Westervoort
Re: Schonauerhof in Tirol 2014
Toffe fotos. Geweldig bochtenwerk kunnen beleven zo te zien.
Het kwaad bestaat niet, verschillende behoeftes wel.
- tumtrans
- Winnaar "show your wing" fotowedstrijd
- Berichten: 417
- Lid geworden op: 17 mar 2012, 09:38
- Type Goldwing: GL1800
- Locatie: Ingen
Re: Schonauerhof in Tirol 2014
Leuk verslag en hele mooie foto`s.
Volgend jaar gaan wij ook richting Oostenrijk, we krijgen er al zin in!
Volgend jaar gaan wij ook richting Oostenrijk, we krijgen er al zin in!
If you live by the sword, you will die by the sword.
-------------------------------------------------------
Kawasaki XII voyager bj1988 (2011-2014)
Goldwing 1500 se bj 1995 (2014-2019)
Goldwing 1800 bj 2007 (2019-heden)
-------------------------------------------------------
Kawasaki XII voyager bj1988 (2011-2014)
Goldwing 1500 se bj 1995 (2014-2019)
Goldwing 1800 bj 2007 (2019-heden)
-
- Berichten: 1884
- Lid geworden op: 22 mar 2014, 20:31
- Type Goldwing: GL1800
Re: Schonauerhof in Tirol 2014
Beste Cooper , mooie foto's en zo te zien heb je weer wat bochtjes aan gesneden op zijn coopers Groeten Peter n.d.
- Honda GL Castlebiker
- Berichten: 1462
- Lid geworden op: 26 jun 2012, 11:47
- Type Goldwing: GL1200
Re: Schonauerhof in Tirol 2014
Superleuk verslag zo Cooper met al die foto's erbij. Top!
Re: Schonauerhof in Tirol 2014
Dat rijdt pas lekker he? Heerlijk bocht na bocht, lekker de steuntjes in het asfalt en genieten van de omgeving. Die gasten daar kunnen inderdaad goed sturen maar die doen niks anders.