vanaf Pijnacker binnendoor naar de Cote Azur.

Plaats hier je mooie reisverhalen
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Bertwing
Berichten: 98
Lid geworden op: 19 jun 2016, 18:46
Type Goldwing: GL1500
Locatie: Pijnacker

vanaf Pijnacker binnendoor naar de Cote Azur.

Bericht door Bertwing » 23 jul 2017, 18:58

Reisverslag van 15 juni tot 29 juni 2017
In de week ervoor mijn paklijst goed uitgedund. Tevens besloot ik om zelf geen warme maaltijden te verorberen voor mijn tent, wat dus ook in hield dat ik mijn bakkie koffie elders moest scoren in de ochtend.
Woensdagavond in rap tempo alles in mijn koffers gepakt, mijn nieuwe tent (Outwell Earth 2) paste makkelijk in mijn zijkoffers waardoor ik veel pakruimte overhield om mijn topkofferrek te ontlasten. Goed voorbereiden is het halve werk en zo had ik voldoende tijd over om relaxed de route nog even na te lopen op mijn Garmin Zumo.
dag 1
Afbeelding[/img]Donderdagochtend 03.15 uur pruttelde de motor, gelukkig maar want ik was erg geschrokken de middag daarvoor toen de Goldwing haperde bij het starten wat mij deed besluiten om de hele woensdagavond de accuoplader aan te sluiten. Omdat ik het niet heel erg vertrouwde, mijn gevoel mijmerde van een oude accu, liet ik de motor op stops vaak draaien onderweg en anders zou ik eindelijk eens met de ANWB mogen bellen vanuit het buitenland.
Geen auto op de snelweg die ochtend, mijn vakantiegevoel kwam helemaal los en bij Hilvarenbeek de snelweg afgeslagen nu enkel nog binnendoor. Dwars door Noord-Brabant, België, Luxemburg alles op mijn gemakkie, doemde Frankrijk op en tolde mijn hoofd van zoveel verschillende steden en landschappen en langs de rand van Duitsland komt daar weer een dimensie bij, totdat ik mijn plekje voor die avond vond op de camping in EguisheimAfbeelding[/img] Dik vijftien uur onderweg geweest, daar moest ik maar eens een goede fles wijn voor opentrekken! Bewust had ik gekozen om de eerste twee dagen flink door te rijden (enkel binnendoor vertraagd wel aanzienlijk de reikwijdte). Ik had nu eenmaal het idee opgevat om relaxed aan te doen en het is de tijd echt waard gebleken.
dag 2:
AfbeeldingDe volgende morgen wekte een vroege tractorfanaat mij uit de slaap, dat heb je als je kiest om pal achter een wijngaard je tent op te zetten. Ik begreep niet zo goed wat je kan doen met een tractor tussen de druiven maar zo had ik wel weer een lange dag voor mij liggen dus niet getreurd. Misschien leverde dat mij een mooie zomeravond op, zittend voor mijn tent, ontspannend lezend op mijn E-reader.
Zonder koffie de weg weer op om bij de tankstop dubbel te genieten van deze ochtend. Het landschap werd alsmaar ruiger deze dagAfbeelding[/img] kreeg steeds meer het idee dat ik wel erg veel bochtige weggetjes te verteren kreeg, ik kwam niet verder dan Beaurepaire.
Morgen toch maar eens de snelwegen toevoegen aan de opties van de routeplanner. Op de oude landkaart had ik thuis al gezien dat ik misschien via Gap wilde rijden “hoger wilde blijven ” via Briacon. Nu ik toch moest kiezen om de route aan te passen besloot ik op mijn geheugen te vertrouwen en de route te wijzigen.
Na een flinke avondwandeling, knap verdwaald trouwens tijdens het strekken van de benen, werd ik voor de camping afgezet door een hulpvaardige fransoos die mij een lift had gegeven. Terwijl over de camping de karaoke tunes galmden, fanatiek begeleid door menig beginnend talent, kroop ik mijn slaapzak in.
dag 3:
De municipalcamping stond werkelijk midden in het dorp. Gretig gebruikt makend van dit feit wandelde ik in de vroege ochtend na het “centrum”. Een koffiemoment nemend vroeg ik de barkeeper om raad naar de Coöp. Verstaan ze je niet, maar bij een tweede koffie nemend was ik er wel achter welke kant ik uit moest voordat ik van mijn croissants kon genieten. De korte broek ging weer uit na de nodige (gedwongen) ochtendgymnastiek'; tentje afbreken, motorpak weer aan, sleutel in het contactslot en op naar het steilere werkAfbeelding [/img] Wat mij opvalt deze tour is het gemak waarmee ik tankstations passeert. Uitstekende weer, ook deze dag. Na de Elzas, de Vogezen en de Jura nu de Alpen. Via Gap doemde na Briacon de grens met Italië op, was dit de bedoeling??? Na de grensovergang besloot ik te keren. Ik wist: in dat “vreemde land” zal er niet veel keus zijn om van de route af te wijken. Draaiend op de rotonde nam ik al weer afscheid en kreeg mijn oog opnieuw de kans om van de mooie omgeving te genieten. De dag liep al ten einde toen ik moe maar voldaan een camping vond. Het is toch wel een beetje verslavend, je wil niet stoppen zoveel indruk maakt alles om je heen. Meerdere motorfanaten bivakkeren om mij heen. Al gauw na het avondeten praten we met elkaar over onze ervaringen, en wat je nog mist. Die ene Canadees, of Oostenrijker, het geeft een gevoel van: ik kan nog wel wat jaren vooruit. Wel gaaf om met wildvreemden te doen of je elkaar al jaren kent.
dag 4:
Na een goede nachtrust langs de bakker en even een ochtendwandeling. Het is zondag vandaag en dat maak dat ik mij even terug wil terugtrekken en één wil zijn met de Schepper van al dat moois wat de natuur mij biedt.
Na een paar goede reisadviezen neem ik afscheid, start de Goldwing en draai de camping af, Afbeelding[/img]op het programma vandaag Col de la Bonnette. Ik kom steeds meer richting het einddoel van deze tour, Bovenop de col staat een bord: Nice Het blijft verbazingwekkend hoeveel kilometers je moet afleggen voordat je “ergens” bent in dit uitgestrekte land. Na menige col arriveer ik in Touët-sur-Var. Op een verlaten camping is er ruimte genoeg om mijn tent op te zetten. De gastvrijheid van de eigenaar is groot. Op het menu staat pizza vanavond, of ik aan wil schuiven. De aangrenzende manege veroorzaakt geen overlast, wel de vele vliegen die schijnbaar in hun element zijn, ook rondom mijn bord. Niet getreurd, de avond is prachtig en als we er niet uitkomen biedt de laptop uitkomst om onze woorden te vertalen.
dag 5:
Om halfnegen schrok ik wakker deze ochtend en ik kon er wel om lachen, deze dag zou ik mijn eindbestemming bereiken, AntibesAfbeelding [/img]een plaatsje in de buurt van Nice. Je rijdt er niet even zomaar naartoe maar na de nodige kilometers bel ik mijn vrouw waar ze langs het strand op mij ligt te wachten.
Mijn vrouw is vanochtend vroeg uit Nederland vertrokken met het vliegtuig. Twee uurtjes vliegen naar Nice en ze ligt op het strand, Afbeelding[/img] ik deed er vijf dagen over.

dag 1:
[url=https://www.anwb.nl/verkeer/routep ... oute dag 1[/url]

dag 2:
[url][url=https://www.anwb.nl/verkeer/r ... oute dag 2[/url][/url]

dag 3:
Route dag 3

dag 4:
Route dag 4

dag 5:
Route dag 5

AfbeeldingWat doe je nadat je vijf dagen onafgebroken op de motor hebt gereden, badderen aan het strand!! Even zonder al dat leer rondom je lichaam en even niet door een vizier de wijde wereld inkijken. Het geeft de tweezijdigheid weer van hoe vakantie zo anders kan zijn, bewust in het leer en de blik gericht op de weg of pootjebaden en genieten van 29 graden onder de blote hemel.
Die avond slaap ik onder een heus dak. De tent blijft vanavond in de koffer en via een heuse elektrische poort komen we op een binnenplaats waar ons appartement zich bevindt. Hoe veilig kan een tent dan wel zijn bedenk ik mij die avond Gelukkig voel ik mij niet opgesloten mede door een ruim balkon. Binnen slapen en buiten leven. Luxe is het wel zo`n appartement, heeft ook zo z`n charmes, wat te denken van een vaatwasser en een eigen wc. De rol toiletpapier hangt aan de muur en slapen in een echt bed. Voor het eerst zonder kinderen op vakantie, je maakt totaal andere keuzes.
Iedere ochtend wandel ik een rondje en kom via de bakker met het ontbijt naar huis. We vermaken onze dagen met bezoekjes aan het strand, de haven in Antibes, met de (huur)auto naar Nice, een dagje naar Monaco met de trein. Samen bezoeken we Grasse en het mooie dorpje Vence. Onbevangen kan ik mij onder de mensen bewegen, niemand valt mij lastig of herken mij. Mijn vrouw kan enkel incognito over straat,Afbeelding zich angstvallig verplaatsend, hopende niet herkend en lastiggevallen te worden door www. vrienden voor een selfie. In de vrije uren lezen we een boek of trekken we er op eigen gelegenheid op uit. De diepblauwe zee is indrukwekkend om naar te kijken, maar de Cote Azur herbergt in het achterland een schat aan natuurlijke schoonheid en mooie dorpen. Zou je enkel flaneren aan het strand dan mis je veel van wat er om je heen is waar te nemen. De dagen vliegen om en naar tien dagen is de verhuurder ons zat. De geldmeter staat op nul, of we willen vertrekken. De eerste dag op weg naar huis wil ik via Grasse, Castellane, Rougon: het magnifieke landschap Gorges du Verdon bewonderen ongeacht de tijd die het zal kosten. https://imageshack.us/i/pmXH7M3ojNu ik er ben wil ik er zijn, adembenemend mooie natuur zomaar voorbij razen is een beetje dom. Eerst rij ik bij Grasse binnendoor over de col Far. Eindelijk zou ik ook zelf eens aanschouwen de lavendelvelden. Kan zeggen een geweldige ervaring!! |Bewust kiezen om van de snelwegen geen gebruik te maken voegen een dimensie toe aan het rij plezier, het kost tijd maar oogverblind natuurschoon is de traktatie, onbeschrijfelijk en imponerend voor de geest. Laat die middag stopte ik bij camping à La Ferme de Bouscarle Raymonde in Castellet.Afbeelding Het omvatte niet meer dan een oude kersenboomgaard en wat vervallen schuurtjes, die dienst doen als sanitaire ruimte. Ik kan slapen en douchen, prima zo.
Nadat de tent was neergezet nog even teruggereden naar het dorp. De boer had niets in de aanbieding, ja kersen maar daar had ik geen trek in. Het is een zonnige avond en kan lekker ontspannen met een boek. Ik had voor deze ochtend alvast mijn ontbijt ingekocht, wat mij tijd bespaarde en mij relaxed nog een jus d òrange liet inschenken. De krekels hielden zich nog koest deze ochtend, (gisterenavond maakte ze beduidend meer herrie) door het vochtige gras wat mijn vertrektijd ook wel belemmerde doordat de tent lang vochtig bleef.
Nadat ik de stad Orange was doorkruist en achter mij liet, koos ik ervoor om dwars door het Parc national des Cévennes te rijden. Man, man, man, wat een bochten werk, maar mooie route. Het kost ontzettend veel reistijd, laat ik nou tijd genoeg hebben.
Mij verheugend op de Ardèche laat ik bij het tankstation de benzine voor de zoveelste keer deze vakantie mijn creditkaart plunderen. De koffie smaakt goed maar mijn ogen ontwaren toch heus donkere wolken aan de horizon. Na een half uur rijden wordt het toch niet Milllau. Ik besluit om de regen te omzeilen, wat helaas gedeeltelijk lukt. Ik gooi het stuur om en zet koers op naar huis. Met de alom aanwezige “miezerregen” zet ik de tent deze avond op in Nevers. Ik wil geen eens weten waar en hoe, de regen dwingt mij om na een douche- moment de tentrist te sluiten en in mijn slaapzak te kruipen. Morgen is nog een eind weg maar voor nu is het knap vochtig buiten. Om mij heen “zitten” 1 pk-fietsers, best veel trouwens, ben blij met iets meer vermogen.
Soms word ik deze nacht wakker van de plensbuien die het tentdoek teisteren. Omdat ik geen wekker zet in vakantietijd is het lekker om om halfnegen te ontwaken. Niet geheel regenvrij pak ik mijn bezittingen in en start mijn motor, althans ik wilde dat de motor startte maar dat deed hij niet. Oeps, die oude accu brak mij deze ochtend op. Reeds in mijn regenoverall rondbanjerend bel ik met de ANWB. De pechhulp app werkt prima en na een paar keer doorverbinden weet ik dat er hulp onderweg is. Drie kwartier later start de motor weer en kan de laatste etappe worden ingezet. Via Parijs naar huis. Veel regen onderweg en vlak onder Parijs komen de stortregens los. Goed afstand houdend rij ik met het verkeer mee, de weg is erg glooiend en het gaat steeds harder regenen. In de dalen kan het water niet meer weg dus nog rustiger vervolg ik mijn weg. Toch verslik ik mij behoorlijk tijdens een van de vele dalende momenten als het verkeer opeens op de (nood)rem trapt, ik kan het niet aan remmen en vlieg langs de auto`s en de vangrail door om langzaam tot stilstand te komen! (zie Wingers café) Erg geschrokken, zeg maar een doodservaring rijk, vervolg ik mijn weg. Ik wil toegeven aan mijn angsten maar heb geen tijd, het verkeer vraag om de volle aandacht. Eenmaal boven Parijs gaat het zachter regenen. Zelf zit ik alweer wat relaxter op de motor en nu ik Lille op de borden ziet staan krijg ik het gevoel, bijna thuis te zijn. Maar er moeten nog wat kilometers gereden worden. Vlak voor Kortrijk maak ik niet de foute keuze en zo rij ik over de E 19 naar Antwerpen. Het is opgehouden met regenen en zo rij ik met een zomers zonnetje Nederland weer binnen. Bij Rotterdam neem ik de afslag en via de N470 rij ik naar huis
Laatst gewijzigd door Bertwing op 30 aug 2017, 18:56, 15 keer totaal gewijzigd.

peter n.d.
Berichten: 1884
Lid geworden op: 22 mar 2014, 20:31
Type Goldwing: GL1800

Re: vanaf Pijnacker binnendoor naar de Cote Azur.

Bericht door peter n.d. » 24 jul 2017, 20:16

Beste Bertwing , mooie reisverslag , altijd leuk om te lezen en weg te dromen over zoveel mooie indrukken en te weten dat je ooit nog eens hetzelfde gaat doen . :mrgreen: Groeten Bob ,Christine , Peter n.d. :wink:

tommy-b
Berichten: 3
Lid geworden op: 16 nov 2015, 14:47
Type Goldwing: GL1100

Re: vanaf Pijnacker binnendoor naar de Cote Azur.

Bericht door tommy-b » 10 aug 2017, 12:46

Gaaf reisverslag!

Plaats reactie